ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 6 - 12 ตุลาคม 2560 |
---|---|
คอลัมน์ | ขอแสดงความนับถือ |
เผยแพร่ |
ขอแสดงความนับถือ/[email protected]
ศิลา โคมฉาย เขียนไว้ในคอลัมน์ “แตกกอ-ต่อยอด”
“ปลายเดือนกันยายนของผม มักสะเทือนด้วยความตายของมิตรสหายเสมอ”
และ
อุดร ทองน้อย
คือสหายผู้ลาจากนั้น
“…วัยหนุ่ม วัยของการเปลี่ยนชีวิตอย่างรุนแรง ยุคสมัยของเรา สร้างและผลักดันคนรุ่นใหม่ไปสุดขั้วด้านหนึ่ง กระทั่งในกรอบความเชื่อ เต็มไปด้วยเรื่องส่วนรวม
แทบไม่เหลือชีวิตส่วนตัวของคนหนุ่มสาว
กลายเป็นนักวัตถุนิยม ที่เห็นว่าความตายเป็นเรื่องปกติของการเสียสละอุทิศ เป็นการจบชีวิตไปจากโลก สิ่งที่เหลืออยู่อาจเป็นคำเชิดชู และความเคียดแค้นที่ต้องชำระ”
ใช่ ศิลา โคมฉาย และ อุดร ทองน้อย ล้วนได้ผลกระทบจาก 14 ตุลาคม 2516 และ 6 ตุลาคม 2519
“สุรชาติ บำรุงสุข” นำเสนอ 41 ปีแห่งการเคลื่อนไหว ฐานทัพต้องออกไป! ในคอลัมน์ “ยุทธบทความ”
แน่นอนสืบเนื่องกับ 14 ตุลาฯ และ 6 ตุลาฯ เช่นกัน
“…ผลจากการค้นคว้าเรื่องฐานทัพสหรัฐ…ทำให้ผมได้มีโอกาสขึ้นเวทีอภิปรายหลายครั้ง
เป็น “ตัวเปิด” ในการไปยื่นหนังสือต่อกระทรวงการต่างประเทศและสถานทูตสหรัฐ
เป็นหนึ่งในคณะผู้แทนของศูนย์นิสิตฯ ที่เดินทางเข้าพบนายกรัฐมนตรี ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ เพื่อทวงถามคำสัญญาเรื่องกำหนดเวลาถอนฐานทัพสหรัฐออกจากไทย
…ท่านตอบยืนยันเสียงดังฟังชัด
…ถ้าสหรัฐไม่ถอนตามกำหนด ผมจะไปเดินขบวนกับพวกคุณ…
คำตอบของท่านกลายเป็นข่าวใหญ่ของหนังสือพิมพ์วันนั้น และก็เป็นคำตอบที่ท้าทายพวกขวาอย่างมาก
แล้วพวกขวาทั้งหลายจะยอมท่านหรือ?”
สุรชาติ ถูกจับกุมในปี 2519…
ขณะที่ “เกษียร เตชะพีระ” พาไป “อ่าน Siam Mapped ในวาระ 41 ปี 6 ตุลาฯ”
อ่านด้วยเหตุผล
“…คนรุ่นผมและธงชัย (วินิจจะกุล) เป็นพวกเดนตายรอดชีวิตจากเหตุการณ์ 6 ตุลาคม พ.ศ.2519
ต่างก็ทำงานทางปัญญาต่อเนื่องในฐานที่เป็นการใช้หนี้ชีวิตและจิตวิญญาณให้แก่บรรดาเหยื่อผู้ถูกสังหารในเหตุการณ์ครั้งนั้น
เช่น
อาจารย์ ดร.สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล เขียนวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกเรื่อง The Communist Movement in Thailand และ ประวัติศาสตร์ที่เพิ่งสร้าง ของตัวแสดงและสถาบันสำคัญๆ ในการเมืองไทย
รองศาสตราจารย์ ดร.สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ ก็รวบรวมปากคำพยานและทำงานวิจัยต่อเนื่องเกี่ยวกับเหตุการณ์ 6 ตุลาคม พ.ศ.2519 และประวัติการต่อสู้ของขบวนการนักศึกษาประชาชนในอดีต
ส่วนผมเองก็ทำเรื่อง Commodifying Marxism : The Formation of Modern Thai Radical Culture, 1927-1958, ประวัติความเป็นมาและการเมืองวัฒนธรรมของความเป็นไทยและลูกจีนในเมืองไทย รวมทั้งวิกฤตเศรษฐกิจทุนนิยมไทยและโลก
เป็นต้น”
ด้านคอลัมน์ “หน้าพระลาน” และ “วางบิล” ของ 2 นักหนังสือพิมพ์อาวุโส
จัตวา กลิ่นสุนทร ยังมีปริศนาคาใจ กระทั่งวันนี้ ว่า
“คำถามที่ทุกวันนี้ยังตอบกับลูกไม่ได้ว่าทำไมคนไทยจึงต้องเข่นฆ่ากันเองอย่างเลือดเย็น ทั้งๆ ที่ไม่ปรากฏแน่ชัดว่าบรรดานักศึกษาทั้งหลายเหล่านั้นเป็นคอมมิวนิสต์ญวนตามคำกล่าวหา ป้ายสี”
ส่วน เรืองชัย ทรัพย์นิรันดร์ วินาทีที่ได้ยินคำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ 5 ผ่านวิทยุ ยังก้องหู
ให้ปิดหนังสือพิมพ์
และทำลายเอกสาร-สิ่งพิมพ์ทุกชนิด ที่อ้างทำลายความมั่นคงของชาติ
“…ทุกคนต่างยกมือขึ้นจากพิมพ์ดีด
เสียงเงียบเกิดขึ้นฉับพลันในวินาทีนั้น…”