พลันที่มี “สนช.” ออกมาตั้งข้อสังเกตถึง “แนวโน้ม” ที่จะมีการเลื่อน “โรดแมป” เลือกตั้ง

จากเดือนพฤศจิกายน 2491 เป็นเดือนกุมภาพันธ์ 2562

ด้าน 1 หลายคนอาจมองไปยัง “ปฏิญญา ทำเนียบรัฐบาล” ด้วยสายตาคลางแคลง

แต่ด้าน 1 หลายคนก็ตระเตรียม ทำใจ

เพราะไม่เพียงแต่จะมี “สนช.” ในสายห้อยโหนออกมาสรุปในลักษณะ “นำร่อง”

หากยังมีเสียง “ขานรับ” จากภายใน “คสช.”

คำทำนายของ นายนิพิฎฐ์ อินทรสมบัติ ที่ว่าจะไม่มีการเลือก ตั้งในปี 2561 ยิ่งมีน้ำหนัก

แม่นยำ ราวกับตาทิพย์

 

ความจริง หากติดตาม “กระบวนท่า” ของคสช.มาอย่างชนิดเกาะติดก็พอจะอ่านได้

ตัวอย่าง 1 คือ การเลื่อนแล้วเลื่อนอีก

จาก “ปฏิญญา โตเกียว” เป็น “ปฏิญญา นิวยอร์ค” เป็น “ปฏิญญา ทำเนียบขาว” แล้วเป็น “ปฏิญญา ทำเนียบรัฐบาล”

เป็นเช่นนี้มาแล้วไฉนจะไม่เป็นอีก

ตัวอย่าง 1 คือ บทสรุปอันดังก้องกังวานจากปาก นายบวร ศักดิ์ อุวรรโณ จากสถานการณ์คว่ำ “ร่างรัฐธรรมนูญ” ของสปช.เมื่อเดือนกันยายน 2558

“เขาอยากอยู่ยาว”

จากนั้น กระหึ่มแห่งบทเพลง “เราจะทำตามสัญญา ขอเวลาอีกไม่นาน” ก็หายไปจากวงจร

ไม่ว่าวิทยุกระจายเสียง ไม่ว่าโทรทัศน์

 

การเลื่อนแล้วเลื่อนอีกอาจทำให้คสช.ครองอำนาจออกไปอีกอย่างยาวนาน แต่ก็เท่ากับ “ฟ้อง” ให้เห็น “ผลงาน”

นั่นหมายถึง “ปฏิรูป” ยังไม่สำเร็จ

เพราะหากว่า “ปฏิรูป” สำเร็จตามเป้าหมาย นั่นเท่ากับเป็นพื้นฐานอย่างดีให้กับ “คสช.”

ไม่ว่าจะ “อยู่” ไม่ว่าจะ “ไป” ย่อมได้รับเสียงสรรเสริญ

นั่นก็คือ หากจะไปก็ไปท่ามกลางความเสียดาย นั่นก็คือ หากจะอยู่ก็อยู่ด้วยความสมหวังของชาวบ้าน

เราจะทำตามสัญญา ขอเวลาอีกไม่นาน