เหมือนกับการเคลื่อนไหว”ยืน หยุด ขัง”หน้าศาลฎีกา จะเป็นคนละเรื่องกับการเคลื่อนไหว “ไทยไม่ทน สามัคคีประชาชน เพื่อประเทศ ไทยใหม่”จะเป็นคนละเป้าหมาย

เป็นความจริงที่”ไทยไม่ทน”พุ่งเป้าเข้าใส่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์ โอชา ขณะที่”ยืน หยุด ขัง” คือคำประกาศ”ปล่อยเพื่อนเรา”

เหมือนกับการเคลื่อนไหว “คาราวาน” ซึ่งเคลื่อนตัวจากอนุสาว รีย์ชัยสมรภูมิไปยังพื้นที่บริเวณหน้าศาลอาญา ถนนรัชดาภิเษก จะเป็นคนละเรื่องกับ”ไทยไม่ทน”

เป็นความจริงที่ “ไทยไม่ทน” พุ่งเป้าเข้าใส่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ขณะที่”คาราวานรถ”พุ่งเป้าเข้ารองอธิบดีศาลท่านหนึ่ง

กระนั้น เมื่อประมวลรากฐานแห่งความไม่พอใจ รากฐานแห่งเหตุผลผลักดันให้จำเป็นต้องเคลื่อนไหวอย่างเป็นระบบอย่างเป็น กระบวนการก็จะจับได้ว่ามีที่มาจากจุดเดียวกัน

นั่นก็คือ ความไม่พอใจต่อ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

นั่นก็คือ ความไม่พอใจต่อรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 อันทำให้ประเทศไทยต้องตกอยู่ในปลักแห่งความขัดแย้งอันยาวนาน

 

แรกที่ นายจตุพร พรหมพันธุ์ ก่อให้เกิดการเคลื่อนไหว”ไทยไม่ทน สา มัคคีประชาชน เพื่อประเทศไทยใหม่” คนก็มองว่าเรียกร้องเพียงเป้า หมายเดียวจะลดทอน 3 ข้อของเยาวชนหรือไม่

แต่เมื่อเคลื่อนไหวได้เพียง 1 วัน นายจตุพร พรหมพันธุ์ ก็มองทะลุว่าแท้จริงแล้วปัญหามันสัมพันธ์และยึดโยง

ยึดโยงไปยังการดำรงอยู่ของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

จึงไม่แปลกที่หน้าเวทีปราศรัย ณ สวนสันติพร นายจตุพร พรหมพันธุ์ สุกงอมที่จะเห็นมวลชนยืนเคารพเพลงชาติพร้อมกับชู 3 นิ้วขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกัน

จึงไม่แปลกที่เมื่อนำเอาการเคลื่อนไหวจาก”ยืน หยุด ยัง”ไปวางเรียงเคียงกับการปรากฏขึ้นของรีเด็ม แทบไม่แตกต่างกัน

ไม่แตกต่างไปจากเสียงอันดังกึกก้องมาจาก”ไทยไม่ทน”

 

ไม่ว่าเสียงจาก”ยืน หยุด ขัง”จะดังถึง 2 หูของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์ โอชา หรือไม่ ไม่ว่าเสียงจาก”คาราวานรถ”ของรีเด็มจะดังถึง 2 หูของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา หรือไม่

แต่ย่อมเป็นเสียงเดียวกันจากเวทีปราศรัยที่ นายจตุพร พรหม พันธุ์ เป็นผู้ประสานงาน นั่นก็คือ เสียงของ”ไทยไม่ทน”

นั่นก็คือ ไม่ทนต่อรัฐบาล พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

นับวันเสียงร้องตะโกนของ”ประชาชน”จะยิ่งดังกึกก้องและสะท้อนความรู้สึก”ร่วม”ออกมาเป็นเสียงเดียวกัน