‘องค์การลับ’ กับคณะการละคร ตอน : ลอกการบ้าน?

อภิญญา ตะวันออก

ฉาก : พนมเปญ ที่สำนักงานข่าวลับ “องกอร์โพสต์” ตัวละคร “สวาย 1” กับ “สวาย 2” กำลังสนทนาประเด็นการมาเยือนกัมพูชาของ “คณะประติภู” จากพรรค “เดิมไบเสียม” (เพื่อสยาม) นำโดยโลกจุมเตียวหัวหน้าพรรค มีเสียงรายงานจากห้องข่าว “ทีวีเค” สถานีโทรทัศน์แห่งชาติกัมปูเจีย โหมโรงขึ้น

สวาย 1 : บองบาท บองครับ ผมยังติดตาไม่หายตอนสมเด็จนายใหญ่ไปบางกอกเดือนก่อน เราเห็นแต่พวกกาแซดที่นั่น นักหนังสือพิมพ์ผู้สื่อข่าวมันมากมายเหมือนกองทัพ แล้วมันก็ชอบไลฟ์สดอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยเอาเสียเลย โชคดีที่พวกมันไม่ใช่คนสร๊กแขมร์ ไม่งั้นเราคงเหนื่อยแย่!

สวาย 2 : บ้าเอ้ยไอ้จอมขี้เกียจ แกนี่ รู้มั้ย? พวกกาแซดเสียมน่ะ ไม่แต่ไลฟ์สดนะ แต่มันยังติดนิสัยไล่ล่าทำข่าวเหมือนออกไปหาอาหารมากินเป็นมื้อแรกของทุกวัน!

สวาย 1 : อย่างนั้นหรือครับ (ยกมือท่วมหัว) เห็นทีต้องยกย่องผู้นำเราจริงๆ ท่านเหมือนจะรู้อนาคต ดักทางไว้ล่วงหน้า กาแซดเขมรไม่มีวันทำงานแบบนั้นหรอก แถมองคาพยพของเรายังเอาอยู่อีกด้วย อย่าว่าแต่กาแซดเลย แม้แต่พวกปฏิวัติสีก็ไม่มีทางชนะ!

สวาย 2 : แหม สวายตีมวยแกอย่ามั่นใจนักเลย ถ้าลองแกได้ไปกรุงเทพฯ แกจะรู้ฤทธิ์พวกปฏิวัติสีที่นั่น! แกไม่เห็นรึในช่องดิจิทัล มันมีแต่โกรจฉมา (สีส้ม) เต็มไปหมด!

สวาย 1 : โธ่บอง ใครๆ เขาก็รู้ ถ้าอยากจะปฏิวัติหลอกๆ ก็ต้องไปที่เสียม แต่ถ้าปฏิวัติจริง ก็ต้องที่เมียนมา ฮ่าฮ่าฮ่า เข้าใจแล้วล่ะ ว่าทำไมสมเด็จผู้นำจึงส่งเราไปฝึกไอโอที่กรุงเทพฯ แล้วยังขอให้ทางการเขาช่วยจับพวกกง ไรยากับพวกที่ลี้ภัยในไทยถึงจะไม่ส่งตัวมาพนมเปญ

สวาย 2 : จุ้ยส์แม่ง! คราวก่อน ตอนนายน้อยสมเด็จของเราไปเยือนกรุงเทพฯ ถ้าเสียมไม่ช่วยไว้ อัญคงถูกลงดาบโทษฐานทำงานพลาด แต่อย่างว่า เรามีศัตรูร่วมกัน ว่าแต่แกรู้มั้ย? รอบนี้ เสียมเองถึงจะปิดข่าวสำเร็จ แต่ก็เสียเครดิตด้านสิทธิมนุษยชนไม่น้อย ยิ่งริจะเสนอตัวไปเป็นมนตรีสิทธิมนุษยชนของยูเอ็น ให้ตายเถอะ นี่ไม่ใช่การประกวดมิสแกรนด์นะเว้ย!

สวาย 1 : แม่นแต้นเลยบอง ถ้าเสียมได้ตำแหน่งนี้ วงการค้ามนุษย์สุดสยองของเราคงลำบาก

สวาย 2 : ฉก็วด! ถ้าเสียมได้จริง กัมปูเจียก็คงเป็นประธานยูเอ็นไปแล้วล่ะ ฮาฮา ขนาดผู้รายงานพิเศษยูเอ็นด้านสิทธิมนุษย์อะไรนั่น ยังไม่มีน้ำยาเลย

อย่างเก่งก็บินมาแถลงข่าวหกเดือนแล้วก็บินกลับไป

สวาย 1 : จริงด้วยบอง ดูๆ ไปเครดิตเสียมที่เสียหาย มันมาจากพวกเขาทำตัวเองต่างหากเล่า ขนาดพวกเด็กๆ อดข้าวอดน้ำประท้วงเป็นเดือนๆ หุหุ มันยังไม่ปล่อยตัวเลย เทียบกันเห็นๆ ของเราที่ว่าทารุณพวกฝ่ายค้านยังไม่ขนาดนี้ บองว่ามั้ย หรือมันลอกการบ้านเราไปครับ?

