เพนกวิน เขียน จดหมายเปิดผนึกถึง ตะวัน-แบม-สิทธิโชค เคารพความเด็ดเดี่ยว กล้าหาญ ขอให้ทบทวนวิธีการต่อสู้ วอนรักษาชีวิตไว้สู้ระยะยาว

เมื่อวันที่ 1 ก.พ.2566 นายพริษฐ์ ชิวารักษ์ หรือ เพนกวิน นักกิจกรรมทางการเมือง เผยแพร่จดหมายเปิดผนึก เรื่อง “ขอให้รักษาชีวิตไว้ก่อน” ถึงน.ส.อรวรรณ ภู่พงษ์ หรือแบม และน.ส.ทานตะวัน ตัวตุลานนท์ หรือตะวัน รวมถึงนายสิทธิโชค เศรษฐเศวต ซึ่งอดอาหารและน้ำต่อเนื่องเป็นเวลานาน มีเนื้อหาระบุว่า

เราเขียนจดหมายฉบับนี้ถึงพวกเธอทุกคน ทั้งด้วยความรู้สึกเคารพความเด็ดเดี่ยวในการตัดสินใจ และความรู้สึกเป็นห่วงสุขภาพร่างกายที่ทรุดโทรมลงทุกวัน การอดข้าวอดน้ำเอาชีวิตลงเดิมพันของพวกเธอ ถือเป็นก้าวย่างอันกล้าหาญที่จะต่อสู้กับความทรมานของตัวเอง เราคิดว่าเราพอเข้าใจความรู้สึกของการไม่ได้กินที่พวกเธออาจกำลังรู้สึก แม้ตัวเราเมื่อคราวอดอาหารประท้วงจะไม่ได้ตัดสินใจวางเดิมพันเท่าที่พวกเธอวางก็ตาม และเราเชื่อว่าพวกเธอคงได้ไตร่ตรองมาโดยถี่ถ้วนแล้วจึงได้ตัดสินใจเช่นนี้

กระนั้นเอง การต่อสู้ของพวกเธอตั้งอยู่บนเงื่อนไขที่ท้าทายยิ่ง เพราะองคาพยพของฝ่ายตรงข้ามของพวกเธอ (และของพวกเราทั้งหมด) เป็นผู้ทรงอำนาจ และจากหลายเหตุการณ์ที่ผ่านมาก็เห็นได้ว่าอำนาจของพวกเขาไม่ได้ตั้งมั่นอยู่ในธรรมมากนัก ดังที่พวกเธอคงรู้ดี แน่นอนว่าเราต้องต่อสู้กับอำนาจอันปราศจากธรรมเหล่านี้ แต่ในการต่อสู้ เราไม่พึงคาดหวังมนุษยธรรมในใจของอีกฝ่ายมากนัก เราจึงจำเป็นต้องถนอมชีวิตและจิตใจสำหรับการสู้ต่อในระยะยาวด้วย

ข้อเรียกร้องของพวกเธอทั้งหมด เป็นเรื่องถูกต้องตามหลักการทั้งปวง เป็นสิ่งที่ผู้มีอำนาจทั้งหมดควรรับฟังและปฏิบัติตาม และยังเป็นเรื่องน่านับถือที่เธอไม่ได้เรียกร้องเพียงเพื่อตัวเอง แต่เพื่อผู้ถูกคุมขังทั้งหมด รวมถึงเพื่อการเปลี่ยนแปลงระบบและโครงสร้างความยุติธรรมที่ดีกว่าสำหรับประเทศชาติ

กระนั้นเอง ในสังคมบิดเบี้ยวนี้ ข้อเรียกร้องคงต้องใช้เวลายาวนานกว่าผู้มีอำนาจจะยอมทำความเข้าใจและพิจารณาได้ โดยเฉพาะข้อเรียกร้องให้มีการปฏิรูปกระบวนการยุติธรรมและยกเลิกกฎหมายมาตรา 112 และ 116 นั้น แน่นอนว่าโดยกระบวนการต้องใช้เวลามาก ซึ่งน่าจะยาวนานเกินกว่าที่ร่างกายของพวกเธอจะรับไหวจากการอดข้าวอดน้ำ

สิ่งที่พวกเธอเรียกร้องเป็นเรื่องน่าเลื่อมใส แต่มันต้องใช้เวลาในการผลักดัน และมันจะไม่เกิดขึ้นจากความตายของใคร ดังนั้น นอกจากเราจะเรียกร้องต่อผู้มีอำนาจและผู้ที่เกี่ยวข้องทั้งหมดให้ขานรับข้อเรียกร้องของพวกเธอแล้ว เราในฐานะเพื่อนร่วมอุดมการณ์คนหนึ่งที่เคยต่อสู้ด้วยการอดอาหารประท้วง ขอร้องให้พวกเธอทบทวนวิธีการต่อสู้ที่พวกเธอทำอยู่ ขอให้เธอยุติการอดข้าวอดน้ำและยอมรับการฟื้นฟูร่างกายโดยคณะแพทย์อย่างเต็มที่เพื่อรักษาชีวิตของพวกเธอไว้

สิ่งที่เธอในวันนี้เติมไฟให้หลายคนในเรื่องที่ขับเคลื่อนกันอยู่แล้ว เมื่อเติมไฟแล้วก็ขอให้รักษาชีวิตจิตใจ ออกมาตั้งหลักกันใหม่ เพื่อผลักดันทุกข้อเรียกร้องให้ลุล่วงถึงฝั่งได้สมบูรณ์

เพื่อนพ้องต้องการให้เธอมีชีวิตต่อ มวลชนต้องการให้เธอมีชีวิตต่อ ทุกคนต้องการให้เธอมีชีวิตต่อ และไม่มีใครอยากให้เธอตาย อย่างไรก็ตาม เราเชื่อว่าทุกคนจะเคารพทุกการตัดสินใจที่พวกเธอเลือก เราเองก็เคารพเช่นกัน เพราะนั่นคือสิทธิอันชอบธรรมของเธอที่จะต่อสู้กับอำนาจอธรรมในสังคม ขอให้พวกเธอพิจารณา