อุรุดา โควินท์ / ทางรอดอยู่ในครัว : น้ำใจจากผู้ไม่ประสงค์ออกนาม

มีกล่องพัสดุใหญ่ส่งมาที่บ้านเรา เขามองหน้าฉันแล้วอมยิ้ม

“เปล่านะ ไม่ได้ซื้ออะไรเลยช่วงนี้” ฉันรีบบอก

ฉันแกะกล่องพัสดุ อยากรู้ว่าข้างในเป็นอะไร หน้ากล่องมีแต่ที่อยู่ผู้รับ ไม่มีชื่อผู้ส่ง ต้องเป็นใครสักคนที่รู้จักฉัน และรู้ที่อยู่ของฉัน

ข้างในคือเสบียง ประกอบด้วยเส้นพาสต้า ซอส XO ขนม ลูกพรุน และกาแฟ อย่างละหลายถุง ฉันไม่อยากคิดเป็นจำนวนเงิน เพราะมันมากจนฉันเกรงใจ

เป็นอีกครั้งที่ฉันได้รับอาหาร หรือวัตถุดิบจากผู้อ่าน

บางครั้งก็มีคนส่งดอกเกลือมาให้ น้ำตาลมะพร้าวอย่างดี สะตอ เคยปลา สารพัดสิ่งที่ฉันได้รับ ซึ่งแม้ไม่ระบุนาม ฉันก็รู้ว่ามาจากผู้อ่านคอลัมน์อาหาร หรือไม่ก็จากเพจของฉัน

ตลอดหลายปีที่เขียนเรื่องราวเกี่ยวกับอาหาร ฉันพบว่ามันเป็นเรื่องที่เชื่อมโยงกับผู้คนได้มากที่สุด อาหารนำผู้อ่านมาเจอฉันได้มากกว่านวนิยายหรือเรื่องสั้น และเรื่องราวเกี่ยวกับอาหารเป็นสิ่งที่ผู้อ่านหยิบไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ง่ายด้วย

ทุกครั้ง ฉันรับของด้วยความเกรงใจ และหากมี inbox มาบอกก่อน ฉันมักขออนุญาตที่จะไม่รับ เพราะสำหรับฉัน การติดตามงานเขียน นั่นก็มากเพียงพอแล้ว

ฉันไม่รับรีวิววัตถุดิบ ไม่รับรีวิวร้านอาหาร หรืออาหารใดๆ หากฉันจะเขียนถึงก็เพราะฉันซื้อมากิน และเห็นว่ามันอร่อย ฉันอาจคิดผิดก็ได้ แต่ฉันเชื่อว่าตราบเท่าที่ฉันยังซื่อสัตย์ต่อตัวเอง นั่นก็หมายถึงฉันซื่อสัตย์ต่อคนอ่าน

ฉันไม่ได้เป็นนักรีวิว ฉันเริ่มต้นด้วยการเป็นนักเขียน ผู้อ่านรู้จักฉันในฐานะนักเขียน การรักษาความสัมพันธ์นี้จึงสำคัญต่อฉันที่สุด

 

กวาดตามองของจากกล่องพัสดุ ผู้ไม่ประสงค์ออกนามต้องรู้ว่าฉันชอบดื่มกาแฟ ชอบกินพาสต้า และถ้าฉันจะกินขนม หมายถึงขนมชนิดนั้นไม่หวานนัก

รู้ใจกันขนาดนี้เลย

ไม่มีโอกาสกล่าวคำขอบคุณ แต่การทำอาหารจากวัตถุดิบที่ส่งมา ก็นับเป็นคำขอบคุณชนิดหนึ่ง นั่นน่าจะเป็นสิ่งที่ผู้ให้ต้องการ

“เหมือนเขาเดินเข้าไปในซูเปอร์มาร์เก็ตของห้าง แล้วซื้อของทั้งหมดนี้ส่งมา” เขาว่า

น่าจะเป็นอย่างนั้น เส้นพาสต้ายี่ห้อนี้ Top ของเซ็นทรัลเชียงรายไม่มีขาย และซอส XO เป็นเครื่องปรุงที่ราคาสูง ขวดนิดเดียวหลายร้อยบาท เราไม่เคยซื้อเข้าบ้าน

“ควรทำอาหารจากวัตถุดิบเหล่านี้นะ” ฉันบอกเขา

เขายิ้ม หมายถึงโอเค

 

“กินแป้งกันนิดหน่อยโนะ เส้นพาสต้าน่ากิน” ฉันหยิบเส้นพาสต้าให้เขาดูอย่างผิวเผิน มันเหมือนเส้นดำ แต่มันคือสีม่วงเข้ม คิดว่าน่าจะทำมาจากข้าวที่มีสีม่วง

เราพยายามกินแป้งน้อยลงในมื้อเย็น หรือไม่กินเลย ลองทำมาสองสัปดาห์ ร่างกายบอกเราว่าอย่างนี้ดีกว่า หลับสบาย ไม่อึดอัดท้อง เดิมทีวันนี้ฉันตั้งใจจะทำกุ้งอบวุ้นเส้นกินแทนข้าว

