ใต้สะดือ | กวีกระวาด : โฎยวิที ไฎกัน

กวีกระวาด | โฎยวิที ไฎกัน

ใต้สะดือ

 

1.

เอาจริงๆ ชีวิตช่างเป็นสิ่งน่าสงสาร

เกิดมามีความคิดจิตวิญญาณ ยังจะมีความต้องการอีกอันใด?

แทนที่จะคิดถึง วันหนึ่งๆ ชีวิตจะรอดไหม?

อยู่ให้มีคุณภาพกับใครๆ ทำตัวเองอย่างไร ให้มันดี?

เคี่ยวกรำ บอกย้ำ ทบทวนให้ถ้วนถี่

ปิดปาก ตาและหู ดูสักที ประเด็นนี้ ชวนขื่นขำ หรือกล้ำกลืน

 

2.

วันๆ รับแต่ข่าวความสัมพันธ์ของคนอื่น

รัก ใคร่ ประเดประดัง พังครืน เกี่ยวแก่แต่ห่ามหื่น ช่างรื่นรมย์?

เอาเถอะ กิเลสมี ก็อย่าเยอะ เลอะเทอะ,ล่ม

ทำคนอื่นเดือดร้อนถึงนอนซม บ้างเสพเกินเหมาะสม ขมขื่นทรวง

ไม่ได้หลับไม่ได้นอน

ละคร โลกมายา มาทุกช่วง

ใต้สะดือสำคัญนัก นัยรัก, ลวง

เรื่องทั้งปวงเกิดแต่นี้ …กับ…

(เรื่องทั้งปวงเกิดแต่นี้ ดี กับ ใจ?) •