“วัดบวรมงคลราชวรวิหาร” หรือที่คุ้นหูว่า “วัดลิงขบ” นั้นเดิมเป็นวัดเก่าแก่ ของชาวรามัญที่อพยพหนีภัยสงครามอพยพมาจากเมืองหงสาวดี เข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภาร ของพระมหากษัตริย์กรุงศรีอยุธยา ก่อนพระเจ้ากรุงธนบุรี ตั้งเมืองธนบุรี

เดิมสันนิษฐานว่าวัดนี้ชื่อ “วัดลุงขบ” ตามชื่อผู้สร้าง แต่ต่อมาภาษาได้กร่อนไป จึงกลายเป็น “วัดลิงขบ”

วัดนี้เปลี่ยนชื่อเป็น “วัดบวรมงคล” ในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ 2 ทรงพระราชทานนามใหม่ให้ และได้ทรงสถาปนาเป็นพระอารามหลวงเป็นครั้งแรก แต่ยังไม่มีผู้นิยม ยังคงเรียกกันติดปากว่าวัดลิงขบในสมัยนั้น ครั้นต่อมาในรัชกาลที่ 4 พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าให้ กรมขุนธิเบศร์บวร ปฏิสังขรณ์วัดอีกครั้งหนึ่ง แล้วพระราชทานนามใหม่อีกครั้งหนึ่งว่า “วัดบวรมงคลราชวรวิหาร” คนจึงเริ่มนิยมเรียกวัดบวรมงคล แทนวัดลิงขบมาตั้งแต่นั้น

สำหรับโรงเรียนวัดบวรมงคล หรือโรงเรียนวัดลิงขบ เริ่มก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 20 มีนาคม 2498 ในเขตธรณีสงฆ์ของวัดบวรมงคล ด้านทิศตะวันตก ผู้ก่อตั้งโรงเรียน คือ ท่านเจ้าคุณพระศรีวิสุทธิวงศ์ อดีตรองเจ้าอาวาสวัดบวรมงคล