โลกหมุนเร็ว/หนองบัว หรือฮอยอันแห่งเมืองไทย

โลกหมุนเร็วเพ็ญศรี เผ่าเหลืองทอง [email protected]

หนองบัว หรือฮอยอันแห่งเมืองไทย

จันทบุรี ได้ชื่อว่าเป็นเมืองที่น่าอยู่อันดับ 6 ของประเทศไทย

ร่ำรวยด้วยทรัพยากรธรรมชาติและประวัติความเป็นมาของการเป็นเมืองแห่งการค้าขายทางน้ำในอดีต

เป็นแหล่งรวมของหลายเชื้อชาติ

มีสถานที่อีกแห่งที่น่าไปเยี่ยมเยือน แม้ว่าจะยังไม่มีการจัดการอย่างเต็มรูปแบบในเชิงท่องเที่ยว

ที่นี่คือหนองบัว หรือที่นักเดินทางบางคนเปรียบว่าชวนให้นึกถึงฮอยอันของเวียดนาม

นักเดินทางบางคนก็ว่าชอบที่นี่มากกว่าฮอยอัน ก็เพราะความเป็นธรรมชาติที่ยังไม่มีการจัดการในเชิงท่องเที่ยวมากนักนั่นเอง

ประวัติความเป็นมาของที่นี่ซึ่งมีบ้านอายุร้อยปีให้เยี่ยมชมก็คือการเป็นเมืองท่าการค้าทางน้ำในอดีต

ชุมชนร้อยปีที่นี่มีจุดกำเนิดมาจากคนจีนที่อพยพมาจากเมืองจีน มาตั้งรกรากอยู่เกือบเต็มพี้นที่

เราทราบกันว่าจันทบุรีเป็นเมืองที่พระเจ้าตากมาซ่องสุมกำลังผู้คนก่อนยกทัพมากู้เอกราช

จึงไม่น่าแปลกใจที่ที่นี่มีรกรากของคนจีนแต่เก่าก่อน และยังมีศาลพระเจ้าตากอีกด้วย

น่าเสียดายที่เราไม่ได้เห็นภาพการค้าขายอันคึกคักในสมัยโบราณจากรูปภาพ หรือบันทึกใดๆ ได้แต่ฟังคำบอกเล่าว่าที่นี่เป็นชุมชนที่เคยคึกคักในอดีต และยังมีชีวิตมาถึงปัจจุบัน เกิดวิถีชีวิต อาหาร ขนม ที่เป็นอัตลักษณ์ของที่นี่

ทุกคนที่มาหนองบัวจะต้องเดินทะลุตลาดปลาไปยังท่าน้ำ เพื่อดูบรรยากาศท่าเรือซึ่งปัจจุบันเหลือเพียงพ่อค้าเรือหาปลาขนาดเล็กมาจอดขายปลาให้กับพ่อค้าแม่ค้า

มีปลาเล็กปลาน้อยขายสดๆ ทุกวัน รับรองได้ในความสด ปราศจากสารฟอร์มาลิน เพราะไม่ได้มาจากทะเลไกล

ที่ท่าเรือ เรือลำน้อยจอดสบายๆ อยู่บนลำน้ำสะอาด ชาวประมงดำเนินชีวิตอย่างไม่เร่งรีบ

ท่าน้ำแห่งนี้เองที่ชาวประมงนำของทะเลที่หาได้มาขึ้นที่ท่าน้ำนี้ และมีแม่ค้าพ่อค้ามารับ หรือไม่ชาวประมงก็ทำการซื้อขายที่จุดนี้เลย

บนถนน โล่ง เหมาะกับการเดินไปเรื่อยๆ แทบไม่มีรถราผ่านมา

เราแวะดูขนมร้านโน้นนิด ร้านนี้หน่อย มีขนมชื่อแปลกๆ ให้ได้หัวเราะกัน แม่ค้าขายกล้วยไข่สองหวี 15 บาท หาไม่ได้ที่ไหน

ตลาดหนองบัว คึกคักยามเช้า เมื่อตลาดเช้าเปิดตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้น มีทั้งอาหารพร้อมทานและของสด กุ้ง หอย ปู ปลา

อยู่ที่นี่ ชีวิตเรียบง่าย อากาศดี ค่าครองชีพถูก

ที่บ้านเลขที่ 38 อายุร้อยปี เป็นบ้านที่ลูกหลานเก็บไว้ให้นักเดินทางได้แวะเข้ามาชม มาคุย ยังมีคนใช้ชีวิตอยู่ในบ้านหลังนี้ เช่นเดียวกับเมืองเก่าที่ยังมีชีวิตทั่วโลก เธอมีอาชีพเย็บผ้าส่ง วันๆ เธอไม่เหงาเพราะมีคนแวะมาคุยเสมอ

บ้านอายุร้อยปีไม่ได้มีเฉพาะหลังนี้หลังเดียว

ที่จริงการมาเที่ยวหนองบัวไม่ได้จบแค่การมาดูท่าเรือและเดินชมบ้านต่างๆ ในชุมชน แต่ยังหมายถึงการนั่งเรือไปตามลำน้ำจากท่าเรือหลังตลาด ไปกลับเที่ยวละประมาณ 2 ชั่วโมง ไปตามคลองบางสระเก้า ผ่านป่าชายเลน หมู่บ้านเสม็ดงาม ชมวิถีชีวิตชาวบ้านริมคลองและสิ้นสุดที่ศาลพระเจ้าตากสิน และอู่ต่อเรือ

การบริหารจัดการท่องเที่ยวเป็นเรื่องละเอียดอ่อน ตั้งแต่การจัดการสาธารณูปโภคต่างๆ ไปจนถึงข้อมูล หรือแม้แต่การแต้มสีสันที่นักเดินทางจากในกรุงมองหา เช่น ร้านกาแฟ ที่กลายเป็นวิถีชีวิตไปแล้ว อย่างน้อยก็ได้ใช้เป็นที่นั่งพักผ่อน มองดูชีวิตที่เคลื่อนผ่านไปมา

หรือแม้แต่ร้านขายของที่ทำให้ระบบเศรษฐกิจหมุนเวียน และท้องถิ่นสามารถนำเงินรายได้ไปทะนุบำรุงจุดท่องเที่ยวต่างๆ

และสิ่งเหล่านี้มักจะมีเสน่ห์แบบธรรมชาติเมื่อคนทำเป็นคนท้องถิ่นนั้นเอง