กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

สำโรง

 

สําโรงเหนือสำโรงใต้โฉบไปทั่ว

ตะลอนทัวร์เฉิดฉายถึงภายหน้า

นั่งรถเมล์เพลินใจสบายตา

สิบโมงกว่าถึงจุดหมายที่ปลายทาง

สุขุมวิทวิทยะไม่อนาถ

อโนดาตมิได้มีแม้ผีสาง

มนุษย์ป้ามนุษย์ลุงรุ่งรางชาง

อล่างฉ่างอรชรอรชุน

ชีพชูชัยไกรนราบรรยากาศ

ปริวาทปริวรรตปลัดวุ่น

ดูยุกยิกขิกนี้อาจมีคุณ

โดยสมดุลเดชจรัสหัสการ

กินบะหมี่กินก๋วยเตี๋ยวเดี๋ยวเดียวจอด

นึกงามปลอดป่านนี้ปุ้มปุ้ยมุมป้าน

มองต่างมุมมุมไบถึงไบคาน

แขกปาทานข้างชวานุ่งปาเต๊ะ

ปาท่องโก๋โก้เก๋เพลาเช้า

ปายาสเล่าวิสาขาเมืองอาเจะห์

เจอะโปลิศจ๋าจ๊ะต่างตะเบ๊ะ

ส่วนคนเต๊ะท่าก็บ่มิไก๊

มีก๊กนั้นก๊กนี้สามสี่ก๊ก

ให้อุ่นอกมวยหลักแอบลักไก่

แก๊กคือมุขกุ๊กล่ะคืออะไร

อ่อนนอกแต่แข็งในมีชั้นเชิง

นึกเรื่อยเปื่อยต่อเมื่อเหนื่อยจึงยั้งหยุด

สำโรงยุดเอะอะยื้อมะเทิ่ง

สำปะหลังสำโรงเชิดฉิ่งเถิดเทิง

ถกลเถกิงสำโรงหรือคือพืชพรรณ! •

 

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022