ไม่ว่า “ภาพ” การถือปืนเดินไปตามถนนต่างๆของทหารในพื้นที่ อ.ป่าซาง จ.ลำพูน

ไม่ว่า “ภาพ” การทำหนังสือสัญญาที่เชียงใหม่

คือ รูปธรรมแห่งการรุกเข้ามาของ “เทคโนโลยี” อันส่งผลสะเทือนให้ “ภูมิทัศน์” ด้าน “การข่าว” เกิดการแปรเปลี่ยน

พลันที่ภาพจากลำพูนปรากฏผ่าน “ออนไลน์”

พลันที่ภาพการลงนามในหนังสือสัญญาจากเชียงใหม่ปรากฏผ่าน “โซเชียลมีเดีย” โดยมีทหารในเครื่องแบบนั่งประกบเคียงข้าง

คำถามก็คือ “ภาพ” เหล่านี้ได้มาอย่างไร

คำตอบ 1 คือ ได้มาจากการถ่ายผ่าน”โทรศัพท์มือถือ”หรือ “สมาร์ทโฟน”

แล้วก็ “โพสต์” ลง “โซเชียลมีเดีย”

 

ปมเงื่อนที่ไม่ว่าบรรดาทหารหาญแห่งกองพันทหารราบที่ 7 กรม ทหารราบที่ 7 ค่ายกาวิละ

ตลอดจนทหารที่เชียงใหม่มองข้าม

นั่นก็คือ มิได้ประเมินมาก่อนว่าทุกย่างก้าวการเคลื่อนไหวของตนอยู่ในสายตาของประชาชน

ยิ่งกว่านั้น ยังตกอยู่ในสภาวะ “นึกไม่ถึง”

นึกไม่ถึงว่า ชาวบ้านจะแอบถ่ายและนำเสนอต่อสาธารณะได้อย่างรวดเร็ว

เมื่อ “ภาพ” ปรากฏ

จึงมีเหตุผลที่ยิ่งสร้างความประหลาดใจว่าเสมอเป็นเพียงการซักซ้อมแผนทางการทหาร

มิใช่ “25 สิงหาคม” หากแต่อยู่ที่ “ภาคใต้”

 

บทเรียนจากกรณีทหารถือปืนเดินในหมู่บ้านที่ลำพูน ทหารนั่งประกบแกนนำชาวนาที่เชียงใหม่

1 คือ การชะล่าใจ จนขาดความระมัดระวัง

ขณะเดียวกัน 1 คือ การขาดสำเหนียกและรับรู้ในเรื่องเทคโนโลยีที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวงทั้งระดับโลกและระดับประเทศ

นั่นก็คือ การเข้ามาของอุปกรณ์พกพาอย่างที่เรียกว่า “สมาร์ทโฟน”

นี่คือ เทคโนโลยีใหม่ ภูมิทัศน์ใหม่