ฉันชอบกินมันฝรั่ง ชอบกะทิ และชอบอาหารรสเผ็ด

ทั้งสามข้อรวมกันทำให้ฉันชอบแกงกะหรี่

บ้านของเรามักเปิดสภาโต๊ะกลมหลังมื้อเย็น ว่าด้วยการคิดเมนูอาหารล่วงหน้า

เมนูที่ฉันเสนอบ่อยสุดคือแกงกะหรี่ หากไม่เกรงใจตาเขียวๆ ของแม่ และความไม่นิยมกะทิของพ่อ ฉันคงเสนอเมนูนี้ทุกครั้ง

ไม่ใช่เพราะขี้เกียจคิด แต่ฉันชอบจริงจัง กินได้ทุกวันไม่เบื่อ

แม่มีเมนูมันฝรั่งหลายเมนู ฉันชอบทุกเมนู ชอบตั้งแต่ครั้งที่ฉันเรียกมันฝรั่งว่ามันอลู จนป่านนี้ หากถามหามันฝรั่งกับแม่ค้าผักในตลาดเชียงราย แม่ค้าจะนิ่งไปสามวินาที ก่อนถามกลับว่า มันอลูแม่นก่อ

แม่ชอบแกงมัสมั่น แม่ว่ามันซับซ้อนกว่า (และหวานกว่า)

ฉันอ้างว่า แกงกะหรี่ง่ายกว่า แป๊บเดียวเสร็จ

แม่ถอนหายใจดัง แต่วันรุ่งขึ้นฉันก็เห็นแกงกะหรี่บนโต๊ะอาหาร

ไม่ใช่แม่ตามใจฉัน หรือแพ้ทาง แต่หากฉันเสนอแกงกะหรี่ไป 10 ครั้ง ย่อมมีสักครั้งที่ได้กิน

 

ตอนเป็นเด็ก ฉันคิดว่ามันฝรั่งคือคาร์โบไฮเดรตชนิดหนึ่ง ซึ่งไม่ผิด แต่ความจริงก็คือ มันฝรั่งมีมากกว่าแป้ง ในมันฝรั่งมีวิตามินซี วิตามินบีหก และโพแทสเซียม ยิ่งรู้ ฉันยิ่งสรรหาเมนูเกี่ยวกับมันฝรั่งเพิ่มขึ้น ทั้งสลัด มันบด หรือสตู

แต่ไม่ว่าอย่างไร แกงกะหรี่คือที่หนึ่งในใจ

แกงกะหรี่ฝีมือแม่ เสิร์ฟกับอาจาดตัดเลี่ยน ใช้น้ำพริกแกงเผ็ดโดยเติมผงกะหรี่เข้าไป

หากไม่ทำอาจาด แม่จะทำยำอีกจาน

และมีของทอดอย่างปลาแดดเดียว หรือหมูแดดเดียว

ฉันกินแกงกะหรี่แบบนั้นมาทั้งชีวิต กระทั่งได้เจอบอล

 

บอลเป็นเพื่อนใหม่คนแรกเมื่อฉันกลับสู่เมืองใหญ่ ฉันอาศัยอยู่ในหมู่บ้านหุบเขา 7 ปี วันแรกในกรุงเทพฯ ทำฉันสั่นไหวด้วยเสียงอึกทึกครึกโครม

แต่มันเป็นสถานที่ซึ่งฉันเลือก หลังการสูญเสียที่อยู่อาศัย คนรัก และรายได้

ฉันเลือกเมืองใหญ่เพราะเชื่อว่าเป็นเมืองของโอกาส ฉันเลือกเพราะเพื่อนนักเขียนส่วนใหญ่อยู่ที่นี่

ฉันกลับมาแล้ว เพื่อยืนยันความเป็นนักเขียน ยืนยันว่าฉันคือเพื่อนของพวกเขา

เหมือนไก่ป่าหลงเข้าเมือง ฉันเงอะงะ ไม่มั่นใจ กระทั่งเรียกแท็กซี่ ยังถามบอลว่าควรเรียกฝั่งไหน

“ฝั่งไหนก็ได้ทั้งนั้นละเจ๊ รถมันวนได้” บอลว่า

จริงของบอล ถูกต้องที่สุด เราเป็นผู้โดยสาร สะดวกตรงไหนก็ขึ้นตรงนั้น

บอลส่งมือออกไปโบก แท็กซี่สีชมพูจอดตรงหน้าเรา

“สีเหมาะกับเจ๊” บอลหันมาพูดกับฉัน ก่อนบอกปลายทางแท็กซี่

ฉันกับกระเป๋าเสื้อผ้าซึ่งอัดแน่นไปด้วยชุดขาว-ดำ ได้ห้องของบอลเป็นที่พักแห่งแรกในกรุงเทพฯ ฉันถามแล้วถามอีก พี่รบกวนมั้ย เขาว่า ไม่รบกวนเลย ถ้าฉันนอนได้ เพราะห้องของเขาเล็กมากและค่อนข้างร้อน ฉันบอกเขาไม่เป็นไร พี่พร้อมลุย

และความจริงก็คือ นอกจากห้องของเขา ฉันก็ไม่รู้จะนอนที่ไหน

มันเล็กกว่าที่ฉันคิดไว้ และมันร้อนมาก แต่เราก็แบ่งกันนอนคนละมุม บอลให้ฉันยืมกะละมังซักผ้า ผงซักฟอก หมอน ที่นอน…

มองย้อนกลับไป เราควรภูมิใจที่อดทนได้เช่นนั้น และฉันอยากขอบคุณบอลสักพันครั้ง สำหรับน้ำใจของเขา

 

บอลชอบทำอาหาร ฉันก็เช่นกัน มันต้องดีแน่ ถ้าเราเช่าบ้านอยู่ด้วยกัน บ้านที่มีครัว และเราได้มีห้องส่วนตัว เราใช้เวลาเป็นเดือนตระเวนหาบ้านเช่า ใช่ว่าไม่มี แต่ทุกหลังราคาเกินงบประมาณ และไม่ใช่เพราะค่าเช่าแพง แต่เป็นเพราะเรามีเงินไม่พอ

คิดอย่างถ้วนทั่ว เพื่อความสะดวกและความประหยัด เราต้องแยกกันอยู่ ฉันได้ห้องเช่าในเมืองทองธานี แต่เรายังทำอาหารด้วยกันเท่าที่โอกาสอำนวย

อาหารของบอลกล้าหาญ ใส่ทุกอย่างที่อยากกิน เอาให้เข้มข้น แล้วกินให้อร่อย

บอลทำแกงกะหรี่แบบที่ฉันไม่เคยกิน และมันอร่อยมาก

 

ลืมน้ำพริกแกงเผ็ดไปก่อน ย่างพริกแห้ง หอมแดง และกระเทียมให้สุก หากมีเตาถ่านจะเร็วมาก แต่ถ้าไม่มี เราย่างหอมกับกระเทียมบนกระทะได้ ใช้ไฟอ่อน ใช้เวลา ได้ผลลัพธ์ใกล้เคียงกัน สำหรับพริก คั่วด้วยกระทะก็ง่ายดี คั่วให้เป็นสีน้ำตาลคล้ำเกือบดำ พริกจะหอมขึ้นมาก ใช้พริกแห้งชนิดใดก็ได้ ฉันชอบเผ็ด จึงใช้พริกจินดา

เอาหอมย่างกับกระเทียมย่างมาปอกเปลือก แล้วตำหยาบๆ รวมกับพริกคั่ว ใช้หอมแดงมากที่สุด พริกเท่าที่อยากเผ็ด และกระเทียมตามใจรัก เราจะใช้สิ่งนี้แทนน้ำพริกแกง

ตั้งหัวกะทิก่อน ไฟอ่อน คนไปเรื่อยๆ ไม่หยุด กระทั่งมีน้ำมันลอยหน้า จึงใส่พริกหอมกระเทียมตำพร้อมกับผงกะหรี่ ผัดให้หอม แล้วค่อยใส่ไก่ ข้อควรระวังก็คือ ควรกะปริมาณผงกะหรี่ดีๆ ใส่ให้พอเสียตั้งแต่แรก ผงกะหรี่เจอน้ำมันจากกะทิ สีย่อมสวยและมีกลิ่นหอม แต่ถ้าเพิ่มผงกะหรี่หลังเติมหางกะทิ จะได้รสเฝื่อนเป็นของแถม

ผัดไก่พอตึงๆ คราวนี้เติมหางกะทิ ใส่มันฝรั่งหั่นชิ้นพอคำ หอมหัวใหญ่หั่นเสี้ยว หางกะทิก็ต้องระวัง เติมเกือบท่วมมันฝรั่ง ถ้ามากไป พอมันฝรั่งกับหอมหัวใหญ่สุก น้ำเพิ่มขึ้นอีก แกงจะไม่อร่อยอย่างที่ควร

ปรุงรสด้วยน้ำปลา น้ำตาล และเกลือ ให้รสเค็มนำหวานสักนิด และมีความเผ็ดพอประมาณ เสน่ห์ของแกงแบบนี้คือกลิ่นสะอาดสะอ้าน ไม่มีกลิ่นสมุนไพรมากวนกลิ่นผงกะหรี่ และไม่ต้องง้ออาจาดหรือยำ เพราะฉันแกงไม่มันจัด ไม่หวานมาก

มันฝรั่งต้องสุก แต่ไม่สุกเกินไป ส่วนหอมหัวใหญ่ต้องใส นิ่มนวล ชิมอีกครั้ง แน่ใจว่าอร่อย ฉันจึงปิดเตา

ถ้าบอลได้ชิมแกงหม้อนี้ บอลคงว่า “มันอีกนิดได้นะเจ๊” ตามด้วย “ก็แล้วแต่เจ๊อ่ะ เวลาผมทำ ผมก็มั่วๆ เอา”

“ลงมือทำเถอะ ไม่ยาก และไม่ผิด ทำของที่เราชอบ ยังไงก็กินได้”

ความคิดรวบยอดของบอลเกี่ยวกับงานครัวที่ฉันแก้ปัญหาเฉพาะหน้ามานับครั้งไม่ถ้วน

เราไม่ได้ทำอาหารด้วยกันหลายปี แต่ฉันไม่เคยลืม แกงแสนอร่อยหม้อนี้ฉันเรียนรู้วิธีทำมาจากใคร