เหมือนกับว่าพลันที่ “คสช.“มีมติเห็นชอบกับ”การปลดล็อก”พรรค การเมืองจะเท่ากับเป็นการเริ่มต้น

เป็นเช่นนั้น

แต่กล่าวสำหรับกระบวนการทางการเมือง บางที”การเริ่มต้น” ก็มิได้หมายถึงการเดินไป “ข้างหน้า” หากเสมอเป็นการ”นับถอยหลัง”

จึงได้เกิดสำนวนที่เริ่ม The beginning of the end

เพราะเป็น”การเริ่มต้น”ไปสู่ “ความสิ้นสุด”

อย่ามองเพียงว่าการปลดล็อกพรรคการเมืองคือบันไดที่ก้าวไปสู่การเลือกตั้งมากยิ่งขึ้นเป็นลำดับเพียงด้านเดียว

เนื่องจาก”การเลือกตั้ง”ก็อาจกลายเป็น”บทจบ”ได้

 

เมื่อใดที่บรรยากาศของการเลือกตั้งได้เริ่มขึ้น เมื่อนั้นบรรยากาศแห่งการรื้อฟื้นทางการเมืองก็จะได้เริ่มขึ้น

ไล่มาตั้งแต่ก่อนรัฐประหารเมื่อเดือนกันยายน 2549

เหมือนกับ “จำเลย” จะเป็นพรรคไทยรักไทยอันต่อเนื่องมายัง พรรคพลังประชาชน และพรรคเพื่อไทยในปัจจุบัน

มีเพียงเท่านั้นหรือ

ยิ่งภาพแห่งการเมืองก่อนรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 ปรากฏ

ก็ยิ่งมี “ตัวละคร” จำนวนมาก

คิดหรือว่าจะมีเพียง นายสุเทพ เทือกสุบรรณ และแกนนำกปปส.เท่านั้น เพราะความสำเร็จของกปปส.ยังมี”ตัวละคร”อื่นอีก

ทั้งหมดย่อมถูกหยิบยกเป็นประเด็น”เลือกตั้ง”

 

อย่าถามหาเรื่อง”ปรองดอง” อย่าถามหาเรื่อง”สมานฉันท์”เพราะกระบวนการปรองดองที่เริ่มเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2560

ผ่านมากว่า 10 เดือนแล้วเห็นดอกผล หรือไม่

ความคึกคักอันเคยเห็นผ่าน พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ พี่ใหญ่แห่งบูรพาพยัคฆ์ยังเหลือริ้วรอยให้เห็นหรือไม่

“สัญญาประชาคม” ไปหลบเร้น ณ ซอกหลืบใด

พอปี่กลองแห่งการหาเสียง ปี่กลองแห่งการเลือกตั้งบรรเลง ไส้กี่ขดต่อกี่ขดก็จะปรากฏบนเวทีปราศรัย

เป็นการเริ่มต้นของใคร เป็นการจบสิ้นของใคร