ความอื้อฉาวอันเนื่องแต่”โรคพิษสุนัขบ้า” เมื่อประสานเข้ากับความอื้อฉาวจากการทุจริตเงิน”คนจน” และการทุจริตในกระทรวง ศึกษาธิการ

ก่อให้เกิดปรากฏการณ์ “ใหม่”

เป็นปรากฏการณ์อันสวนทางอย่างสิ้นเชิงกับคำประกาศที่จะเข้ามา “ปราบโกง” ของคสช.

กึกก้องมาตั้งแต่รัฐประหารเดือนพฤษภาคม 2557

แม้กระทั่งการยกร่างรัฐธรรมนูญ นายมีชัย ฤชุพันธุ์ อย่างเปล่งประกาศอย่างชัดถ้อยชัดคำว่าเป็น รัฐธรรมนูญ “ปราบโกง”

ยิ่งกว่านั้นยังเป็นปรากฏการณ์ว่าการโกงมิได้มาแต่ “นักการเมือง” หากแต่ยังมาจาก “ข้าราชการ”

ตรงนี้ต่างหากที่มากด้วยความอ่อนไหว

 

กระแสขุดคุ้ย โจมตี ทั้งน้ำร้อนและน้ำเย็นสาดเข้าใส่ “นักการเมือง” เกิดขึ้นอย่างเป็นระบบ เป็นกระบวนการ

ตั้งแต่ก่อนรัฐประหารเมื่อเดือนกันยายน 2549

โดยมีคนมือสะอาดมากหลายจากพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยเล่นบทนำ

ตั้งแต่ก่อนรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557

โดยมีคนใสซื่อ มือสะอาดระดับ นายสุเทพ เทือกสุบรรณ เลขาธิการกปปส.เล่นบทนำ

ต่อมา “คสช.” ก็ขานรับและลงมือปฏิบัติ

กระบวนการบริหารก็คือ การลดบทบาท”นักการเมือง”และขยายบทบาทของ “ข้าราชการ” เข้าไปตั้งแต่ระดับชาติลงไปถึงระดับท้องถิ่น

ผลก็เห็นอย่างที่อึกทึกในเรื่อง”สุนัขบ้า” ตามมาด้วย”เงินคนจน” รวมถึง เม็ดเงินทางด้าน”การศึกษา”

กลายเป็นประกายไฟ ไหม้ลามไปทั่วประเทศ

 

เรื่องของคนจนสัมพันธ์กับกระทรวงพัฒนาสังคม เรื่องของการศึกษาสัมพันธ์กับกระทรวงศึกษาธิการ เรื่องสุนัขบ้าสัมพันธ์กับท้องถิ่น

ทุกอย่างล้วนดาเนินไปในแบบ “น้ำลงตอผุด”

สถานการณ์น้ำลงจะยิ่งมีความเด่นชัดหากเข้าสู่กระบวนการของ “การเลือกตั้ง”

ชาวบ้านจะยิ่งเห็น”ตอ”ขนาดใหญ่ระดับอภิมหาโครงการ