หากศึกษาชีวิตของ ปาโบล ปีกัสโซ หากศึกษาชีวิตของ อเมเดโอ โมดิกลิอานี

จะเข้าใจใน เออเนสต์ เฮ็มมิงเวย์

โดยเฉพาะ “ยอดคำเท่” ที่เฮ็มมิงเวย์สรุปรวบยอดการสร้างสรรค์นวนิยายแต่ละเรื่องของเขาว่า

เป็น “แรงงานแห่งความรัก”

ไม่ว่าผลงานของ อเมเดโอ โมดิกลิอานี ไม่ว่าผลงานของ ปาโบล ปีกัสโซ ไม่ว่าผลงานของ เออเนสต์ เฮ็มมิงเวย์

ล้วนเป็น “แรงงานแห่งความรัก”

แม้จะมีพื้นฐานมาจากความเคียดแค้น ความชิงชัง แม้จะมีพื้นฐานมาจากความคับแค้น ลำเค็ญ

แต่เมื่อเป็น “ผลงาน” ล้วนกลั่นมาจาก “ความรัก”

 

การมองชีวิตของศิลปินคนหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นช่างเขียน ไม่ว่าจะเป็นช่างแต่งหนังสือ

ความโน้มเอียง 1 คือมองอย่าง “เด็ดยอด”

นั่นก็คือ มองแต่เพียง “ผลงาน” ขณะเดียวกัน ก็มองไม่เห็นหรือแทบไม่สนใจกับองค์ประกอบแห่ง “ผลงาน”

อันเท่ากับมองข้าม “รากฐาน” และ “ต้นตอ”

ความโน้มเอียง 1 คือ มองเห็นแต่ในด้านอันเป็นเปลือกอันเป็นกระพี้ ซึ่งเป็นเสมือนสีสัน แต้มแต่ง

นั่นก็คือ มองไม่เห็น “แก่น” มองไม่เห็น “รากฐาน”

เกิดความหลงใหลกับการใช้ชีวิตของช่างเขียน ช่างแต่งคำประพันธ์ กระทั่ง มองข้ามสภาพความเป็นจริงที่ก่อรูปขึ้นมาเป็น “ผลงาน”

นั่นก็คือ “แรงงานแห่งความรัก”

 

การทำความเข้าใจ การทำความรู้จักต่อคนอย่าง ปาโบล ปีคัสโซ ต่อคนอย่าง เออเนสต์ เฮ็มมิงเวย์

จำเป็นต้องแหวกเข้าไปในพงหญ้าอันรกเรื้อ

1 ทำความเข้าใจต่อชีวิตของพวกเขา และ 1 ทำความเข้าใจต่อกระบวนการทำงาน

ตีฝ่ากระบวนการทาง “การตลาด”

หนทางที่ดีที่สุดก็คือ ประสานความเป็นจริงของ “ชีวิต” เข้ากับความเป็นจริงของ “งาน”

คนต้องคนให้ทั่ว คนตั้งแต่หัวถึงตีน จึงจะเรียกว่า “คน”