ของขวัญ

พิชัย แก้ววิชิต

ของขวัญ

 

ของขวัญกับความหมายที่สัมผัสได้ถึงความรู้สึกดีๆ ซึ่งมอบให้กันและกัน

การที่ได้ให้และการที่ได้รับ ในช่วงเวลาสำคัญได้มาถึง เมื่อมีของขวัญอยู่ในมือมันเป็นช่วงเวลาแห่งความสุข และอาจทำให้ลืมแล้วไปชั่วขณะกับความทุกข์ยากลำบาก ที่ยังค้างคาใจ

มันคงดีถ้าจะได้รับของขวัญในทุกๆ วัน แต่ถึงแม้จะเพิ่มแถมวันพระให้เป็นวาระแห่งการให้ของขวัญซึ่งกันและกัน วันพระก็ไม่ได้มีทุกวันให้สมดั่งใจปรารถนาอยู่ดี

การนึกขึ้นได้กับบางสิ่งบางอย่าง ที่มักจะมาหลังจากความฟุ้งซ่านชะลอตัวลง “การคิดออกแล้ว” แม้ว่ามันจะต่างระดับกับสิ่งที่เรียกว่าปัญญาอยู่มากโข แต่ก็พอจะจินตนาการถึงความหมายของคำว่า “ของขวัญ” ที่ต่างออกไปจากของขวัญที่เคยรู้จัก

มันเป็นของขวัญในวันธรรมดา ที่สามารถให้ได้และรับไว้ทุกวันไม่เว้นแม้วันหยุดราชการ ของขวัญที่ให้ได้มากกว่าหนึ่งครั้งต่อวัน มันเป็นของขวัญที่ไม่เลือกผู้ให้และผู้รับ ไม่เลือกคน ไม่เลือกใคร ของขวัญที่จะทำให้ใครบางคนเป็นผู้ให้และผู้รับในคราวเดียว

ไม่มีราคาที่ต้องจ่ายกับของขวัญ แต่อาจมากด้วยคุณค่าความหมายส่วนบุคคลกับของขวัญที่ได้รับ เมื่อได้เห็นและรู้ซึ้งถึงความหมายสิ่งอันเป็นของขวัญด้วยหัวใจของตัวเอง

มันเป็นของขวัญชิ้นสำคัญที่ทุกคนมีอยู่แล้วกับตัวเอง

บางครั้งกล่องของขวัญของใครบางคน ก็ไม่ได้มาพร้อมกับหีบห่ออันสวยงามน่าชื่นชม

หลายคนไม่พอใจกล่องของขวัญของตัวเอง โยนของขวัญที่มีอยู่ทิ้งไป โดยที่ยังไม่ได้เปิดดูของขวัญที่อยู่ภายใน

หากแต่ก็ยังพอมีอยู่บ้างกับบางคน เลือกแล้วที่จะเปิดกล่องของขวัญของตัวเองว่ามีอะไรบ้างอยู่ภายใน โดยไม่สนใจหีบห่อแห่งโชคชะตา

มันเป็นของขวัญในวันธรรมดา ที่สามารถให้ได้และรับไว้ทุกวัน ไม่เว้นแม้วันหยุดราชการ ของขวัญที่ให้ได้มากกว่าหนึ่งครั้งต่อวัน มันเป็นของขวัญที่ไม่เลือกผู้ให้และผู้รับ ไม่เลือกคน ไม่เลือกใคร ของขวัญที่จะทำให้ใครบางคนเป็นผู้ให้และผู้รับในคราวเดียว / เทคนิค : F/8 1/250 ISO 200 / สถานที่ : ย่านประตูน้ำ กรุงเทพฯ

แล้วจะมีของขวัญในแบบไหนบ้าง ที่พอจะทำให้วันธรรมดาๆ กลายเป็นวันสำคัญในตัวของมัน ได้ในทุกๆ วัน กับของขวัญที่จะให้กับตัวเอง ได้โดยไม่เลือกเวลาและสถานที่

หากเรามีเวลาเป็นของขวัญ เวลาปัจจุบันที่หมายถึงขณะนี้ เป็นช่วงเวลาสำคัญราวกับของขวัญในกำมือ ทุกเสี้ยววินาทีของความเป็นปัจจุบันอยู่ภายใต้การตัดสินใจในเรื่องต่างๆ ก่อนที่เวลาจะผ่านพ้น เราทำในสิ่งใดบ้างกับเวลา ณ ปัจจุบัน กับของขวัญที่ไม่อยากให้ทำหลุดหล่นหายไปกับการเคลื่อนตัวของกาลเวลาที่จะกำลังกลายเป็นอดีต

ถ้าการมีอยู่ของชีวิตคือของขวัญ “มันอาจไม่ดีพร้อม แต่มันก็ดีพอ” ที่จะทำให้รับรู้ถึงรสชาติของการมีชีวิตที่ได้ใช้ความสุขกาย สบายใจ สับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไปมากับความไม่สบายกาย ไม่สบายใจ และก็ยากเกินกว่าที่จะเลือกแต่สิ่งที่ถูกใจ และปฏิเสธการเกิดขึ้นของความไม่พอใจ เมื่อใดก็ตามที่เลือกจะหยิบจับของขวัญขึ้นมาดู และสังเกตแล้วจนเห็น เมื่อนั้นจะเข้าใจของขวัญที่มีอยู่ของตัวเอง

เพราะของขวัญชิ้นนี้ทำให้เราได้เรียนรู้ จากการที่ไม่ได้ตายซาก เย็นชาไปจากอารมณ์ความรู้สึกของความเป็นมนุษย์ ความรู้สึกดีในบางครั้ง กับความเจ็บปวดกับบางครา สอนให้รับรู้ถึงการเข้าใจอกเขาอกเรา การมีชีวิตน้อยๆ ก็อาจสร้างของขวัญชิ้นใหญ่ให้ใครได้อีกหลายคน ท้ายที่สุดก็อยากให้ตัวเองและใครอีกหลายคน กับในวันที่แสนธรรมดา มีความพร้อมมากพอจะมอบของขวัญอันแสนวิเศษนี้ให้กับตัวเองได้เป็นผู้รับบ้าง ในทุกๆ วันของชีวิต

ขอบคุณมากมายครับ •

 

เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต