เครื่องเคียงข้างจอ/วัชระ แวววุฒินันท์

เพื่อนผมจากไปอีกหนึ่งคน…ศรัณยู

 

ข่าวการจากไปของ ตั้ว-ศรัณยู วงษ์กระจ่าง ถูกนำเสนอผ่านพื้นที่ข่าวทั้งบนจอทีวี หน้าโซเชียลมีเดีย และสิ่งพิมพ์ อย่างต่อเนื่องและได้รับความสนใจอย่างมาก

มีคนสนใจ เสียใจ และร่วมอาลัยกับเพื่อนคนนี้มากกว่าที่ผมคาดคิดนัก

“ตั้ว” เป็นเพื่อนร่วมรุ่นปริญญาตรีด้วยกันกับผมและเพื่อนที่สนิทอีกหลายคน ซึ่งผู้อ่านคงพอทราบแล้ว ทั้งดี้ นิติพงษ์ จิก ประภาส เจี๊ยบ วัชระ โค้ก สมชาย เป็นคนที่อยู่ในวงการบันเทิงจึงเป็นที่รู้จักกันมาก

ที่บอกว่ามีคนเสียใจกับเขามากกว่าที่คาดคิด ก็ด้วยรู้หรอกว่าตั้วเป็นคนดัง มีความสามารถ เป็นคนมีน้ำใจ เคยเป็นพระเอกแถวหน้าในยุคสมัยหนึ่งที่แฟนๆ ติดตามคลั่งไคล้ แต่นึกไม่ถึงว่าจะมีจำนวนมากมายเช่นนี้ ยืนยันได้จากพวงหรีดที่ล้นศาลาขนาดใหญ่ ผู้มาร่วมแสดงความเสียใจจนเต็มศาลา ไม่มีที่นั่ง มีผู้ประสงค์เป็นเจ้าภาพในคืนเดียวกันหลายราย

คนที่มาร่วมพิธีสวดมาจากหลายวงการ แม้ส่วนใหญ่จะมาจากวงการบันเทิงก็เถอะ

เพราะตั้วเป็นคนเปิดใจ เขาชอบเรียนรู้และสนุกกับการท้าทายสิ่งใหม่ๆ ไม่ได้ใช้เรื่องเงินตราค่าตอบแทนมาเป็นตัวนำ จึงได้เห็นตั้วไปร่วมงานต่างๆ ทั้งเล็กและใหญ่อยู่เสมอ ก็ด้วยน้ำใจอันมากล้นที่เขามี

พวกเพื่อนฝูงคุยกันว่า เขาเป็นคนที่ไม่ค่อยปฏิเสธใคร และถ้ารับปากก็จะทำให้ ทำอย่างเต็มที่ด้วย ไม่ใช่ขอไปที

แม้แต่ในพื้นที่ที่เหมือนจะแฝงไว้ด้วยผลประโยชน์ซับซ้อน อย่างพื้นที่ทางการเมืองที่ตั้วเผอิญกระโดดเข้าไปสัมผัส คนแถวหน้าอย่าง สนธิ ลิ้มทองกุล ยังเขียนรำลึกถึงตั้วว่า เป็นคนที่สัมผัสได้ว่าไม่มีผลประโยชน์แอบแฝง

นั่นคือเขา ศรัณยู วงษ์กระจ่าง

 

ตั้วสนุกที่จะทำงานที่หลากหลายกับทุกค่ายทุกพื้นที่ กับ เจ เอส แอล เอง ตั้วก็เคยมาเป็นพิธีกรให้อยู่หลายรายการ อย่าง “แข่งร้อยได้ล้าน” คู่กับกอล์ฟ เบญจพล อยู่หลายปี, รายการ “คู่สร้างคู่สม” คู่กับตุ้ม ผุสชา ช่วงหนึ่ง และคู่กับตุ๊ก ญานี อีกช่วงหนึ่ง รายการ “ผู้ชายผู้หญิง” จับคู่กับคาร่า พลสิทธิ์

รวมทั้งงานแสดงแสงสีเสียง “เมืองแก้ว ขวัญเกล้า เวียงกุมกาม” เมื่อปี 2546 และงานแสดงแสงสีเสียงฉลอง 700 ปีนครเชียงใหม่ ซึ่งล้นเกล้าฯ รัชกาลที่ 9 และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง เสด็จฯ ทอดพระเนตร

บนพื้นที่โล่งกว้าง อย่างวัดสวนดอก สถานที่ที่จัดการแสดง หากไม่ใช่มือเซียนจริงๆ แล้ว จะเอาการแสดงไม่อยู่แน่นอน แต่ตั้วก็สามารถสะกดผู้ชมได้อย่างดี

เวลาเราชมการแสดงอะไร ทำไมกับบางคนเรารู้สึกว่า เขากำลังพูดตามบท แต่กับตั้ว เราจะรู้สึกตามสิ่งที่เขาถ่ายทอดออกมา เหมือนเป็นความคิดและคำพูดจากใจเขาจริงๆ