สวาย 2 : เออ จริงของเอ็ง ดูกึม สกขาหัวหน้าพรรคฝ่ายค้านสิ พอของเรามีติดคุกในบ้าน 27 ปี เสียมมันก็เอาลองหรือเปล่านะ? ฮ่าฮ่า หรือว่าเขายืมมือเรา กำหราบฝ่ายต่อต้านพวกเสรีนิยมของตัวเองเหมือนกัน?

สวาย 1 : ใช่เลยบาท พวกพรรค “จำเพาะเต็ยวมุข” คือไปแต่ข้างหน้ามันไม่ยอมถอยหลัง

สวาย 2 : สมหวังกันเลยเรา นี่ล่ะ ตัวพ่อปฏิวัติสี! อัญได้ยินว่า พวกนี้มีกบาลแมชชีนฉลาดล้ำ หนึ่งในนั้น คือนายพิธาคนที่บอกว่ามี “จีโดนยาย” เคยอยู่บัตตัมบอง

สวาย 1 : ขญมก็ได้ยินมาแบบนั้น ลือลั่นกันว่า พวกเสรีนิยมใหม่ในเสียมนี่แหละ ที่จะทำให้ระบอบปรอเจียมานิตของสมเด็จเรา ไปไม่ถึงรุ่นที่ 3 “ไชโยสันติภาพ”

สวาย 2 : เอ็งก็ช่างสุบินไปเรื่อย อัญน่ะ นึกออกว่า ยุทธศาสตร์เก่าของพรรคคอมมิวนิสต์กับเสรีนิยมตะวันตกจะกลับพิฆาตกันใหม่ในเที่ยวนี้ เมื่อเสียมเองก็ “จิ้มก้อง” กับบองทมของเรา-สร๊กจีนเหมือนกัน มันก็ต้องเป็นพันธมิตร เหมือนอดีตที่เราจับมือกับญวนนั่นไง

สวาย 1 : โอว แบบนี้เองสินะ แล้วพอสมเด็จเราประกาศโครงการฟูนัน-เตโช ขุดคลองตนเลแม่กงตนเลบาสักไปออกทะเลที่กำโปด ญวนมันคงไปต่อไม่ถูก

สวาย 2 : แม่นเฮย สารภาพ อัญน่ะ ไม่เคยลืมยุทธการสมัยอาป็อตพล พต-สล็อต ซอ ตอนยุทธการขับไล่ไอ้กันที่น่านน้ำเรียม เราชิงเกาะตร็อลมาได้แต่กลับเสียไปให้พวกญวน แล้วตอนนี้ ถ้าบองทมไม่เอาคืน ก็เท่ากับท่านเป็นอายองญวนตามคำสาปแช่ง ท่านคงนอนตายตาไม่หลับ

สวาย 1 : เหมือนกับนายหญิงตอนนี้ หรือครับ?

สวาย 2 : ไอ้นี่เนี่ย ลามปามนะมึง

สวาย 1 : ขอโทษครับบอง ผมสงสัยว่า ทำไมโลกจุมเตียวพรรคเดิมไบเสียมต้องมาที่นี่ด้วย ทั้งๆ ที่ตอนนี้ ประชาชนของเราทะเลาะกันกระเจิง

สวาย 2 : เมิงนี่ สอนไม่จำ ยุทธศาสตร์นโยบาย แล้วหัวหน้าพรรคเสียมนั่นก็ใครที่ไหนเล่า เธอมีศักดิ์เป็นหลานสาวท่านผู้นำของเราเทียวนะ!

สวาย 1 : ซมโตะ ขญมแขนขาอ่อนแรงไปหน่อย ว่าแต่บองเถอะเห็นแล้วสิท่า ว่าเราไม่แพ้ใคร โดยเฉพาะคณะประติภูเสียมมาเยือนแล้วเราเอากรอม้าไปคล้องคอ ข่มผ้าขาวม้าไทยไปเลย

สวาย 2 : ฮาฮ่าฮา อย่าว่าแต่เอ็งเลย ข้าเห็นตั้งแต่ตอนนายกฯเสียมไปปารีส แล้วเอาแต่โพสต์ผ้าขาวม้าทุกวัน อัญงี้ เลือดขึ้นหน้า แต่ไม่นึกว่า นายของเราช่างเก่งนัก จับ ส.ส.พรรคเสียมมาเป็นนายแบบนางแบบโชว์ผ้ากรอม้าแขมร์ สุดยอดไปเลย!

