ดอกไม้ ร่วงหล่นไม่โรยรา

พิชัย แก้ววิชิต

ดอกไม้ ร่วงหล่นไม่โรยรา

 

“ในนามของดอกไม้กับความดึงดูดใจอันเป็นสากล ความสวยของดอกไม้แม้ร่วงหล่น แต่หาโรยราซึ่งความงาม ที่แม้เป็นเพียงดอกหญ้าที่สูงเรี่ยเพียงดินอยู่ริมทาง กลิ่นระเหยโชยมา ระคนปนอยู่ด้วยกับลมหายใจอันหอมละมุน ช่วยปลอบประโลมจิตวิญญาณมิให้ฟุ้งซ่านไป”

ภายในดอกไม้แสนสวยมีน้ำหวาน จึงมีแมลงมากหน้าหลายตาแวะเวียนมาหา และช่วยผสมเกสรจากดอกหนึ่งไปยังอีกดอกหนึ่ง มันเป็นผลประโยชน์ร่วมกันของสิ่งมีชีวิตต่างสายพันธุ์ ต้นไม้ผลิดอกเพื่อหวังผล เพียงการคงอยู่ของสายพันธุ์ มันเป็นเหตุผลเดียวไร้ซึ่งเหตุผลอื่นใดอีก ที่จะทับซ้อนซ่อนไว้กับหมายเหตุของวงจรชีวิตตามธรรมชาติ

ที่แม้แต่ผู้คนจำนวนไม่น้อยก็ยังพึ่งพาอาศัยมนต์เสน่ห์อันดึงดูดของดอกไม้ ช่วยกระดับความพอใจจากเพศตรงข้ามหรือบุคคลอันเป็นที่รัก

กับทุกๆ ช่วงเวลาที่แสนวิเศษด้วยดอกไม้แสนสวย

 

ดอกไม้เกี่ยวดองอยู่ด้วยกันกับวิถีชีวิต ตั้งแต่ผู้ให้กำเนิดยังอยู่ในขั้นตอนเกี้ยวพาราสี “เมื่อรู้แล้วว่ารักจากดอกไม้ที่ให้” กระบวนการสืบพันธุ์จะเป็นขั้นตอนต่อไปหรือไม่อย่างไร คงแล้วแต่การตัดสินใจของใครบางคน เมื่อชีวิตน้อยๆ ได้ถือกำเนิด ฉากแรกกับบทบาทของชีวิตจึงเริ่มต้นขึ้นราวกับดอกไม้เพิ่งเริ่มเบ่งบาน

ด้วยความเคารพจากรุ่นสู่รุ่น เมื่อต้องการกราบไหว้บูชา เพื่ออ้อนวอนเทพหรือเชิดชูคำสอนตามหลักศาสนา จะด้วยความกลัวหรือความรัก ก็ล้วนแล้วต้องประกอบไว้ซึ่งดอกไม้ เพื่อการสักการะอันเป็นมงคล ผู้คนทั่วโลกนำพาดอกไม้หลากหลายชนิดเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในความหมายหลายหลากของการตีความ ทั้งความสุข เศร้า เหงา รัก ไปตามอารมณ์ส่วนบุคคล ไปจนถึงการนำดอกไม้ให้มีส่วนร่วมในพิธีกรรมต่างๆ ตามคติความเชื่อ ความศรัทธา

สายสัมพันธ์อันยาวนานและแนบแน่นของผู้คนและดอกไม้ ความผูกพันที่ฝังรากลึกลงอารยธรรมบนดาวเคราะห์ดวงนี้ “เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว” บทพิสูจน์ระบบความสัมพันธ์แห่งชีวิต กับดอกไม้ที่ข้องอยู่ด้วยวิถีตั้งแต่เกิดจนสิ้นแล้วกับชีวิตของผู้คน

ที่ลากโยงไปจนถึงมิติความเชื่อของโลกหลังความตาย

“ในนามของดอกไม้กับความดึงดูดใจอันเป็นสากล ความสวยของดอกไม้แม้ร่วงหล่น แต่หาโรยราซึ่งความงาม แม้เป็นเพียงดอกหญ้าที่สูงเรี่ยเพียงดินอยู่ริมทาง กลิ่นระเหยโชยมา ระคนปนอยู่ด้วยกัยลมหายใจอันหอมละมุน ช่วยปลอบประโลมจิตวิญญาณมิให้ฟุ้งซ่านไป” / เทคนิค : F/8 1/50 ISO.200 / สถานที่ : ถนนเพชรบุรีตัดใหม่ กรุงเทพฯ

ดอกไม้มีอยู่ทั่วไป ตามสวนสาธารณะ ตามสองข้างทาง หรือตามรอยแตกรอยแยกของบาทวิถี แม้ซอกตึกที่ถูกทิ้งร้าง ดอกไม้ก็ยังคงเบ่งบานได้เมื่อถึงเวลา ดอกไม้ไม่เลือกสถานที่

ดอกไม้สื่อกลางความรักที่มอบให้กันกับช่วงวันวาเลนไทน์ที่เพิ่งพ้นผ่านไป ดอกกุหลาบยังคงครองความเป็นตัวเลือกหลักตลอดกาลที่ผู้คนยกให้เป็นดอกไม้แห่งความรัก ดอกกุหลาบในมือเข้าไปเบ่งบานในหัวใจใครต่อใครได้ไม่ยาก กับช่วงเวลาแห่งความรัก ด้วยความรักกับดอกไม้งดงามได้เช่นเดียวกัน คุณค่าและความหมายของทั้งสองสิ่งจึงเคียงคู่กันเสมอมา

แม้ไร้ซึ่งดอกไม้ในกำมือที่จะหยิบยื่นให้ใครสักคนที่ได้พบเจอ การพูดจาภาษาดอกไม้ยังคงทำให้เกิดขึ้นได้เองจากภายในใจ ที่จะให้เกียรติมอบดอกไม้กับใครสักคนที่ได้พบเจอผ่านคำพูดคำจา

ความประทับใจจากภาษาดอกไม้ สิ่งที่ได้รับ แม้จะเป็นเพียงการทักทายสั้นๆ หากแต่จะยืนยาวในอยู่ในความรู้สึกดีๆ

ความเป็นดอกไม้ยังคงแบ่งบานได้ในหัวใจของผู้คน ที่ยังเชื่อมั่นอยู่กับความดีงามเปรียบดั่งความสวยงามของดอกไม้ ที่แม้ผู้คนที่ทำสิ่งดี ทำในสิ่งที่ถูกต้อง ถึงแม้แล้วจะล่วงหล่นไปตามกำหนดแห่งกาล หากแต่คุณงามความดีที่ทำไว้ หาได้โรยรา

และทุกเมื่อที่มีการกล่าวถึง ดอกไม้แห่งความดีงามก็จะแบ่งบานอีกครั้งเสมอในหัวใจของผู้คน

ขอบคุณมากมายครับ •

 

เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต