ยืน | กวีกระวาด : รอนฝัน ตะวันเศร้า

กวีกระวาด | รอนฝัน ตะวันเศร้า

ยืน

 

นั่นคือความมืดของกลางคืน

หรือคือความมืดของเมฆฝน

ผมไม่แน่ใจนัก

ผมนั่งลงที่ริมฟุตพาท*

เพื่อรอคอยรถเมล์

และเพราะความเมื่อยล้า

จากการยืน

ยืนมาเนิ่นนาน

ยืนเพื่อรอให้เพื่อนถูกปล่อยออกมา

ยืนเพื่อรอให้ผู้บริสุทธิ์ถูกปล่อยออกมา

ยืนเพื่อรอให้คืนสิทธิการประกันตัว

ยืนเพื่อรอให้บางมาตราถูกยกเลิกไป

รถเมล์มาเสียที

ผมยืน •

 

* คำว่า ฟุตพาท ยึดตามที่ระบุในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554