สวาย 1 : นั่นสิขอรับ เราอุตส่าห์ก๊อบปี้มาจากเขมรแดงแท้ๆ จะมาแพ้ได้ยังไง? แค่ถูกพวกเสียมปาดหน้าออกสื่อโลกนิดหน่อย แต่เรายิงยาวในทุกสถานการณ์ ตั้งแต่สงกรานต์ คุนแขมร์ ประกาศศักดาผ้ากรอม้าของเรา ว่าแต่ เราเป็นพันธมิตรทางการเมืองหรือคู่แข่งกันแน่?

สวาย 2 : เออสิ นี่แหละ เราต้องเรียนรู้และแข่งขัน ลอกการบ้านกันบ้าง แต่ที่เอากรอม้าเขมรไปคล้องคอคณะเสียมที่ว่า นี่มันโหดมากทางการทูต!?

สวาย 1 : ขญมน่ะ สงสารเสียมก็สงสาร สงสารนายก็ด้วย ไหนบองบอกว่า พวกเสียมเขาเรียนรู้ดีทางการเมือง แล้วไหงกลายเป็นว่า พวกเราดูแก่ชราลงไปเยอะเลย?

สวาย 2 : มึงนี่ เดี๋ยวกูถีบกระเด็นไปถึงเมืองปอยเปต! มึงก็เห็นใช่มั้ยว่า ทำไมบองทมถึงบอกว่า โลกจุมเตียวชินะวัตราต้องเรียนรู้จากประชาชนและสมเด็จของเรา? แค่ “สัจกไดแถลงการณ์” เธอยังต้องอ่านจากมือถือ! อัญน่ะ ไม่เคยเห็นผู้นำของเราอ่านโพยเลยสักครั้ง ไม่ว่าจะพูดยาวพูดสั้น ท่านไม่เคยเมื่อยดากเอ้ยปาก!

สวาย 1 : ครับ ขอรับ ว่าแต่ เขา “ดีล” หรือเปล่าครับ?

สวาย 2 : สะเอ้ย? ไอ้นี่ เดี๋ยวเถอะ หน็อย! มันคือธรรมเนียมของครอบครัวโว้ย เอ็งรู้จักมั้ย? อย่าลืมสิ ตอนนายน้อยของเราชนะเลือกตั้งใหม่ๆ คุณพ่อโลกจุมเตียวที่นายเรานับถือเสมือนพี่ชายบุญธรรมท่านก็บินมาให้กำลังใจถึงทำเนียบ มันจะ “ดีล” กันทำไม ในเมื่อเขา “ดอง” กันด้วยซ้ำไป

สวาย 1 : เข้าใจล่ะ ว่าแต่ เราจะไม่หวาดระแวงกันเองใช่มั้ยครั้บ? ขญมได้ยินพวกกาแซดเสียมมันชอบเน้นว่า พรรคการเมืองของจุมเตียวเธอได้ฉายาตระบัดสัตย์! บองก็รู้พรรคประชาชนกัมปูเจียของเราไม่เคยเสียหายใดๆ

สวาย 2 : แล้วไง เอ็งไม่เชื่อระบบพรรคเดียวรึไง? ยิ่งตอนนี้ เราทำอะไร ก็ไม่ได้รับความนิยม เศรษฐกิจก็แย่ลง มีคนฆ่าตัวตาย แต่เราต้องกดเรื่องพวกนี้ไว้ ขืนปล่อยลามปาม พวกปฏิวัติสีมันอาจจะลุกฮือ แกก็เห็นแล้วใช่มั้ย พลวัตโลกเปลี่ยนและรุนแรงมากขนาดไหน นี่ล่ะ ทำไมภารกิจนายหญิงนายรองและนายทมของเราจะต้องฝ่าฟันเพื่อบรรลุเป้าหมาย

สวาย 1 : ถ้าเช่นนั้น ผมควรทำอย่างไรดี ขอรับ?

สวาย 2 : อย่างแรกเลย เอ็งจะต้อง “หยุดหลงใหลหรือเห็นใจฝ่ายศัตรู!” ยิ่งพวกเสียมด้วยแล้ว มันเก่งกาจสามานย์นัก โดยเฉพาะอะไรก็ได้ แต่อย่าให้มันได้ไลฟ์สด!

สวาย 1 : ทำไมครับ บอง?

สวาย 2 : ยังมีหน้ามาถาม? มันจะทำให้แกตาสว่าง! ถึงตอนนั้น อย่ามาหาว่าอัญไม่เตือน!!