ทางรอดอยู่ในครัว

: มื้อเช้าที่ดีย่อมมีมัน

 

ฉันซื้อไข่ทีละแผง ซื้อหมูครั้งละหนึ่งกิโลกรัม ในครัวต้องมีพริกสด พริกแห้ง หัวหอม หอมแขก หอมใหญ่ กระเทียมไทย กระเทียมจีน ซอสปรุงรส น้ำมัน เส้นสารพัดชนิด เช่น วุ้นเส้น หมี่ซั่ว หมี่ขาว เส้นพาสต้า หรือกระทั่งขนมจีนแห้ง

เคยมีคนถามฉันว่า หากอยากทำอาหารกินเองควรเริ่มต้นตรงไหน

คำตอบของฉันก็คือ จ่ายตลาด ซื้อของ ซื้อวัตถุดิบ

จุดเริ่มต้นของอาหารอยู่ที่วัตถุดิบ ไม่ใช่อุปกรณ์

มีมีด เขียง ไฟ หม้อ กระทะ ตะหลิว ทัพพี ครก เราก็ทำอาหาร หาซื้อจากร้านทั่วไป หรือในตลาดสด ไม่จำเป็นต้องยี่ห้อดัง

ฉันกล้าบอกทุกคนด้วยความภูมิใจ ว่าฉันใช้มีดเล่มละร้อยกว่าบาท ซื้อในตลาดเชียงราย ได้มาพร้อมหินลับมีด ฉันก็แค่ลับมันบ้าง สอง-สามวันครั้ง มันใช้งานได้ดี ทำอาหารกับฉันมาหลายร้อยจาน

ฉันมีหม้อ 4 ขนาด เพื่อนซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด สิบกว่าปีผ่านมา ฉันยังใช้หม้อชุดเดิม ไม่สวยสะ แต่หนาพอที่ฉันตุ๋น ต้ม หรือแกง

ฉันใช้เกินคุ้ม โดยเฉพาะใบใหญ่ เคี่ยวน้ำปลาหวานนับร้อยขวด ก็ด้วยหม้อนี้

ทีละถ้วย ทีละขวด ทีละคำ ที่ฉันทำ ฉันกิน นานวันเข้า ก็มากมายจนนับไม่ถ้วน ทั้งหมดใช้อุปกรณ์พื้นฐานแค่ไม่กี่อย่าง

 

สาม-สี่ปีมานี้ มีอุปกรณ์อีกสองชิ้น ที่ฉันหยิบใช้บ่อย นั่นก็คือ มีดสองคมสำหรับปอก และที่บดมัน

ฉันกินมันฝรั่งเป็นมื้อเช้าบ่อย อย่างน้อยสัปดาห์ละสองครั้ง สลัดมันฝรั่งบ้าง ผัดมันฝรั่งบ้าง ต้ม แล้วหั่นจี่เนยบ้าง บ่อยสุดคือมันบด

มันฝรั่งบดจับคู่กับอะไรก็อร่อย ทำไม่ยากเกินมือ ให้เวลากับการต้มมันสักหน่อย แต่เป็นเวลาที่เราไม่เหนื่อย-แค่รอ

เขาว่า ตอนที่เขาอยู่อุซเบกิสถาน เขากินมันบดเป็นอาหารเช้าทุกวัน

“ไม่เบื่อเหรอ” ฉันถาม

“เช่าห้องคนรัสเซียอยู่ แถมมื้อเช้า แม่บ้านรัสเซียทำมันฝรั่งกินทุกวัน ไม่เบื่อนะ ออกมากินในร้าน ก็เจอมันฝรั่งอยู่ดี” หัวเราะ “กินมันฝรั่งเก่งมาก”

เขาส่งโทรศัพท์ให้ฉันดู “กินกับ Cotle ราดเกรวี่”

“มันคือ cutlet ใช่มั้ย” ฉันถาม หน้าตาคล้ายมาก

“ใช่ แต่สัมผัสต่างกัน ของรัสเซียข้างนอกจะกรอบเพราะคลุกแป้ง”

อืม น่าสนใจ คลุกแป้ง คงทอดง่ายขึ้น ชักอยากลองทำ “ไหน มียูทูบให้ดูมั้ย”

