ไม่ว่าในที่สุดการชิงตำแหน่งหัวหน้าพรรคจะยังเป็นชัยชนะของนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ หรือจะเป็นชัยชนะของ นพ.วรงค์ เดชกิจวิ กรม

แต่หลังจากนั้น “ประชาธิปัตย์”จะไม่เหมือนเดิม

พรรคประชาธิปัตย์ในสถานะอันเป็น”สถาบัน”ทางการเมืองที่เก่าแก่มาแต่เดือนเมษายน 2489 จะยังดำรงคงอยู่

แต่คำว่าไม่เหมือนเดิมในที่นี้คือ “ทิศทาง”

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทิศทางที่จะก้าวไปสู่กระบวนการเลือกตั้งไม่ว่าจะเป็นภายในวันที่ 5 กุมภาพันธ์ ไม่ว่าจะเป็นภายในวันที่ 5 พฤษภาคม 2562 ก็ตาม

นี่ย่อมเป็นเรื่องละเอียดอ่อนอย่างยิ่งในทางการเมือง

 

หากว่าตำแหน่งหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ยังเป็นของ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ธง 2 ผืนที่ชูก็ยังคงสูงเด่น เพียงแต่ว่าด้านหลักจะดำเนินไปอย่างไร

ระหว่างธงต้าน”ระบอบทักษิณ” กับธงต้านนายกรัฐมนตรี”คน นอก”

ปมเงื่อนอยู่ตรงที่ก่อนผลการเลือกหัวหน้าพรรคจะปรากฏ

หากว่าระหว่างเส้นทางไปสู่การเลือกหัวหน้าพรรคการเบียดขับระหว่างฝ่ายของ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ กับฝ่ายของ นพ.วรงค์ เดชกิจวิกรม จะมีความเข้มข้นมากน้อยเพียงใด

ยิ่งกว่านั้น หากว่าในที่สุดชัยชนะจะเป็นของ นพ.วรงค์ เดชกิจวิกรม ก็จะเป็นอีกโฉมหน้าหนึ่งสำหรับพรรคประชาธิปัตย์

ธงที่ชูขึ้นสูงเด่น คือ ธงต้าน”ระบอบทักษิณ”

ขณะเดียวกัน มีความเป็นไปได้ที่พรรคประชาธิปัตย์กับพรรค รวมพลังประชาชาติไทยจะร้องเพลงคีย์เดียวกัน หรือกระทั่งเพลงเดียวกัน

นั่นคือ บทเพลงชู พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

 

การเข้าปะทะกันระหว่าง นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ กับ นพ.วรงค์ เดชกิจวิกรม จึงเป็นความแหลมคมยิ่งในห้วงหัวเลี้ยวหัวต่อของ พรรคประชาธิปัตย์

เป็นทางเลือกระหว่าง 2 สายในทางการเมือง

จะยังดำรงสถานะแทงกั๊กในทางการเมือง หรือว่าเลือกข้าง อย่างเด่นชัด ไม่ปิดบังอำพราง

ต้าน”ทักษิณ” หรือชู”ประยุทธ์”