สันติไมตรี | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

สันติไมตรี

 

เมื่อหาเสียงพูดอย่างอ้างต่างหา

เป็นรัฏฐาธิปัตย์ตระบัดถ่อง

ขั้วที่ข้ามขีดขั้นเลยครรลอง

คระไลล่องตามน้ำอ้างจำเป็น

มีทั้งลุงมีทั้งหลวงพ่อพ่วงขาย

ทุนผูกขาดสบายสบายไม่ต้องเข็น

ศักดินาปกากะญอกระด้อกระเด็น

ไม่หมกเม็ดเน่าเหม็นกระด่างกระดำ

ทั้งเออหนอออหนูทั้งหมูเถื่อน

ไม่นานเดือนลิงยั่วจับหัวค่ำ

โขนนอกหัวครัวซองต์ต่างร้องรำ

พิณธูปทาพาทองทำดื่มน้ำทิพย์

ทิพรสน้ำปลาดีดีปลีเปล้า

โกฐน้ำเต้าบ่อศักดิ์สิทธิ์หักดิบ

ป่วยหนักหนาสากรรจ์ประกันริบ

ประกาศสิบสี่ชั้นพรรณนวย

คืออยู่แม่งไปเรื่อยเรื่อยเปื่อยเปื่อยอยู่

ประเทศนี้มีแต่ตูและปลีกล้วย

ออกข่าวอย่างความจริงอย่างคนอย่างซวย

ต่างข้าวสวยข้าวสุกเข้าคลุกคละ

ป่วยรักษาไม่หายใครใครขำ

โรคเจ้ากรรมหิตห่าจำปาดะ

ดนุชาชาชินอินทระ

เพียรชนังพยัญชนะวัชรา

ทักษิโณโอ้ละเห่เอละหึก

ค่ำถึงดึกหลับฝันจันทร์ส่องหล้า

ให้หาเสียงพูดไปอย่างเอ็งพรางตา

ตั้งรัฏฐาอธิปัตย์ข้าจัดเอง! •