ภาพยนตร์เรื่อง Honnouji Hotel เป็นภาพยนตร์แนวตลกและลึกลับย้อนยุค เพื่อบอกเล่าเหตุการณ์ในอดีตของ ไดเมียวโอดะ โนบุนางะ (ค.ศ.1534-1582) นักปกครองคนสำคัญในประวัติศาสตร์ของญี่ปุ่น

เขาเป็นตำนานเจ้าโง่แห่งแคว้นโอวาริ เป็นซามูไรนอกคอก ผู้ใช้แนวคิดนอกกรอบและตั้งใจรวมญี่ปุ่นให้เป็นหนึ่งเดียว

เรื่องราวของเขาที่โจษขานกันว่า เป็นยอดผู้นำที่มีความโหดเหี้ยม รุนแรง เด็ดขาด บ้าสงคราม ได้ฉายาว่า “จอมมารฟ้า”

ช่วงชีวิตของ โอดะ โนบุนางะ เป็นช่วงเวลาแห่งสงครามกลางเมืองในยุคกลางของประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นที่โด่งดัง เรียกว่า “เซ็นโกคุ (Sengoku)” ปี ค.ศ.1477-1615

เป็นยุคแห่งสงครามของเหล่าซามูไร ที่ดำเนินต่อเนื่องมากว่า 150 ปี และส่งผลต่อหน้าประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น*

โนบุนางะมีชื่อเสียงจนถึงปัจจุบัน มีการนำเสนอเรื่องราวของเขาตลอดทั้งศตวรรษที่ผ่านมา เป็นทั้งภาพยนตร์ ละครทีวี การ์ตูน อะนิเมชั่นและเกมต่างๆ

ดาราใหญ่ เช่น เคน วาตานาเบ้ ก็เคยรับบทเป็น โอดะ โนบุนางะ (1989) รวมทั้ง คิมูระ ทาคูยะ ซูเปอร์สตาร์ของวงการก็แสดงเป็นโนบุนางะ เป็นละครซีรี่ส์ยาว (1998)

 

มาถึงปี 2017 ใน Honnouji Hotel ชินอิจิ ทสึทสึมิ ดาราดังจาก Always (2012) รับบทเป็น โอดะ โนบุนางะ และ ฮารุกะ อายาเซะ จาก Our Little Sister (2015) เป็น มายูโกะ คุราโมโตะ หญิงสาวที่เพิ่งตกงานและอยู่ระหว่างทบทวนชีวิตว่าจะทำอะไรต่อไป

มายูโกะจึงมาเกียวโต ตามคำชวนของ เกียวอิจิ โยชิโอกะ (ฮิโรยูกิ ฮิรายามะ) คู่หมั้นหนุ่มของมายูโกะ เพื่อมาพบกับครอบครัวของเขา และร่วมฉลองงานครบรอบแต่งงานของพ่อกับแม่เกียวอิจิด้วย

โรงแรมที่มายูโกะจองมา แจ้งว่าเต็ม เธอจึงต้องหาโรงแรมใหม่ และได้พบโรงแรมฮอนโนจิ ซึ่งมีผู้จัดการ (มาริโอะ คาซามะ) แต่งตัวเนี้ยบมาต้อนรับดูแล

แต่ละเมืองในญี่ปุ่นมีขนมของฝากที่แตกต่างกัน ขึ้นกับวัตถุดิบพืชผักผลไม้ของท้องถิ่น ที่นำมาแปรรูปเป็นอาหารหรือขนมของฝาก เป็นของซื้อของฝากที่ระลึกสำหรับนักท่องเที่ยว ถ้าผ่านเมืองหนึ่งไปแล้วไม่ซื้อ จะไปหาซื้อที่ข้างหน้า ก็อาจไม่มีของ คือผ่านแล้วผ่านเลย

เมืองเกียวโต มีของฝากของที่ระลึกหลายอย่าง มารูโกะซื้อน้ำตาลกรวดหลากสีรูปร่างเหมือนสะเก็ดดาวที่เรียกว่า Rock Sugar มาถุงหนึ่งและหยิบมาอม เมื่อเธอก้าวเข้าลิฟต์เพื่อขึ้นไปห้องพักของเธอ พร้อมเสียงของนาฬิกาโบราณที่หยุดเดินมานาน กลับมีเสียงหมุนเดิน

เมื่อประตูลิฟต์ของโรงแรมเปิดออก ภาพเบื้องหน้าที่มารุโกะเห็นกลับไม่ใช่ทางไปห้องพัก แต่เป็นประตูไม้เปิดออก แล้วเธอมายืนอยู่ที่วัดฮอนโนจิ ย้อนไปช่วงปี ค.ศ.1582 ซึ่งเป็นสถานที่ที่ ไดเมียวโอดะ โนบุนางะ พักอยู่เพื่อปฏิบัติภารกิจ

