ไม่ว่ากฎหมายลูกว่าด้วยเซ็ตซีโร กกต. ไม่ว่ากฎหมายลูกว่าด้วยไพรมารี โหวต ไม่ว่ากฎหมายลูกว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีอาญา

เหมือนกับเป็น “สัญญาณ”

เป็นสัญญาณและความต่อเนื่องหลังบังคับใช้ “รัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560” เมื่อเดือนเมษายน

คล้ายกับ “วันเลือกตั้ง” ใกล้เข้ามาเป็นลำดับ

เพราะการเซ็ต ซีโร่ หมายถึงการจัดระเบียบกกต.ชุดใหม่ที่มั่นใจได้มากกว่าชุดเก่า

ไพรมารีโหวตคือ การคุมเข้ม “พรรคการเมือง”

ยิ่งวิธีพิจารณาคดีอาญาผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองยิ่งเท่ากับ “มัดตราสัง”

เป้าหมายยังเป็น “เพื่อไทย”

 

หากประมวลจากความได้เปรียบผ่านบทบบัญญัติของ “รัฐธรรมนูญ” ประสานเข้ากับ “กฎหมายลูก”

เท่ากับเสริมความมั่นใจ

มั่นใจว่าพรรคเพื่อไทยถึงจะยังกำชัยในสนามเลือกตั้ง แต่ก็ไม่ใกล้เคียงกับเมื่อปี 2544 ไม่ใกล้เคียงกับเมื่อปี 2548

แม้กระทั่งปี 2550 หรือปี 2554 ก็ยังห่าง

นั่นหมายถึงโอกาสของพรรคประชาธิปัตย์ พรรคภูมิใจไทย เมื่อประสานเข้ากับ 250 ส.ว.ในมือ

ก็มองเห็น “ท่อ” แห่ง “อำนาจ” เด่นชัด

กระนั้น ความเชื่อที่ว่าที่ว่าการเลือกตั้งจะต้องเกิดขึ้นภายใน วันที่ 19 สิงหาคม 2561 ยังเป็นเรื่องไม่แน่

แม้กระทั่งปี 2562 ก็ยังไม่แน่เหมือนกัน

 

อาการ “เงียบ” อย่างผิดสังเกตจากบรรดา “ไอ้ห้อย ไอ้โหน” ไม่ว่าในสนช. ไม่ว่าในสปท.

คือ นัยยะแห่งความไม่แน่นอน

เป็นความไม่แน่นอนว่าอาจจะต้อง “เลื่อน” การเลือกตั้งออกไปอีก เหมือนกับที่เคยเลื่อนมาแล้วจากปี 2558 เป็น 2559 เป็น 2560 และเป็น 2561

ทั้งที่เคยมี “ปฏิญญาโตเกียว” ต่อหน้า ชินโส อาเบะ ทั้งที่เคยมี “ปฏิญญานิวยอร์ค” กลางที่ประชุมใหญ่สหประชาชาติ ก็ถูกเลื่อนมาแล้ว

เท่ากับที่แน่นอน คือ จะอยู่ไปเรื่อยๆโดยไม่มี “เลือกตั้ง”

เท่ากับต้องการรักษา “อำนาจ” ไว้อย่างไม่แปรเปลี่ยนเป็นอื่น