หลังจากแต่งงานกับ บุญชัย เบญจรงคกุล และกลายเป็นคุณแม่ของ ข้าวหอม-ด.ช.ชีวกิตต์ ดูเหมือน ตั๊ก บงกช จะห่างเหินจากวงการบันเทิงไปเยอะ

“เลี้ยงลูกค่ะ” ตั๊กบอกยิ้มๆ ด้วยท่าทีแจ่มใส และมีความสุข

ก่อนจะเล่าถึงลูกชายวัย 3 ขวบครึ่งว่า “ข้าวหอมเป็นเด็กที่มีอะไรประหลาดใจให้เราทุกวัน”

“เป็นคนช่างสังเกต ช่างคิด เก็บความรู้สึก เป็นเด็กไม่พูดมาก”

ซึ่งต่างจากเธอยิ่ง-บอกพลางหัวเราะเบาๆ

“ตั๊กเป็นคนโผงผาง อยากรู้อะไร ถามเลย ไม่ชอบอะไรก็จะบอก”

“แล้วตั๊กว่า เขามีบุคลิกท่าทางคล้ายแม่ตั๊กอยู่บ้าง แต่ความคิดความอ่านคล้ายทางบ้านของคุณบุญชัย เป็นคนที่ไม่ง่าย ค่อนข้างซับซ้อน บ้านตั๊กคนสุพรรณฯ ก็จะซื่อๆ กินข้าวอยู่ อันนี้หวานไป ก็จะบอก หวานไป อย่ากิน แต่ข้าวหอมไม่ อันนี้หวาน ไม่ถูกปาก ป้อนเท่าไหร่ก็ไม่กิน จนต้องถาม ไม่อร่อยใช่ไหม ใช่ ไม่อร่อย”

นี่คือตัวอย่างที่เธอยกมาเล่า

บอกอีกว่า ก่อนคลอดเธอไม่เคยคาดคิดว่าลูกจะออกมาเป็นอย่างไร แต่แม่ของเธอไปดูดวงมา แล้วบอกว่า “เด็กมีบุญในทางพุทธศาสนา จะได้บวช จะมาทางพระ ก็ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า”

ขณะเดียวกัน “ลูกชายคนนี้ คุณบุญชัยเขาขอหลวงปู่สดมา ตอนนั้นยังไม่เจอตั๊ก แต่เขาก็ขอลูกชายหนึ่งคนให้มาสืบสานการสร้างบุญ”

เธอยังเล่าสถานการณ์ตอนตั้งท้องให้ฟังด้วยว่า “กับคุณบุญชัย ถามว่าเรารักกันไหม ตอนนั้นเรามีความรักให้กัน แต่ทุกอย่างก็เร็วมาก คือบางทีพอถึงเวลา ไม่ว่าเราจะระวังแค่ไหน ยังไง เขาก็มา บางคนพูดว่าต้องการจะอยู่กับคุณบุญชัย ถึงท้องเหรอ ซึ่งตอนนั้นตั๊กเล่นจันดาราจบ แล้วก็มีละครช่อง 8”

“ตั๊กกำลังจะบอกว่า ตั๊กไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้ แล้วตั๊กก็ไม่ใช่โนบอดี้เนอะ เราก็อยู่ในฐานะที่ยังได้ ไม่ใช่ตก อยู่ในช่วงที่จะพีกอีกรอบด้วยซ้ำ คนก็เม้าธ์กันโดยไม่ได้คิดถึงว่าเราเป็นยังไง”

ขณะที่คนในอย่างแม่ ก็ “โกรธมาก”

“เพราะแม่อยากให้ตั๊กเป็นดารา และบอกว่า ถึงแม้จะหมั้นแล้ว แต่ก็มีอะไรเปลี่ยนแปลงได้”

“แต่ตอนนั้นมันเปลี่ยนไม่ได้แล้ว”

ซึ่งพอเห็นแม่เสียใจอย่างนั้น “ตั๊กร้องไห้เลย” เธอเล่า

“เพราะตั๊กไม่มีทางเลือกให้แม่” ถึงตอนนี้น้ำตาของตั๊กก็ออกมาคลอ

“แล้วแม่ก็บอก เธอจะอยู่กับเขาได้หรือไม่ได้ ฉันไม่รู้ แต่แก้สถานการณ์ตรงนี้ไปก่อน”

สถานการณ์ซึ่งพอถึงวันนี้ ตั๊กบอกว่า มีความรู้สึกเหมือนตัวเองได้รับรางวัล

“ตั๊กรู้สึกดีที่มีข้าวหอม แม่อยู่กับตั๊กได้ไม่นาน แล้วข้าวหอมก็กลายมาเป็นกำลังใจ”

อย่างไรก็ตาม ตั๊กเปิดใจตามตรงว่า “ถ้าไม่มีข้าวหอม ตั๊กกับคุณบุญชัยก็คงไปด้วยกันไม่ได้”

