ประเสริฐมนูกิจ | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

เป็นคุณพระหรือคุณหลวงไม่ล่วงรู้

คงเชิดชูนามนึกรำลึกนั่น

ผ่านประเสริฐมนูกิจพินิจนันท์

นั่งรถพลันเพลิดเพลินเจริญใจ

จากที่โน่นโน้นนั้นครรไลล่วง

ไปตามดวงต่อแดนเมืองแผนใหม่

บางกอกลวงกรุงเทพหลอนสะท้อนใจ

เมโทรโพลิแตนไสร้เขาว่าดี

มีผังเมืองแผนผังถ่อสังขาร์

ย่นเวลาเที่ยวท่องชมท้องที่

เมืองมหานครจรลี

ยนตรกิจพิศวิถีจรดล

มีที่ดินว่างเปล่าไม่ว่างเปล่า

ร้อนเหมือนอบอยู่ในเตากลางถนน

พรรณพฤกษามีไม่พอระย่อยนต์

ฝุ่นพิษดลควันดำต่างลำพู

ตะแบกเต็งรังมีร่มที่ไหน

โยงสายไฟเสาซีเมนต์เห็นเห็นอยู่

ตฤณชาติกรวดหินอินทรธนู

เช้าชามรู้เย็นก็ถึงอีกหนึ่งชาม

วิศวจราจรพรประสิทธิ์

โค้งนิดนิดที่นายขำตั้งคำถาม

เวนไม่คืนแคล้วคลาดราชคราม

ไม่เข้าง่ามเงี่ยงแง่แลแลดู

เพลงละพันวันละเพลงบรรเลงรส

ถนนบดบริษัทถนัดสู่

เบี้ยบ้ายจ่ายหลายทางอัฐพรั่งพรู

สำเร็จรู้รับประทานทั้งการทาง! •