มติ 141 ให้ผ่านร่างพรบ.ควบคุมสื่อ 2 ฉบับในที่ประชุมสปท.ต่อเสียงคัดค้านเพียง 13 ขณะที่ 17 งดออกเสียง

เป็น “ชัยชนะ”

เป็นชัยชนะอันไม่เพียงแต่สะท้อนความพยายามตั้งแต่ยุคของสปช.เมื่อเดือนกรกฎาคม 2558

หากยังเป็น”ชัยชนะ”ของสปท.

ทุกอย่างดำเนินไปเหมือนกับที่เสียงกว่า 3 แสนแสดงการคัดค้านร่างพรบ.คอมพิวเตอร์ไม่มีความหมาย

ไม่ว่าต่อ “สนช.” ไม่ว่าต่อ “สปท.”

ไม่ว่าจะสื่อ “ออนไลน์” ไม่ว่าจะสื่อ”หนังสือพิมพ์” ล้วนถูกจัดระเบียบตามพิมพ์เขียวอันเคยกระหึ่ม

“ปฏิรูป” ก่อน “เลือกตั้ง”

 

มติไม่ว่าต่อร่างพรบ.คอมพิวเตอร์ มติไม่ว่าต่อร่างพรบ.ควบคุมสื่อยืนยันถึงชัยชนะอย่างเป็นรูปธรรม

เป็นชัยชนะของ “อนาล็อก” ต่อ “ดิจิทัล”

สะท้อนให้เห็นความพยายามของแนวคิดในยุค “อนาล็อก”ที่ยื่นมือเข้ามาภายในกระบวนการขับเคลื่อนและพัฒนาการแห่งยุค “ดิจิทัล”

นั่นก็คือ ต้องการ “ควบคุม” และ “จัดระเบียบ”

เหมือนกับความพยายามในการผลักดันร่างพรบ.การพิมพ์เมื่อปี 2484 เหมือนกับการประกาศคณะปฏิวัติฉบับที่ 17 เมื่อปี 2501

เหมือนกับการแปรประกาศคณะปฏิวัติฉบับที่ 17 เป็นประกาศคณะปฏิวัติฉบับที่ 42 เมื่อปี 2514

เพื่อที่จะถูกยกเลิกหลังสถานการณ์เดือนตุลาคม 2516

 

เหมือนกับการปรับแก้พรบ.คอมพิวเตอร์ เหมือนกับการปรับแก้ร่างพรบ.ควบคุมสื่อ

เป็นการทำอย่างสอดรับกับ “ยุคสมัย”

แต่อย่าลืมเป็นอันขาดว่า นี่คือยุค “ดิจิทัล” เทคโนโลยีแห่งยุค “อนาล็อก” ได้ค่อยๆหมดบทบาทไปแล้ว

เหมือนกับการหมดบทบาทของ “ลูกคิด”

เหมือนกับการหมดบทบาทของ “สไลด์รูล” และเหมือนกับการหายไปของ “ฟิล์ม”

ทั้งหมดล้วนเป็น”อดีต” อันเคย “หอมหวาน”