กวีกระวาด / ชาคริต โภชะเรือง : พัทยา : รักไร้พรมแดนไร้สัญชาติ

พัทยา : รักไร้พรมแดนไร้สัญชาติ

พัทยาคือเมืองงาม
เธอคือมารดา
ครอบครัวนานาพันธุ์
บุตรนอร์เวย์ อเมริกา ธิดาแห่งไทย
หมู่เกาะ สปีดโบ๊ต ชุมชนประมง ศูนย์การค้า ตลาดสีเทา
ดิน น้ำ ลม ไฟ เปลี่ยนไม้สร้างปฏิมา
ประกาศ “สัจจธรรม”
สวนน้ำ สวนสัตว์ ตลาดน้ำข้ามพรมแดนไร้สัญชาติ
ฟาร์มแกะ วัด โบสถ์ วิหารเซียน
ฉันเป็นเพียงผู้มาเยือน
ยังต้องค้อมคารวะ

ในวันที่โลกเราเกลื่อนไปด้วยไวรัส
ดวงตะวันยังคงมีอยู่
ทุกเช้าค่ำ ยังขึ้นและลง ณ ขอบฟ้าเบื้องหน้า
ท่ามกลางเสียงเร่งเรือ แล่นฉีกแผ่นน้ำ
น้ำทะเลเขียวครามระยิบระยับ
เรือแล่นจากท่าแล้วคืนกลับ
นำเรามาพบ
ณ โค้งหาดทรายขาว บาร์เล็กริมหาดสวย
มารดาโอบอุ้มเด็กน้อยต่างมารดาในอ้อมอก
ดื่มเลือดในอก
เราดื่มด่ำฉากรักไร้พรมแดนไร้สัญชาติ
ก่อนโบกมือร่ำลา