วันที่ 29 มกราคม 2564 เท่าพิภพ ลิ้มจิตรกร ส.ส.กรุงเทพฯ พรรคก้าวไกล โพสต์ข้อความแสดงความเห็น กรณีถูกฝ่ายตรงข้ามมุ่งโจมตีทางการเมือง จากประเด็นการได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ โดย ระบุว่า

ชี้แจงประเด็นได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์

จากเหตุการณ์ที่มีกลุ่ม IO พยายามกล่าวหาเรื่องผมขอรับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์

จนเกิดเป็นกระแส ทำให้หลายท่านเกิดความสับสน เคลือบแคลงใจ บางท่านที่ทักมาถามส่วนตัว ผมก็ได้อธิบายไปเบื้องต้นแล้ว และจะขอมาชี้แจงอย่างละเอียดในโพสต์นี้ครับ

ผมขออธิบายความหมายของเครื่องราชฯ ก่อนนะครับ เครื่องราชอิสริยาภรณ์คือ เหรียญหรือตราประดับยศ พระราชทานแก่ข้าราชการ เจ้าหน้าที่รัฐ หรือบุคคลทั่วไปที่ทำประโยชน์แก่ประเทศชาติ แม้แต่ประเทศที่เป็นระบบประธานาธิบดี เช่น สหรัฐอเมริกา ฝรั่งเศส ก็มีเช่นกัน เรียกได้ว่าเป็นธรรมเนียมที่จะได้รับตามตำแหน่งงาน

ส่วนกระบวนการขอเครื่องราชฯในกรณีผมนั้น ทางเจ้าหน้าที่สภาเป็นคนจัดเตรียมเอกสารให้ และเรียกให้มาเซ็นชื่อ ซึ่งเจ้าหน้าที่แจ้งว่าหากไม่รับอาจจะผิดระเบียบได้ แล้วทางตัวเจ้าหน้าที่ก็จะโดนตำหนิไปด้วย สำหรับผม ผมมองว่า เครื่องราชฯเป็นของนอกกายอย่างหนึ่ง แต่ในเมื่อเป็นประเพณีจึงทำตามที่เจ้าหน้าที่แนะนำ

ผมต้องขอโทษทุกท่านที่ออกมาชี้แจงเรื่องนี้ช้า เนื่องจากตอนแรกคิดว่าเป็นเรื่องปกติ ไม่ได้มีประเด็นอะไร และหากจะออกมาชี้แจงก็ต้องกล่าวโดยละเอียดรอบคอบในทุกมุมมอง เพราะเหรียญมีสองด้านเสมอ ไม่ว่าจะเลือกทางไหนก็ต้องรับผลกระทบที่ตามมา

ผมจึงขอฝากทำความเข้าใจเรื่องนี้ด้วยเหตุและผล พูดคุยกันบนฐานของความเข้าใจกฎเกณฑ์ อย่าตกหลุมพราง IO

ที่ต้องการยุฝั่งประชาธิปไตยให้แตกแยกกัน ดังจะเห็นได้ว่าประเด็นนี้มีการเตรียมการมาอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นเอกสารที่หลุดมาจากสภา และเป้าหมายที่เลือกโจมตี หากเราใช้อารมณ์โดยไม่ได้ไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วน หาข้อมูลเพิ่มเติมจนแน่ชัดก็จะตกเป็นเหยื่อของอีกฝ่ายได้ง่าย ๆ

สุดท้ายแล้วผมขอให้ทุกคนเชื่อมั่นว่า ตัวผม อุดมการณ์ และนโยบายต่าง ๆ ยังคงเหมือนเดิม ไม่ได้เปลี่ยนไปอย่างแน่นอน ผมยังคงเป็นเท่าพิภพคนเดิม ขี่มอเตอร์ไซค์คันเก่า คนธรรมดาที่เข้าวงการการเมืองมาเพื่อเปลี่ยนแปลงประเทศให้ดีขึ้นสำหรับทุกคน จากข้อความมากมายที่บอกว่าผิดหวังในตัวผม ก็ทำให้ใจเสียอยู่ไม่น้อย เส้นทางการต่อสู้นี้ยังอีกยาวไกล ผมยังคงต้องการแรงสนับสนุนจากทุกท่าน

“ผมทำคนเดียวไม่ได้ เราต้องขีดเขียนอนาคตไปร่วมกัน”