ขอแนะนำให้ ศิลปินแห่งชาติจากเชียงราย และนายพลตำรวจสูงวัยทั้งสอง ย้อนกลับไปดู”เดี่ยว สเปเชียล ซูปเปอร์ซอฟต์พาวเวอร์”อย่างจริงจังอีกครั้ง

อย่าดูเพียงที่มีการทอนเป็นท่อนสั้นๆลงใน TikTok หรือใน Instagram

หากไม่มี”เวลา”อย่างเต็มที่ก็ขอให้ดูตอนที่”เดี่ยว”เริ่ม

รู้สึกสงสัยหรือไม่ว่าทำไมโน้ตจึงเริ่มด้วยเหตุการณ์เมื่อได้รับ เชิญให้เข้าร่วมในการเล่นฟุตบอลกับ แจ็คสัน หวัง นักร้องยอดนิยมชาวจีน

แปลกใจบ้างหรือไม่ว่าทำไมโน้ตจึงเล่าเหตุการณ์อย่างค่อนข้างละเอียด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเดินทางไปถึงสนามและปฏิกิริยาที่ได้รับจากแฟนานุแฟน แจ็คสัน หวัง

นั่นคือการ”วิพากษ์ตัวเอง”ของโน้ตอย่างชนิดไม่ปราณีปราศรัย เมื่อนำไปเปรียบเทียบกับสถานะและการดำรงอยู่ของ แจ็คสัน หวัง ว่ามีความแตกต่างกันอย่างไร

คำตอบที่ตรงเป้าอย่างที่สุดก็คือ คำตอบในลักษณะยอมรับของโน้ตที่ว่า ยุคของตนเองได้หมดสิ้นไปแล้ว

รากฐานของโน้ตจึงเป็นการเริ่มต้นจากจุดที่ตนเอง”เป็น”

 

ถามว่าโน้ต อุดม แต้พานิช เป็นคนดังหรือไม่ ดำรงอยู่อย่างไรในสังคมไทย

โน้ตมี”สถานะ”ตัวเองมาตั้งแต่ยุทธการขยับเหงือกแล้ว

เมื่อเข้าเหยียบเข้าไปในพรมแดนของ”ตลก ริเขียนหนังสือ”ก็ก่อให้เกิดอาการกระบอกตาร้อนผ่าวจากนักเขียน”มืออาชีพ”ทั้งหลายอย่างถ้วนหน้า

ยิ่งเมื่อตัดสินใจประเดิมผ่าน”เดี่ยว 1”ขึ้นมา ยิ่งทำให้ความดังของโน้ตดำรงอยู่อย่างชนิดระเบิดเถิด

แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไปและเดินทางมาถึง”เดี่ยว”ล่าสุด

เมื่อดำรงอยู่อย่างเรียงเคียงขนานกับสถานะและการดำรงอยู่ของ แจ็คสัน หวัง และรุ่นใหม่อื่นๆ โน้ตตระหนักรู้โดยตนว่าเป็นการดำรงอยู่อย่างไร

ไม่ว่าความเป็น”คนดัง” ไม่ว่าแตะเข้าไปยังโลกแห่งความ”ดัดจริต” ล้วนเรียนรู้จากประสบการณ์”ตรง”

 

ภายในการแสดงออกผ่าน”เดี่ยว” อาจมีการแตะเข้าไปยังคนอื่น สิ่งอื่น แต่ฐานอย่างแท้จริงมาจากบทสรุปแห่ง”ตน”

เพียงแต่โน้ตดำเนินการผ่านท่วงทำนอง”โอปนยิโก”

สำนึกและความตื่นรู้ของโน้ตจึงมิได้ดำรงอยู่อย่างเลื่อนลอย ว่างเปล่า มีแต่เพียงคำพูดอันโอ่อ่าอลังการ ตรงกันข้าม ล้วนผ่าน การลงมือทำ เคี่ยวกรำจนใกล้กับลักษณะแจ้ง

หากไม่”แจ้ง”ก็ยากที่จะ”ระเบิด”จากภายในได้ในระดับนี้