ขณะที่ “คาร์ ม็อบ”จากการคิดประดิษฐ์สร้างของ นายสมบัติ บุญงามอนงค์ กำลังก้าวเข้าสู่บทของจริงในวันเสาร์ที่ 10 กรกฎาคม ก็มีสัญญาณการนัดหมายไปยังวันอาทิตย์ที่ 18 กรกฎาคม

ไม่ว่าจะเป็นการประกาศของ”เยาวชนปลดแอก” ไม่ว่าจะเป็นการประกาศของ”มอกะเสด”

ภาพของการชุมนุมเมื่อวันที่ 18 กรกฎาคม 2563 ก็ลุกโพลง ในความทรงจำขึ้นมาโดยอัตโนมัติ เนื่องจากเป็นครั้งแรกที่ไม่เพียงแต่ จะนัดหมายกัน ณ อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย

หากแต่ยังเป็นครั้งแรกที่เมื่อมารวมตัวกันอยู่บนเกาะกลางถนน และบนฟุตบาท เก้ๆกังๆด้วยความไม่แน่ใจ ในที่สุด ก็พร้อมใจกันเดินลงไปบนท้องถนน

แม้จะด้วยจำนวนอันเด่นชัดว่าอยู่ในกรอบ”เรือนร้อย” กระนั้น นั่นก็เท่ากับเป็นการจุดประกายอย่างคึกคักตามมา

ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มของแฮรี่ พ็อตเตอร์ ไม่ว่าจะเป็น”นักเรียนเลว”

และพลันที่”แนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม”นัดหมาย ณ ลานพญาญาค ธรรมศาสตร์รังสิต ก็อลังการงานสร้าง

 

จากเดือนกรกฎาคมก็ทะยานไปยังเดือนสิงหาคมอันเป็นการนัดชุมนุม ณ อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย หนที่ 2 ร่วมกันในนามของ

“เยาวชน”และ”ประชาชนปลดแอก”

เช้าวันต่อมาก็นำไปสู่ปรากฏการณ์ผูกโบว์ขาวและชู 3 นิ้วของ นักเรียนไม่ว่าจะที่หาดใหญ่ ไม่ว่าจะที่ร้อยเอ็ด อุบลราชธานี

การเคลื่อนไหวขยายจากอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ไปยังอนุสาว รีย์ชัยสมรภูมิ ไปยังห้าแยกลาดพร้าว ไปยังแยกเกษตร บางเขน ไปยังแยกราชประสงค์ แยกปทุมวัน

กลายเป็นปรากฏการณ์ต่อเนื่องและยกระดับขึ้นเป็น”คณะราษ ฎร 2563”ในที่สุด

นี่คือการลุกขึ้นมาของ”เยาวชน”และ”คนรุ่นใหม่”ทางการเมือง

 

ไม่มีใครให้คำตอบได้ว่า การนัดหมายในวันอาทิตย์ที่ 18 กรกฎาคม อันเป็นวาระครบรอบ 1 ปีของการชุมนุมเคลื่อนไหว ณ อนุสาวรีย์ประชาธิปไตยจะปรากฏออกมาอย่างไร

กระนั้นจุดร่วมก็ยังอยู่ที่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

เวลา 1 ปีต่อสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด เวลา 1 ปีต่อสถานการณ์การลุกขึ้นมาของเยาวชน คนรุ่นใหม่

การเคลื่อนไหว 18 กรกฎาคม 2564 คืออีกคำตอบหนึ่ง