ไม่ว่าการปรากฏขึ้นของ “แผนกรกฎ 52″ ไม่ว่าการปรากฏขึ้นของการเลือกตั้งส.ส.แบบ”แยกเบอร์”

มาจาก “มูลเชื้อ” และ “รากฐาน” เดียวกัน

แม้ว่า “แผนกรกฎ 52” จะบริหารจัดการจากสถานการณ์ในวันที่ 25 สิงหาคม บริเวณหน้าศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง

ที่ประเมินว่าอาจมี “มวลชน” ไปให้ “กำลังใจ” น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร

แม้ว่าการเลือกตั้งแบบ “แยกเบอร์” จะเป็นอีกบาทก้าว 1 ต่อจากระบบ “ไพรมารีโหวต” และเป็นอีกบาทก้าว 1 ของกระบวนการเลือกตั้ง ส.ส.

แต่ทั้งหมดก็ล้วนแต่มาจาก “ความกลัว”

 

เป็นความกลัวเหมือนๆกับที่ขุนพลนักพูดแห่ง “พันธมิตร” ปลุกระดมก่อนรัฐประหารเดือนกันยายน 2549

เพียงแต่เป้าตอนนั้นคือ “ไทยรักไทย”

เป็นความกลัวเหมือนๆกับที่ขุนพลนักพูดแห่ง “กปปส.” ปลุกระดมก่อนรัฐประหารเดือนพฤษภาคม 2557

เพียงแต่เป้าตอนนั้นคือ “เพื่อไทย”

ความกลัวนั้นเองทำให้ต้องงัด “แผนกรกฎ 52” ขึ้นมาและเริ่มต้นที่ นายวัฒนา เมืองสุข

เข้าทำนอง “เชือดไก่” ให้ “มวลชน” สยอง

ความกลัวนั้นเองทำให้ต้องร่างกฎหมายลูกมิให้กระบวนการเลือกตั้งดำเนินไปอย่างตรงไปตรงมา หากแต่หกคะเมนตีลังกาอย่างวิลิศมาหรา

ก่อให้เกิด “ความเซ็ง” แล้ว “ปกครอง”

 

ความกลัว “ไทยรักไทย” จึงนำไปสู่กระบวนการรัฐประหารเมื่อเดือน กันยายน 2549

ยึดอำนาจแล้วก็ยังขนหัวลุก

ความกลั้ว “เพื่อไทย” จึงนำไปสู่กระบวนการรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557

ยึดอำนาจแล้วก็ยังขนหัวลุก

ร่างรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2550 ออกมาแล้วก็ยัง “เสียของ” จึงต้องร่างรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560 ออกมาอีก

แต่ก็ยังตกอยู่ในอาการขนหัวลุกเหมือนเดิม