เราจะเปลี่ยนเมนู เอากุ้งมาย่าง กินกับเส้นพาสต้าได้ เรามีผัก ทำสลัดอีกอย่าง เส้นน้อยๆ ผักเยอะๆ และกุ้งพอประมาณ

“กุ้งย่างเนย กินกับพาสต้าผัดซอส XO ที่นักอ่านส่งมา” ฉันบอก

เขาพยักหน้า

ฉันเดินเข้าครัวไปเตรียมกุ้งเป็นอย่างแรก ตัดหนวดทิ้ง แล้วผ่าหลังเตรียมไว้

ผักทำสลัดนั้นไม่ต้องห่วง ช่วงนี้เราเน้นกินผักมื้อเย็น จึงมีผักติดตู้เย็นหลายชนิด ฉันใช้เบบี้คอส ฟิลเลย์ มะเขือเทศเนื้อ แรดิช และหอมหัวใหญ่ จัดใส่ชาม แล้วแช่เย็นไว้ ผักจะได้กรอบ

ยังลังเลเกี่ยวกับน้ำสลัด จึงเดินไปถามเขา “ผักอ่ะ เราจะราดน้ำมันมะกอก ดีดเกลือใส่ หรือจะกินน้ำสลัดแบบญี่ปุ่นดี”

“ญี่ปุ่นก็ดีนะ มีรสชาติกว่า” เขาว่า

 

โอเค ฉันกลับมาทำน้ำสลัดแบบญี่ปุ่นอย่างง่าย ใช้ซีอิ๊วญี่ปุ่นแบบเค็มน้อย น้ำส้มสายชูไวน์แดง และน้ำตาลนิดหน่อย คนจนน้ำตาลละลาย ชิมให้ได้รสเปรี้ยวเค็มหวานอย่างที่ชอบ แล้วเหยาะน้ำมันงาลงไป ถ้ามีงาขาวคั่ว ใส่ลงไปหน่อยจะอร่อยขึ้น

กุ้งควรย่างแล้วกินเลย ฉันจะเก็บไว้ทำทีหลัง

ต้มเส้นพาสต้าก่อน ต้มราว 5 นาที ก็ได้เส้นสีม่วงเข้มที่เหนียวหนึบ

ตั้งกระทะ ใส่น้ำมันนิดหน่อย ใส่กระเทียมจีนซอยลงไปผัดพร้อมกับเส้น เติมซอส XO และโรยเกลือนิดหน่อย แค่นี้ก็เรียบร้อย

กับกุ้ง ถ้าจะย่างให้อร่อย ต้องใช้เตาถ่าน แต่วันนี้ฉันจะลองย่างด้วยกระทะเทฟล่อน ตั้งกระทะให้ร้อนจัด ใส่กุ้งลงไปพร้อมกับเนย คอยพลิกกุ้ง กระทั่งมันสุก โรยเกลือกับเครื่องเทศรวม

ใช้จานสีดำ เพราะจะตัดกับสีส้มของกุ้ง ดูสวย น่ากิน

กุ้งย่างจานละสี่ตัว เส้นพาสต้าหนึ่งม้วนเล็ก และสลัดชามโต

เขาเดินมาที่โต๊ะพร้อมกับเครื่องดื่ม “ถือว่าดื่มขอบคุณผู้ไม่ประสงค์ออกนามก็แล้วกัน” เขายิ้ม

ฉันหัวเราะ

 

อันที่จริง เป็นเรื่องที่ควรฉลอง ไม่ใช่เพราะเราได้วัตถุดิบโดยไม่ต้องซื้อ แต่ฉันควรดีใจที่ครัวของฉันเชื่อมต่อกับครัวของผู้อ่าน

ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ผู้อ่านส่งรูปอาหารของเขามาให้ฉันดู ถือเป็นกำลังใจที่ดีที่สุด เพราะหมายถึงเรื่องที่ฉันเขียนมีคนอ่าน อีกทั้งมีประโยชน์กับพวกเขาจริงๆ

เขาเริ่มกินสลัดก่อน ตามด้วยกุ้ง และเส้น

ฉันกำลังลุ้น เพราะปรุงน้อยมาก หวังว่าไม่จืดไป และนี่ไม่ใช่เมนูที่ฉันเคยทำ ซอส XO ก็เพิ่งใช้เป็นครั้งแรก

“ซอสหอมมาก แล้วกุ้งน่ะ กินแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ได้รู้สึกถึงรสกุ้งจริงๆ” เขาว่า

ฉันลองกินบ้าง จริงอย่างที่เขาว่า อาหารรสอ่อนก็อร่อย ไม่จำเป็นต้องรสเข้มข้น และซอส XO ดูจะเข้ากับอาหารทะเล

ได้เลย คราวหน้าฉันจะลองเอามาผัดกับหอยลาย

ฉันยิ้มให้เขา ก่อนยกแก้วดื่ม เป็นมื้อที่ดีจริงๆ ดีกว่าแผนที่เราคิดไว้ ที่สำคัญเราอิ่มใจด้วย