เขาหาให้ฉันดู แปลรัสเซียเป็นไทยให้ด้วย ไม่ได้ยากอะไรเลย แต่มีบางสิ่งที่ทำให้ฉันไม่มั่นใจ

“ใส่น้ำลงไปในหมูด้วย เยอะพอสมควรเลยนะ มันต้องใส่เหรอ” ฉันถาม

เขายิ้ม

โอเค เขารู้ว่าคลุกแป้งสาลีก่อนทอด แต่ไม่เคยทำ

 

ชั่งใจตั้งแต่เมื่อคืน รุ่งเช้า ตอนเดินเข้าครัว ฉันเกิดอยากกิน cutlet แบบรัสเซียขึ้นมา ลองดูสักตั้ง ว่าใส่น้ำแล้วนวดแบบแม่บ้านรัสเซียผลจะเป็นอย่างไร

มันบดฉันก็จะทำแบบแม่บ้านรัสเซีย ปอกเปลือก หั่นเป็นชิ้นใหญ่ๆ แล้วต้มให้สุก

ระหว่างรอมันสุก ฉันเอาหมูออกจากตู้เย็น คนรัสเซียนิยมใช้เนื้อวัว แต่เนื้อหมูก็ต้องทำได้

ใช้หมูบดหยาบ หอมใหญ่ก็บด ปรุงรสด้วยเกลือ และพริกไทยดำบด ใส่เกล็ดขนมปัง หรือขนมปังชุบน้ำด้วย สัดส่วนราวหนึ่งในสามของเนื้อสัตว์ ก่อนนวด เติมน้ำลงไปนิดหน่อย

นวดหมูกระทั่งไม่ติดมือจึงใช้ได้ (เขาบอกว่าแม่บ้านรัสเซียย้ำตรงนี้หลายครั้ง)

จากนั้นก็ปั้นเป็นก้อนแบนๆ แล้วคลุกแป้งสาลีอเนกประสงค์ให้ทั่วทั้งชิ้น

มันฝรั่งสุกแล้ว รินน้ำทิ้งให้หมด โรยเกลือนิดหน่อย เนยสองช้อนโต๊ะ บดให้เนียน แล้วเติมนมสด

ส่วนใหญ่ฉันทำมันบดแบบไม่ใส่นม แต่วันนี้เราทำอาหารรัสเซีย แม่บ้านรัสเซียใส่นม ฉันใส่ด้วยก็ได้ (ไม่มากจนมันเละ)

Cotle (cutlet) จี่ในกระทะ ใส่น้ำมันแค่พอเคลือบกระทะ ใช้ไฟกลาง คอยพลิกให้สุกและสีสวยทั้งสองด้าน

แป้งสาลีทำให้จี่ง่ายขึ้นมาก ไม่ติดกระทะ แถมสีสวยกว่า ฉันจี่จนแน่ใจว่าสุก จึงจัดลงจาน พร้อมมันบด

เลือกสโตนแวร์ จานซึ่งเป็นมิตร อบอุ่น อ่อนโยน ไม่แย่งซีนอาหาร และดูเหมือนมันจะเหมาะกับเมนูนี้มาก

 

“เรากินแบบไม่มีเกรวี่นะ” ฉันบอก ถ้าจะทำเกรวี่ ต้องไปตลาดซื้ออีกหลายสิ่ง

เขาตัก Cotle เข้าปาก ตามด้วยมันบด

“เป็นไงบ้าง” ฉันถาม

เขาพยักหน้า “แบบนี้เลย ที่เคยกิน”

แบบนี้มันหมายถึงอะไร

ลองตักกิน แล้วฉันก็เข้าใจ น้ำทำให้ด้านในชุ่มฉ่ำ ทั้งช่วยเชื่อมขนมปังกับหมู ขนมปังทำให้หมูไม่แน่นเกินไป แป้งสาลีทำให้ด้านนอกกรอบ หอมหัวใหญ่บดได้รสชาติกว่าแบบสับ

สรุปว่า อาหารหน้าตาธรรมดาจานนี้ผ่านฉลุย

“เป็นมื้อเช้าที่ดีโนะ” ฉันว่า

เขาอมยิ้ม

คราวหน้า ถ้าจะกิน cutlet ฉันคงเลือกทำแบบนี้ และ…มันบดใส่นมก็อร่อยเลยล่ะ