ใครที่เห็นภาพแฟน ลำไย ไหทองคำ กว่า 3,000 เข้าคิวเข้าชมคอน เสิร์ตที่วัดศรีอมตะนคร อ.พานทอง จ.ชลบุรี คืนวันที่ 17 มิถุนายน แล้ว

อาจมีความรู้สึกอย่างน้อยก็ 2 ความรู้สึก
ความรู้สึก 1 คืออุทานพลางยกมือขึ้นลูบอกด้วยถ้อยคำว่า”เป็นไปได้อย่างไร”
ในความรู้สึกนี้ก็สะท้อนความเห็น “ต่าง” ออกมาด้วย
กลายเป็นอีกความรู้สึก 1 นั่นก็คือ ทั้งความรู้สึกในทางไม่ควร และความรู้สึกที่สรุปว่าน่าจะเป็นไปอย่างนั้น
น่าสนใจก็ตรงที่ทั้งไม่ควร ทั้งน่าจะเป็นไปอย่างนั้นมีจุด “ร่วม”
เป็นจุดร่วมอันมีจุดเริ่มจาก “คำวิพากษ์” ซึ่งดังจาก “ทำเนียบรัฐบาล”

หากขมวดตามสำนวนของ นพ.ประเวศ วะสี ก็ต้องยอมรับว่าคำวิพากษ์จากทำเนียบรัฐบาลดำเนินไป
อย่างมีลักษณะอันเป็น “กัมมันตะ”
เพราะไม่เพียงแต่จะจุดกระแสความเห็นด้วยจาก”คนชั้นสูง”ประเภท “อีหลีต” ทั้งหลายเท่านั้น
หาก “ทหาร” และ “ตำรวจ” ก็มีการขยายผล
เห็นได้จากการส่งทหารส่งตำรวจเข้าไปติดตามการแสดงของ ลำไย ไหทองคำ ที่จังหวัดสุราษฎร์ธานี อย่างชนิดเกาะขอบเวทีเลยก็ว่าได้
ผลก็คือ ลำไย ไหทองคำ เรียบๆร้อยๆราวกับ “ดรุณีในห้องหอ” ก็มิปาน
ที่เคยปล่อย 9 จังหวะก็เหลือเพียง 3 จังหวะ

กระนั้น หากกล่าวสำหรับเสียงคำรามอันมาจาก “ทำเนียบรัฐบาล” น่าจะทำให้ ลำไย ไหทองคำ หมดบทบาทลงได้ภายในพริบตาพลัน
เพราะทหารและตำรวจเล่นบทเหมือนกับที่เคยเล่นบทกับจ่านิวและน้องโรม
แต่เมื่อเห็นภาพการเข้าคิวที่ อ.พานทอง จ.ชลบุรี
กลับกลายเป็นว่า คำตำหนิอันมาจาก “ทำเนียบรัฐบาล” กลับเหมือนกับเรียกแขกให้กับ ลำไย ไหทองคำ
ยอดไม่ตก ไม่ว่าคนเข้าชม หรือยอดวิว
ทำท่าอาจจะทะลุหลัก 200,000,000 วิวไปจ่อที่ 300,000,000 วิวอย่างชนิดหายใจรดต้นคอ