ทั้งๆที่กรณีของ นายทักษิณ ชินวัตร กรณีของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชิน วัตร เป็นบทเรียนสำคัญยิ่งในทางการเมือง ส่งผลด้านบวก ด้านลบ มากมาย

แต่ดูเหมือนว่ายังมีความพยายามที่จะกระทำต่อ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ นายปิยบุตร แสงกนกกุล ด้วยกระบวนการคล้ายกัน

เห็นได้จากการทุ่มเทสรรพกำลังอย่างมหาศาลเพื่อการนี้

ไม่ว่าจะโดยมติของคสช.อันมี พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เป็นผู้รับผิดชอบในฐานะหัวหน้าคสช.

ไม่ว่าจะโดยผ่านกลไกของกกต.อันเป็นองค์กรอิสระ

เป้าหมายเพื่อจะสกัดขัดขวาง นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ นายปิยบุตร แสงกนกกุล ไม่ให้มีสถานะเป็นสมาชิกรัฐสภา

เป็นปฏิบัติการในลักษณะ”ตัดไฟแต่ต้นลม”

 

ความหวังเพียงหนึ่งเดียวที่แสดงออกในขณะนี้ก็คือ ทำอย่างไรไม่ให้เกิดลักษณะซ้ำรอยกับกรณีที่เคยจัดการกับ นายทักษิณ ชิน วัตร และ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร

เช่นนี้เองจึงเห็นว่าเป็นการดำเนินการก่อนจะถึงวันที่ 9 พฤษ ภาคม

เพราะว่ากรณีของ นายทักษิณ ชินวัตร เป็นการดำเนินการหลังการเลือกตั้งเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2549 กรณีของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร เป็นการดำเนินการหลังการเลือกตั้งเมื่อเดือนกรกฎาคม 2554

จึงต้องอาศัยพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยเป็นอาวุธ เป็นเครื่องมือ

จึงต้องอาศัยกปปส.เป็นอาวุธเป็นเครื่องมือ

จากนั้นจึงนำไปสู่การรัฐประหารเมื่อเดือนกันยายน 2549 จากนั้นจึงนำไปสู่การรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 อันเท่ากับเป็นอาวุธและเครื่องมือสุดท้าย

ถามว่ากรณี นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ และ นายปิยบุตร แสงกนกกุล จะซ้ำรอยกับเมื่อปี 2549 และเมื่อปี 2557 หรือไม่

 

ทั้งหมดนี้ยังเป็นผลจากรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560 ยังเป็นผลจากพรป.ว่าด้วยการเลือกตั้ง ส.ส. พ.ศ.2561 ยังเป็นผลจากพระราชกฤษฎีกาเลือกตั้ง พ.ศ.2561 เป็นไปตามระบบ ตามระบอบ

เพียงแต่ว่าเป็นระบบอันเนื่องแต่รัฐประหาร เพียงแต่ว่าเป็นระบอบคสช.

จึงสำแดงเจตนารมณ์ออกมาอย่างเต็มเปี่ยม สมบูรณ์