กวีกระวาด

กี่พรรษาแล้วที่ยังทุกข์ทน | กวีกระวาด : ฤดี ณ หทัย

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 11 - 17 สิงหาคม 2566
คอลัมน์กวีกระวาด
เผยแพร่

กวีกระวาด | ฤดี ณ หทัย

กี่พรรษาแล้วที่ยังทุกข์ทน

 

อยู่ในผงแดดอวลอากาศ วิปลาสฤทัยกระไรนั่น

ผงแดดห่มคลุมเหมือนลงทัณฑ์ ชีวันร้อนรุ่มคลุมอาภรณ์

ขับเคี่ยวลงแรงแทงหัวอก นี่นรกหรืออย่างไรไม่ถ่ายถอน

อนาคตฝากไว้กับชีพจร นอนบนเส้นลวด กรวดก็พสุธา

ทิ่มตำแทงเช้า-ค่ำ ย้ำสำนึก หุบเหวลึก ฟ้าสูง ทุ่งอุตส่าห์

อากาศวิปริตชิดอยู่อู่น้ำตา ต้นกล้าชราเหี่ยวเรี่ยวแรงลด

ลมกระพือโหมมาว่าฝนตก เฝ้ายอยกฟ้าแถน แผ่นดินบด

เป็นลมแล้งแห้งคาค่ารันทด เพียงแค่หยดของน้ำตาของแถนฟ้า

ลมหายใจไอน้ำซ้ำเป็นผง ผิวขององจับเกล็ด เสร็จพรรษา

เสร็จพิธีพระสงฆ์ ได้ลงนา อยู่ในผงแดดกล้าวาระรอบ

อีกขวบกรอบแห้งอีกแล้ว…คือผืนดิน ขวบชีวินอีกครั้งยังทุกข์ทน •