กวีกระวาด

เรายังเป็นเพื่อนกันไหม? | กวีกระวาด : กรวิก อุนะพำนัก

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 24 - 30 พฤศจิกายน 2566
คอลัมน์กวีกระวาด
เผยแพร่

กวีกระวาด | กรวิก อุนะพำนัก

เรายังเป็นเพื่อนกันไหม?

 

เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่ไหม

หากบางอย่างเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า

จากบทเรียนไล่ล่ามตามเป็นเงา

ประสบการณ์โง่เขลาที่ผ่านมา

เรายังรักกันอยู่ไหมเพื่อน

ตบไหล่ย้ำเตือนเอ็งเพื่อนข้า

ผ่านซอยแคบตรอกโสโครกและเหล้ายา

เริงร่าในมหาราตรีกาล

สิ่งใดคือแก่นแท้แห่งเรา

โลกเขย่าให้มาเคียงเพื่อเพียงผ่าน

หรือเพื่อต่อสัมพันธ์อันยาวนาน

รู้สันดานหลายตลบเมื่อพบตัว

อะไรกางกั้นไว้ใครรู้บ้าง

คล้ายม่านบางบางรางไปทั่ว

มองไม่ชัดเอ็งหรือใครข้าเกิดกลัว

อะไรคือรอยรั่วของหมู่มิตร

มันค่อยไหลซึมออกไปช้าช้า

ที่ผ่านมาไร้มือใดมาอุดปิด

รูเล็กเล็กเริ่มใหญ่กว่าที่คิด

จนหมู่มิตรค่อยลับร้างระหว่างทาง

ทิ้งภาพเลือนเลือนเอ็งเพื่อนข้า

สดไสวในเวลาอันเหินห่าง

ข้าไม่รู้อะไรคือม่านบาง

มากั้นกลางแยกมิตรสนิทกัน

หรือสังคมข่มเหงเอ็งด้วยหอก

โบยแส้ปอกลอกเอ็งตัวสั่น

เพื่อรถหรู ที่ดินกี่ร้อยพัน

ขยับชั้นขึ้นฟ้าก้มหน้ามอง

หรือการเมืองแสดงฤทธิ์อภินิหาร

แยกก๊กแตกพล่านไปทั้งผอง

เพื่อนเหวยเอ็งกับข้ามาไตร่ตรอง

ใครเป็นเจ้าของชีวิตเรา

เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่ไหม

บางความคิดเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า

เอ็งกับข้ากลางโลกที่ทึมเทา

อย่าให้เขาเขียนบทบ้าเราฆ่ากัน

มาเถิด…ข้าจะรินให้เต็มเอิบ

เอ็งจะเปิบเหล้าหมักหรือเหล้ากลั่น

จะอย่างไรข้าเหมือนเดิมขอยืนยัน

ว่าแต่เรายังเพื่อนกันอยู่ไหมเกลอ? •