มารูโกะได้ไปๆ มาๆ หลายครั้งระหว่างโลกปัจจุบันกับโลกในอดีต คนแรกที่มารูโกะพบคือ รันมารุ โมริ (กาคุ ฮามาดะ) คนสนิทที่คอยดูแลรับใช้ โอดะ โนบุนางะ อย่างภักดีจนวินาทีสุดท้ายของชีวิต

มารูโกะตื่นเต้นมากเมื่อได้พบ โอดะ โนบุนางะ ตัวเป็นๆ จากที่เคยรู้จักผ่านบทเรียนวิชาประวัติศาสตร์

 

โอดะ โนบุนางะ ที่มารูโกะพบครั้งแรกนั้นดุดัน เกรี้ยวกราด ดูน่ากลัว

แต่เมื่อได้รู้จักตัวตนจริงๆ กลับเป็นคนที่ตรงไปตรงมา หัวก้าวหน้าและมีวิสัยทัศน์

เขาต้องการให้ประชาชนมีความสุขได้กินอิ่มนอนอุ่น

โนบุนางะได้เห็นแผ่นใบปลิวของปี 2017 ที่ติดมือมารูโกะไป เห็นภาพผู้คนยิ้มแย้มกับงานเฉลิมฉลองที่มีดอกไม้ไฟ จนอยากให้ประชาชนในยุคของเขาเป็นเช่นนี้ และยินดีสละชีวิต ถ้าผู้นำคนใหม่สามารถทำให้ความฝันของเขาเป็นจริง

ระหว่างย้อนไปสู่อดีต ชีวิตในปัจจุบันก็ดำเนินคู่ขนานไป มารูโกะได้พบพ่อของเกียวอิจิ ซึ่งเข้าใจชีวิต ทั้งเข้าใจมารูโกะ และงานฉลองครบรอบแต่งงานกลับมีเพียงรูปของแม่เกียวอิจิ

มารูโกะก็งงๆ และไม่เข้าใจเรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้ ว่าทำไมจึงเกิดขึ้นกับเธอ ส่วนผู้จัดการโรงแรมที่ได้สนทนาด้วย บอกกับเธอว่า ให้เขียนเรื่องราวประวัติศาสตร์ใหม่ ในอีกมุมหนึ่งของ โอดะ โนบุนางะ

 

Honnouji Hotel หนังดำเนินเรื่องได้สนุกน่ารัก กระชับ มีเรื่องราวให้ขบคิด ผูกเรื่องราวของประวัติศาสตร์กับปัจจุบันให้เชื่อมโยงกันได้อย่างน่าทึ่ง

โดยมีสถานที่สำคัญแห่งประวัติศาสตร์เป็นฉากร่วมทั้งอดีตและปัจจุบัน

ภาพที่โนบุนางะยืนคู่กับมารูโกะบนเขา มองดูเมืองโตเกียวที่อยู่เบื้องล่าง ภาพอดีตกับปัจจุบันดูไม่ค่อยเปลี่ยนแปลงมากนัก เพราะคนญี่ปุ่นเขารักธรรมชาติอยู่ร่วมกับธรรมชาติ แม้ธรรมชาติจะโหดร้ายบ้างก็ตาม พื้นที่ 60% ของเขาจึงเป็นสีเขียวของต้นไม้ ทุกครั้งที่มีการตัดไม้ต้องมีการปลูกเพิ่ม

ดาราใหญ่อย่าง ชินอิจิ ทสึทสึมิ แสดงเป็น ไดเมียวโอดะ โนบุนางะ ได้อย่างสมบทเสมือนตัวจริง ด้วยรูปร่างสูงใหญ่เหมือนนักรบซามูไร กับเสียงที่ดุดัน

นางเอกฮารุกะ อายาเสะ แสดงได้ดีในทุกบทบาท แฟนคลับยกให้เธอเป็น Anne Hathaway แห่งเอเชีย ด้วยใบหน้าสวยงามหมดจด และรูปร่างเพียวบาง สวมใส่ชุดอะไรแบบไหนก็ดูสง่าเหมือนเจ้าหญิง

หนังเปิดเรื่องด้วยประโยค “Fool Man learns from Experience, Wise Man learns from History” และผู้นำที่แท้จริง ย่อมเห็นประโยชน์ของคนส่วนใหญ่มากกว่าประโยชน์ของตนเอง…