เคยได้ยินเรื่องของท่านชีวกโกมารภัจจ์ หรือ “หมอชีวก” แพทย์ประจำพระองค์ของพระพุทธเจ้าไหมครับ

“หมอชีวก” ศึกษาวิชาแพทย์กับอาจารย์ทิศาปาโมกข์ที่เมืองตักสิลานานถึง 7 ปี

อาจารย์ทดสอบความรู้ของ “หมอชีวก” ครั้งสุดท้ายด้วยการให้ถือเสียมไปตรวจดูว่าระยะ 1 โยชน์รอบเมืองตักสิลามีอะไรบ้างที่ไม่ใช่ “ตัวยา”

“หมอชีวก” เดินตรวจจนรอบแล้วกลับมาบอกอาจารย์ว่า “ไม่มี”

เพราะไม่ใช่แค่เพียงสมุนไพรทั่วไปที่นำมาทำยาได้ วัชพืชอย่างหญ้าคา ไมยราบ อุตพิด ฯลฯ ที่ใครๆ คิดว่าไร้ประโยชน์

ทุกอย่างสามารถนำมาทำยาได้หมด

เพียงแต่เอามาใช้แบบไหน กับโรคอะไรเท่านั้นเอง

อาจารย์ยิ้มและบอก “หมอชีวก” ว่าท่านสำเร็จการศึกษาแล้ว

เพราะท่านเห็น “คุณค่า” ของทุกสิ่ง

เรียนรู้แล้วว่าไม่มีสิ่งใดที่ไร้ค่า

 

ช่วงที่ทำรายการโทรทัศน์รายการหนึ่ง ผมเจอ “พลอย” ช่างแต่งหน้าเป็นประจำ

เธอเป็นคนทำงานที่มีความสุขมาก

ด้วยนิสัยนักข่าว ระหว่างที่เธอกำลังละเลงสีต่างๆ บนในหน้า ผมก็ถาม “พลอย” ถึงเรื่องราวการเป็นช่างแต่งหน้า

“ทำไมชอบอาชีพช่างแต่งหน้า”

“คำตอบ” ของ “พลอย” วันนั้น ผมยังจดจำถึงวันนี้

“ช่างแต่งหน้าช่วยให้คนสวยขึ้น พลอยรู้สึกว่าเหมือนได้ทำบุญทุกวัน”

ผมชอบ “มุมมอง” ของ “พลอย” มาก

เธอสร้าง “คุณค่า” ให้กับอาชีพตัวเอง

เพียงแค่พลิกมุมมองใหม่

 

ผมไม่เชื่อว่าในโลกนี้จะมีใครที่ไร้ค่า

ทุกคนมี “คุณค่า”

แต่เพียงเป็น “คุณค่า” ที่แตกต่างกัน

บางคนอาจเป็น “ดาวฤกษ์” ที่มีแสงในตัวเอง

แต่บางคนเป็น “ดวงจันทร์” ที่รอแสงความเชื่อมั่นจากกลุ่มคนเห็นคุณค่าในตัวเรา

เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมก็จะเปล่งประกายออกมา

โลกเราไม่ได้ต้องการแค่ความร้อนแรงจากแสงดวงอาทิตย์

แต่ยังต้องการความสว่างเย็นจากดวงจันทร์ในยามค่ำคืนด้วย

ทุกสิ่งมีคุณค่าที่แตกต่างกัน

 

นี่คือ คำนำในหนังสือเล่มใหม่ของผม

“โลกนี้ไม่มีใครที่ไร้ค่า”

เป็นหนังสือชุดฟาสต์ฟู้ดธุรกิจเล่มที่ 35

จะวางขายในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ที่ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ วันที่ 29 มีนาคม-9 เมษายนนี้

และจะเปิดพรีออเดอร์หนังสือพร้อมลายเซ็น วันที่ 23-25 มีนาคมนี้ ทางเพจ “หนุ่มเมืองจันท์” ครับ