ที่พูดอย่างนั้น เธอว่าเป็นเพราะเธอกับเขาแตกต่างกันหลายอย่าง ทั้งอายุ ความเป็นอยู่ และ ฯลฯ

“การเกิด การโต ต่างกันมากค่ะ คุณบุญชัยเจอโลกกว้างมาก เพราะเด็กๆ ก็ไปเมืองนอกแล้ว เราก็อยู่ในกองถ่าย ในกลุ่มเล็กๆ ของเรา ไม่ได้รับรู้อะไรนอกจากตัวเอง รับผิดชอบตัวเอง ไม่ได้รู้ว่าโลกภายนอกเป็นยังไง ไม่เคยอ่านหนังสือ TIME ไม่เคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับโลก ว่าเขาเป็นยังไงกันเหรอ รู้แค่ว่าโลกของเราเป็นยังไง แล้วเราจะทำยังไงเรื่องการแสดงให้ดำเนินไปด้วยดี จนมันมีจุดที่เราคุยกันไม่รู้เรื่อง เพราะเราไม่เคยเจออะไรคล้ายๆ กันเลย”

“เลยไปนั่งร้องไห้ แล้วมาคุยกันว่า ถ้าวันนี้เราไม่มีลูก เราอาจจะเลิกกัน เขาก็บอกว่าอย่าพูดคำว่าถ้า มันไม่มีคำนั้นแล้ว เรามีลูกแล้ว”

บอกอีกว่า ตั้งแต่เปิดอกคุยกันคราวนั้น อะไรๆ ก็ดีขึ้น

“แล้วที่เรายังอยู่ด้วยกันได้ เพราะเรารู้ว่าเราน่ะไม่เหมือนกัน เลยให้อภัยกัน”

“ทุกวันนี้ตั๊กก็มีความสุข เพราะครอบครัวมันก็เป็นอย่างนี้ เป็นเรื่องที่ต้องปรับกันไป”

ตั๊กซึ่งเติบโตมากับการเลี้ยงดูที่เข้มงวดบอกด้วยว่า กับลูก เธอพยายามใช้เหตุและผลมากกว่า

“ด้วยสังคม เศรษฐกิจ การเงิน คุณแม่ตั๊กค่อนข้างจะเหนื่อยกว่า ไม่มีอะไรซัพพอร์ตตั๊กขนาดข้าวหอมหรอก อย่างรองเท้านักเรียนขาด แม่ก็ให้ใส่รองเท้าแตะไปเรียน ตั๊กถูกเพื่อนรุมมา แม่ก็ตีกลับ ทำไมไม่สู้เขา แต่กับข้าวหอม เขาบอกคุณแม่ เพื่อนตีข้าวหอม ตั๊กก็บอกไปว่า ถามเขาสิ ว่าเขาตีข้าวหอมทำไม ทำไมไม่คุยกันดีๆ เพราะตั๊กคิดว่าการปะทะไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้องน่ะค่ะ ตั๊กไม่อยากให้ลูกเป็นคนที่สู้คนด้วยการปะทะ บอกเขาว่ามีอะไรเกิดขึ้นที่น่ากลัวให้วิ่งนะ อย่าไปสู้เขา”

อย่างไรก็ดี สิ่งหนึ่งที่เธอและแม่ของเธอคิดเหมือนกัน คือการเลี้ยงลูกแบบ “ติดดิน”

“ให้เขารู้จักลำบากบ้าง อย่าให้เขาเป็นคนอ่อนแอ แต่ก็ไม่ใช่ว่าก้าวร้าว”

ทุกวันนี้เธอจึงไม่เลี้ยงลูกแบบคนมีสตางค์ หรือตามใจลูกทุกอย่าง แต่พยายามสอนให้เขาเป็นคนดี และทำดีกับทุกคน

“จะพูดกับข้าวหอมเสมอ ว่ารู้ไหม ถ้าข้าวหอมทำไม่ดี เขาจะด่าแม่นะ”

เผยความรู้สึกอีกว่า ลึกๆ แล้ว เธอไม่เคยคาดหวังอะไรจากลูกเลย ยกเว้นแต่แค่อยากให้เป็นคนดี ไม่ทำความเดือดร้อนให้วงศ์ตระกูล

“ลูกอยากเป็นอะไรก็เป็นเถอะ” เธอว่า

“แต่ขอให้เป็นคนดี”

คนดีที่หมายถึงมีศีล รู้จักผิดชอบชั่วดี และเป็นผู้มีปัญญาที่จะเดินไปในทางที่ถูกที่ควร

“เวลาไหว้พระ จะอธิษฐานตลอด ว่าให้ลูกมีดวงตามองเห็นธรรม”

ธรรมที่ไม่ได้หมายถึงธรรมะอย่างเดียว แต่หมายรวมถึงธรรมชาติของมนุษย์ด้วย

“นี่เป็นสิ่งเดียวที่อธิษฐานตอนนี้”