เมื่อการย่ำเดินลากยาวเวลาจนย่ำค่ำ มาถึงบริเวณที่สังเกตเห็นนกตัวเล็กๆ นับร้อย เกาะอยู่บนต้นไม้ใหญ่ที่สูงตระหง่านไม่เกินเสาไฟฟ้าอยู่ริมถนน ตรงหน้าบ้านใครไม่เป็นที่รู้จัก

ท่ามกลางนกตัวน้อย ยังมี “อีกา” แถมมาด้วยอยู่สองสามตัว ที่กำลังเกาะๆ บินๆ ไปมาอยู่บนหลังคา

เสียงนกร้องจิ๊บๆ จั๊บๆ ประสานปนกับเสียงกากาเซ็งแซ่ดังระงมไปทั่ว ในแบบเสียงต้นฉบับมาเอง

ในนามของ “เสียงนกเสียงกา” ตัวจริงเสียงจริง

 

เสียงนกเสียงกา “เสียงที่แม้จะได้ยินดังแค่ไหน ก็ไม่อาจเข้าใจความหมาย”

จะมีอยู่บ้างก็คงเป็นเรื่องของการตีความตามรสนิยมความเชื่อของผู้คน ที่เกิดต่างยุคต่างสมัย ต่างจิตต่างใจ

เสียงร้องของ “อีกา” กับการบอกข่าว ความเชื่อของคนโบราณ กับการตีความเสียงร้องของอีกา กับคำพูดที่มักจะบอกกลับเสียงร้องของอีกาที่ได้ยินไปว่า “บอกข่าวดีบอกไป บอกข่าวร้ายให้บินหนี” เมื่อบอกไปแล้วเสียงอีกายังร้องอยู่ถือว่าเป็นเรื่องดี อยากร้องก็ร้องไป ถ้าเสียงร้องแบบมาเร็วไปเร็ว ก็ฝากเรื่องร้ายๆ ไปด้วยละกัน

“เสียงนกเสียงกา” แม้ไม่รู้ความหมายแต่การตีความดี มีชัยไปกว่าครึ่ง

กับเสียงที่ไม่อยากได้ยิน เสียงซุบซิบนินทา ใส่ร้ายใส่ดี บนความหมายที่ไร้รัก มักได้ยินเสียงจากหนังจากละคร ที่สะท้อนมาชีวิตจริง และเพื่อความสบายใจ ผู้เป็นกูรูชีวิตมักเตือนไว้เสมอว่า “อย่าได้เอามาใส่ใจจากสิ่งที่ได้ยิน” “ปล่อยให้เข้าหูซ้าย ทะลุออกไปหูขวา” หากยังมีความจำเป็นที่ต้องข้องอยู่กับเสียงเหล่านี้ก็ให้ “ฟังหูไว้หู” และอีกวิธีกับการตีความเสียงเหล่านี้ให้ไม่ต่างอะไรไปจากเสียงนกเสียงกา “ที่มักจะส่งเสียงร้องไปตามธรรมชาติของสิ่งมีชีวิต”

ถือเป็นอีกมิติหนึ่งของการตีความ เพื่อความอยู่รอดและปลอดภัย

เสียงนกเสียงกาจากโลกภายนอก พอจะเข้าใจได้ ตามวิถีที่มันเป็น

หากแต่ “เสียงนกเสียงกาจากภายในตัวเอง” กลับน่าเกรงยิ่งกว่า

เสียงร้องของความรู้สึกนึกคิดที่ไม่ได้ไพเราะจับใจ ไม่น่ายินดีที่จะรับฟัง สิ่งเปล่าประโยชน์จากความคิดลบๆ แม้ได้ยินเพียงแว่วก็ทำลายความบรรยากาศดีๆ ภายในใจ

เสียงร้องที่อาจแว่วยินได้ทุกที่ ไม่เลือกโมงยาม สร้างความรำคาญใจให้ไม่น้อย

เสียงร้องที่เข้าใจความหมายแต่ไร้คุณค่าที่จะรับฟัง

 

บางครั้งก็ต้องเฉยเมยกับเสียงนกเสียงกาในแบบนี้

หวังไว้ว่ามันจะเงียบเสียงไปเองเมื่อถึงเวลาอันสมควร

แต่มันก็ไม่เคยเกิดขึ้นทุกครั้งดั่งใจหวัง มันยังคงส่งเสียงร้องไม่ยอมหยุด

ในท้ายที่สุดแล้วคงต้องเปิดหน้าต่างของหัวใจออกไปดูให้ได้เห็น ว่าเสียงร้องเป็นของนกอารมณ์ไหน

และทุกครั้งที่เปิดหน้าต่างออกไปดูจนได้เห็น เสียงนกเสียงกาอันน่ารำคาญใจนี้จะเงียบหายไปเสมอ ราวกับไม่อยากให้เห็นตัว

แต่ถึงแม้ว่ามันจะยังไม่ไปไหน “สูตรเด็ดที่จะใช้ชีวิตอยู่ให้ได้กับเสียงนกเสียงกา” คงต้องอาศัยภูมิปัญญาของคนโบราณที่ว่า “ข่าวดีบอกไป ข่าวร้ายให้บินหนี”

ขอบคุณมากมายครับ •

 

เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022