ม็อบ “ซอฟต์ คัลเจอร์”

รัฐบาลไม่เชื่อคำเตือน

บอกแล้วว่าอย่าให้ “ม็อบเด็ก” เจอน้ำ

ครั้งก่อน ฉีดน้ำสลายม็อบที่สยาม

วันรุ่งขึ้น คนพรึบแบบมากมายมหาศาล

ครั้งนี้ก็เช่นกัน

ทันทีที่ “ม็อบ” คณะราษฎร เจอการฉีดน้ำและแก๊สน้ำตาสกัดไม่ให้ผู้ชุมนุมเข้าล้อมรัฐสภา

“ม็อบ” ที่จำนวนคนเริ่มลดลงก็เพิ่มปริมาณขึ้นอย่างรวดเร็วในการชุมนุมใหญ่ที่แยกราชประสงค์ในวันต่อมา

เหมือน “เป็ดน้อยสีเหลือง” ที่เป็นสัญลักษณ์ใหม่ของ “ม็อบ” ได้รับการสูบลมให้ขยายตัวขึ้น

เป็น “ดอกไม้” ที่ผลิบานเมื่อได้รับน้ำ

คณะราษฎรเป็น “ม็อบ” ของเยาวชนรุ่นใหม่ที่มีวิธีคิดแตกต่างจาก “ม็อบ” ในอดีต

เขาฉีกตำรา “ม็อบ” ทุกเล่มทิ้งอย่างสิ้นเชิง

เริ่มตั้งแต่ “ม็อบแฮมทาโร่-แฮร์รี่ พอตเตอร์”

จนถึงการเดินแฟชั่นที่สีลม

“ม็อบเฟสต์” ที่เป็นการแสดงงานศิลปะที่อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย

หรือการนัดกินหมูกระทะที่หน้ารัฐสภา และที่ราชประสงค์

ทุกอย่างล้วนเป็นไปได้ที่ม็อบของ “เด็กรุ่นใหม่”

ไม่ดุดัน ก้าวร้าว ค้างคืนยาวนาน ปิดสถานที่ราชการ เหมือน “ม็อบ” ในอดีต

ไม่ลงทุนด้วยงบฯ มหาศาลทั้งการขนคน ตั้งเวทีขนาดใหญ่ ถ่ายทอดสดขึ้นจอเหมือนคอนเสิร์ต

แต่ใช้ “ท่อน้ำเลี้ยง” จากการบริจาคเข้าบัญชีแกนนำของคนจำนวนมากมาย

เครื่องเสียงขนาดใหญ่ก็ไม่ต้องใช้

บางครั้งใช้แค่โทรโข่งตัวเดียว

ฉีกตำราเก่าๆ ทิ้งหมด

ที่น่าสนใจก็คือ การเคลื่อนไหวครั้งนำเรื่องศิลปะเข้ามาใช้ในการชุมนุม

เป็น “ซอฟต์ คัลเจอร์” ที่ส่งผลสะเทือนอย่างรวดเร็ว

แต่ซึมลึกยาวนาน

เหมือนเพลง “ประเทศกูมี” ที่ทำให้เด็กรุ่นใหม่ตื่นรู้สนใจเหตุการณ์ 6 ตุลา 19

หรือเพลง “1-2-3-4-5 I LOVE YOU” ของ “แอมมี่” ในม็อบที่มวลชนเปลี่ยนท่อน I LOVE YOU ใหม่

วันนี้เพลงนี้ซึมลึกไปถึงในผับแล้ว

เหมือนเพลง “เพียงกระซิบ” ในอดีต ที่ถึงท่อนฮุก

“รักละมุนละไมติดตรึงไว้ในความทรงจำ

ทุกๆ การกระทำจดจำไว้”

คนจะร้องตามด้วยประโยคที่เหล่าผู้ดีต้องปิดหู

เช่นเดียวกับเพลงนี้ ทันทีที่นักร้องร้องว่า 1-2-3-4-5

ทุกคนจะร้องเป็นเสียงเดียว

ไม่ใช่ I LOVE YOU

แต่เป็น “ฉันได้ยินเหมือนกัน”

I HEAR TOO

มีคนบอกว่า การลืมตาตื่น พักหนึ่งเราอาจหลับตาลงอีกได้

แต่ “การตื่นรู้” เมื่อตื่นขึ้นแล้ว

จะตื่นเลย…ตลอดกาล