หลังจากประกาศเปิดตัวกลุ่ม CARE เมื่อวันที่ 17 มิถุนายนเป็นต้นมา ปฏิบัติการ “คิด เคลื่อนไทย” ก็ดำเนินเดินไปด้วยความคึกคัก เข้มข้นเป็นลำดับ

เริ่มจากการส่งสัญญาณเตือน 150 วันอันตรายทางเศรษฐกิจ การเงิน การคลัง

ตามมาด้วยการเสนอแนวทางรับมืออย่างเป็น”รูปธรรม”

จากนั้นก็จัดเสวนา “ระดมสมอง ฟื้นเศรษฐกิจ ชุบชีวิตท่องเที่ยว”

เด่นชัดว่า CARE ไม่คิด ขับเคลื่อนไทย เพียงกลุ่มเดียว

ตรงกันข้าม ตั้งแต่บาทก้าวแรกแล้วที่ประสานมือไปยัง นายบรรยง พงษ์พานิช ต่อมาก็ระดมสมองก้อนโตของ นายศุภวุฒิ สาย เชื้อ

จากนั้นก็แตะไปยังสมาคมโรงแรมไทย ไปยังสภาการท่องเที่ยว แห่งประเทศไทย ไปยังนักธุรกิจที่คร่ำหวอดอยู่ในแวดวงการบิน การ ท่องเที่ยว

นี่คืองานระดม”ความคิด” นี่คืองานสร้างพันธมิตรแห่ง”แนวร่วม”

 

เด่นชัดว่าเป้าหมายหลักของ CARE คือการก้าวเดินไปพร้อมๆกับสังคมไทยอย่างแนบแน่น

ไม่คิดเดินคนเดียว หรือกลุ่มเดียว

อาจเพราะเห็นชื่อ นายพงษ์ศักดิ์ รัตพงษ์ไพศาล อาจเพราะเห็นชื่อ นายภูมิธรรม เวชยชัย อาจเพราะเห็นชื่อ นพ.พรหมินทร์ เลิศสุริย์ เดช อาจเพราะเห็นชื่อ นพ.สุรพงษ์ สืบวงศ์ลี

จึงเห็นชื่อพรรคไทยรักไทย จึงเห็นชื่อพรรคพลังประชาชน จึงเห็นชื่อพรรคเพื่อไทย

แต่เมื่อเห็นกิจกรรมอันแสดงความห่วงใยอย่างลึกซึ้งไปยังสภาพความเป็นจริงที่สังคมไทยต้องประสบ ไม่ว่าในเรื่องของไวรัส ไม่ว่าในเรื่องผลสะเทือนในทางเศรษฐกิจ ธุรกิจ

ก็ค่อยซึมซับรับรู้ว่าเป้าหมายของ CARE แคร์จริงๆ

 

ไม่ว่าจะมองภาพของ CARE อย่างแนบแน่นกับพรรคการเมือง ไม่ว่าจะมองภาพของ CARE อย่างเป็นกลุ่มพลังที่มุ่ง คิด ขับเคลื่อน สังคม

ล้วนเป็นภาพของการเมืองที่สร้างสรรค์ ล้วนเป็นภาพของมิติ ใหม่ในทางสังคม

เพราะองค์ประกอบของ CARE งดงาม หลากหลาย

นี่คือรูปการขับเคลื่อนการเมืองใหม่ นี่คือรูปการขับเคลื่อนสังคมอย่างสร้างสรรค์