อินโดนีเซียยังคงเป็นประเทศในภูมิภาคอาเซียนที่การแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ยังพุ่งขึ้นสูง ยอดผู้เสียชีวิตยังสูง โดยไม่มีทีท่าแม้แต่จะทรงตัวแต่อย่างใดทั้งสิ้น

ตัวเลขล่าสุดเมื่อวันที่ 22 เมษายนนั้น อินโดนีเซียมีผู้ติดเชื้อสะสมสูงถึง 7,315 ราย เสียชีวิตแล้ว 616 ราย

ผู้เชี่ยวชาญทั้งหลาย แม้แต่ในอินโดนีเซียเองยืนยันว่าตัวเลขที่แท้จริงสูงกว่านั้นหลายเท่าตัว

ในสภาวการณ์เช่นนี้ นอกเหนือจากผู้ป่วยและคนตายแล้ว คนที่เดือดร้อนมากที่สุดคือ หมอ พยาบาล และสัปเหร่อ

บุคลากรสาธารณสุขอย่างแพทย์และพยาบาล รู้ดีที่สุดว่าโควิด-19 ติดต่อได้ง่ายแค่ไหน ร้ายแรงอย่างไร

แพทย์และพยาบาลที่อินโดนีเซียมีความเสี่ยงสูงที่สุด สูงกว่าแพทย์ที่ประเทศไหนๆ เพราะความขาดแคลนของอุปกรณ์ป้องกันตัวที่ถูกต้องและเหมาะสม

แว่นตาก็อกเกิลก็ต้องวนกันใช้ ชุดพีพีอีก็ต้องดัดแปลงเสื้อกันฝนมาใช้แทน ยิ่งทำให้สภาพการทำงานน่ากลัวอย่างยิ่ง

ฟาร์ราส ฮาดิยัน นายแพทย์ประจำโรงพยาบาลจาการ์ตา บอกว่าขาดแคลนขนาดต้องระดมญาติๆ ให้ช่วยกันหาเงินมาซื้อหาชุดและอุปกรณ์พีพีอีมาใช้

ใครที่รอของตามระบบของโรงพยาบาลก็รอกันต่อไป ไม่รู้ว่าเมื่อใดจะได้

กลัวน่ะกลัว แต่ด้วยหน้าที่และความรับผิดชอบ ก็ต้องทำหน้าที่ที่ต้องทำต่อไป

 

ฮันโดโค กูนาวาน แพทย์ผู้เชี่ยวชาญโรคปอด วัย 79 ปี บอกว่า ทุกครั้งที่ลงวอร์ดเพื่อตรวจรักษาผู้ป่วยโควิด-19 อาการสั่นเทาก็อดเกิดขึ้นไม่ได้ เพราะรู้ดีว่าโรคมันระบาดใส่ได้ง่ายมาก

แต่ถ้าใครบอกว่าเขาเป็นฮีโร่ กูนาวานรีบปฏิเสธทันทีว่า ไม่ใช่ บรรดาพยาบาลต่างหากที่กล้าหาญควรคู่กับคำนี้

หลายคนสั่นไปทั้งตัวเมื่อต้องทำงาน น้ำตาไหลพราก เพราะกังวลถึงครอบครัว ถึงลูกๆ แต่ก็ต้องลงมือทำไปตามหน้าที่ ทำทั้งๆ ที่น้ำตายังนองหน้า กูนาวานบอก

จนถึงขณะนี้ นับเฉพาะแพทย์ ที่อินโดนีเซียมีบรรดาแพทย์เสียชีวิตไปแล้วกว่า 20 ราย ถ้ารวมพยาบาลเข้าไปด้วย ตัวเลขจะเพิ่มขึ้นอีกหลายสิบ

 

ใครก็ตามที่ตายลงเพราะโควิด-19 ที่จาการ์ตา อาจได้เจอะเจอกับมีนาร์ สัปเหร่อวัย 54 ประจำพอนด็อก แรงกอน สุสานประจำเมืองทางตะวันออกของจาการ์ตา หนึ่งในสองสุสานเท่านั้นที่รัฐกำหนดให้เป็นที่กลบฝังศพโควิด-19 ในจาการ์ตา คู่กับสุสานตะวันตกของเมือง

เหตุผลเพราะว่า นี่เป็นเพียงสองสุสานเท่านั้นที่มีพื้นที่กลบฝังเหลือเพียงพอ

ข้อกำหนดอีกอย่างของทางการก็คือ ผู้เสียชีวิตต้องกลบฝังทันที ห้ามญาติมิตรเข้าใกล้ชิด ผู้ส่งศพต้องไม่เกิน 5 คน และต้องไม่เข้าใกล้ระหว่างการกลบฝัง

มีนาร์บอกว่า ประกอบอาชีพสัปเหร่อขุดหลุมฝังศพมานาน 33 ปี ไม่เคยเหน็ดเหนื่อยมากเท่าตอนนี้มาก่อน

ปกติมีนาร์กับทีมงาน 4 คน รวม 4 ทีม เคยนั่งรอนอนรอ สัปดาห์หนึ่งๆ ขุดหลุมฝัง ประกอบพิธีกรรมให้คนตายสักศพหนึ่ง

ตอนนี้เริ่มขุดตั้งแต่เช้าจนจรดค่ำ ได้ 5 หลุมศพ ยังไม่ทันการณ์ บางครั้งรถพยาบาลนำศพมาถึงแล้ว หลุมยังไม่เรียบร้อยเลย

แถมยังต้องขุดหลุม จัดการกับศพเพื่อกลบฝังทุกวัน ไม่มีเว้นอีกต่างหาก

คุ้นเคยอยู่กับการจัดการศพมานาน เคยเฉยๆ กับการปลงศพมาแล้ว มีนาร์บอกว่าถึงตอนนี้ยังอดเศร้าไม่ได้ สลดใจกับการปลงศพกลบฝังอย่างเร่งรีบแทนญาติๆ ที่ได้แต่ส่งสายตามาจากระยะไกล

เมื่อถูกถามว่ากลัวไหม มีนาร์บอกทันทีว่ากลัวสิ เพราะรู้ดีว่า โควิด-19 คือโรคติดเชื้อ ตนเองก็ต้องสวมชุดป้องกันก่อนทุกครั้ง

ชุดป้องกันเชื้อของมีนาร์ก็ทำมาจากเสื้อกันฝนเช่นกัน

นี่อาจเป็นเพียงอย่างเดียวที่หมอกับสัปเหร่อมีเหมือนๆ กัน!