ตอนทำหนังสือเล่มนี้ ผมตั้งใจจะลองเล่นสนุกกับเทคโนโลยีใหม่ๆ

อยากให้เจ้า AI วาดภาพประกอบ

ถ้าทำสำเร็จก็เป็นสัญญาณให้รู้ว่าคนวาดภาพประกอบมีโอกาสจะตกงาน

ทีมงานกรอกคำสั่งให้เจ้า AI วาดภาพ

วาดได้ไม่กี่รูปก็เจอปัญหามากมาย

สุดท้ายก็ยอมแพ้

วาดได้แค่ 2 รูปที่เสร็จสมบูรณ์

อีก 2 รูปต้องให้น้องที่วาดภาพประกอบมาสร้างสรรค์ต่อ

สุดท้ายภาพประกอบส่วนใหญ่ก็ต้องใช้ “คน” วาด

เหมือนเป็นการยืนยันว่า “โลกนี้ไม่มีใครที่ไร้ค่า” จริงๆ 555

ส่วนภาพปกนั้น ครั้งนี้ผมโทรศัพท์ไปขอให้พี่อรุณ วัชระสวัสดิ์ ช่วยวาดลายเส้นความคิดเป็นภาพหน้าปก

พี่อรุณเป็นการ์ตูนนิสต์ที่ผมชื่นชมมานาน

วันที่โทร.ไป พี่อรุณรับปากทันที

นัดหมายว่าจะส่งรูปให้วันจันทร์

พอถึงวันนัด รอจนถึงตอนเย็น พี่อรุณก็ยังไม่ส่งรูปมาให้

ผิดวิสัยของพี่ท่าน

เพราะพี่อรุณขึ้นชื่อว่าเป็นนักวาดการ์ตูนมืออาชีพ

เป็นคนเป๊ะมาก

ส่งงานตรงเวลาทุกครั้ง

ผมส่งไลน์ไปทักเบาๆ ยิงมุขนิดหน่อย

พี่อรุณไม่ตอบ

…แปลก

ผมลองเข้าไปดูในเฟซบุ๊กของพี่ท่าน

เห็นข้อความเมื่อ 7 ชั่วโมงที่ผ่านมา

“นักเขียนการ์ตูนป่วยครับ ‘บ้านหมุน’ ขอพักแป๊บนึง แล้วเจอกันครับ”

อ้าว…พี่เขาป่วย

ผมรีบลบข้อความทวงงาน รีบเปลี่ยนข้อความใหม่

“พี่อรุณหายไวๆ ครับ”

แป๊บเดียว พี่อรุณโทร.มาเลย

ประโยคแรกที่บอกก็คือ “ขอโทษด้วย งานยังไม่เสร็จ”

เดี๋ยวจะรีบจัดการให้

“พี่ทำเสร็จไปแล้ว 80% เดี๋ยวแต่งเพิ่มอีกนิดนึง”

พี่อรุณขอขยับเวลาส่งงานเป็นวันพรุ่งนี้

สายๆ วันอังคาร พี่อรุณโทร.มาบอกว่างานเสร็จแล้ว ขออีเมลเพื่อจะส่งงานให้

“แก้ไขดัดแปลงได้ทั้งหมดเลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ”

พี่อรุณทิ้งท้ายแบบ “มืออาชีพ”

“พี่พักผ่อนเยอะๆ นะครับ” ผมบอกด้วยความเป็นห่วง

รู้ไหมครับ พี่อรุณตอบว่าอย่างไร

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวจะกลับเข้าโรงพยาบาลแล้ว หนีหมอมาวาดรูปให้”

โห…

ครับ เช้าวันนี้พี่อรุณออกจากโรงพยาบาล หนีหมอมาที่บ้าน เพื่อมาแต่งภาพหน้าปกหนังสือเล่มนี้ให้ผม

ทำเสร็จก็รีบกลับไปนอนโรงพยาบาลต่อ

ฟังจบ ผมนั่งพับเพียบเลย

…กราบ

กราบแบบเบญจางคประดิษฐ์เลยครับ

พี่อรุณสอนให้รู้ว่าการทำงานแบบ “มืออาชีพ” นั้นเป็นอย่างไร

ปกนี้มี “คุณค่า” มากเลยครับ •

 

 

ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 

www.facebook.com/boycitychanFC

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022