นี่คือมืออาชีพทางการแสดง

ซึ่งก็ได้รับการยอมรับจากตัวละครต่างๆ ที่ตั้วสวมบทบาท ไม่ว่าจะคุณชายในรั้วในวัง หรือคนธรรมดา ทำนาทำไร่ ไม่ว่าจะเป็นพระเอกไทย กับนิยายโรมานซ์ หรือตัวละครต่างชาติในวรรณกรรมคลาสสิค ตั้วก็สัมผัสมาหมดแล้ว

ตั้วเคารพศรัทธาครูใหญ่ – รศ.สดใส พันธุมโกมล แห่งคณะอักษรศาสตร์ จุฬาฯ มากเพราะทักษะในการแสดงแบบลุ่มลึกที่เขาใช้ในการทำงานทุกวันนี้ มาจากประสบการณ์การได้ร่วมแสดงในงานที่ครูใหญ่กำกับฯ ครูไม่ได้สอนเฉพาะงานละครที่เป็นภาพมายา แต่ได้สอนชีวิตด้วย สอนให้รู้จักมนุษย์ สอนให้ถอดตัวเองออกไปและพร้อมจะสัมผัสชีวิตคนอื่น

ตั้วจึงได้สัมผัสชีวิตคนต่างๆ มากมาย สัมผัสอย่างจริงใจ แบบสมถะ ถ่อมตัว แต่มีความเป็น “ตัวจริง” เสมอ

 

ในฐานะเพื่อน แน่นอนที่เราย่อมชื่นชมยินดีกับความสำเร็จของตั้ว แม้เวลาที่จะแวะเวียนมาเจอกัน ร่ำสุรากัน จะน้อยลงเพราะภารกิจที่เขารับผิดชอบ เราก็เข้าใจ และไม่ว่ากัน

ยามนี้มีคนพูดถึงหนังสือเรื่องสั้นชุด “ว้าวุ่น” ในโลกโซเชียลกัน ด้วยเป็นหนังสือที่เขียนจากชีวิตจริงของเพื่อนสถาปัตย์ จุฬาฯ ซึ่งคือกลุ่มชั้นปีของตั้วนั่นเอง และตั้วก็เป็นหนึ่งในตัวละครในนั้นที่เคยถูกเขียนถึง

บ้านของตั้วแถวตลาดพลู เป็นแหล่งกบดานของพวกเพื่อนๆ ที่แวะเวียนกันไปเป็นช่วงๆ เพื่อทำโปรเจ็กต์ส่งอาจารย์ ตั้งวงคุยงานละคร หรือวงกินเหล้าเฮฮา และด้วยบรรยากาศของบ้านสวนที่ดูวังเวง จึงเหมาะอย่างยิ่งกับกิจกรรมเล่นผีถ้วยแก้ว

บ้านของตั้วจึงเป็นโฮมสเตย์มาก่อนที่เขาจะนิยมกันตอนนี้ เช้ามาก็มีข้าวต้มมาเสิร์ฟ ด้วยฝีมือแม่ของตั้ว เรียกว่าบริการเยี่ยมระดับโอเรียนเต็ลเลยละ

เช้ามาเราก็จะงัวเงียหอบงานขึ้นรถเมล์สาย 4 เพื่อมาลงที่สามย่านจุฬาฯ เป็นเส้นทางการเดินทางที่ยาวนานจนหลับหัวโขกกับกระจกนับสิบๆ ครั้งก็ยังไม่ถึง

และหลายครั้งก็นั่งหลับเลยไปจนถึงคลองเตยก็บ่อย

 

ตั้วเริ่มเป็นที่สนใจของสาวๆ ในจุฬาฯ ด้วยรูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าหล่อเหลา และมีความเซอร์นิดๆ ตามแบบฉบับหนุ่มถาปัด เวลาเดินไปที่ไหนก็จะมีสาวๆ ลอบมอง และซุบซิบกัน

ต่อมา เมื่อตั้วไปปรากฏโฉมในฐานะนายแบบในนิตยสารผู้หญิงชื่อดังอย่าง “เปรียว” และ “ดิฉัน” ชื่อเสียงของตั้วก็กระจายกว้างไปเกินขอบรั้วมหาวิทยาลัย จนมีคนกล่าวว่าสาวๆ แวะมาที่คณะสถาปัตย์ด้วยเหตุผล 2 อย่างคือ ห้องน้ำสะอาด และมาดูศรัณยู

เป็นการเปรียบเทียบที่เอาตั้วกับส้วมไว้ในระนาบเดียวกัน…

ตอนนี้ส้วมห้องนี้ เอ๊ย หนุ่มคนนี้ได้รับความสนใจอย่างมากจากการจากไปของเขา ที่โลกโซเชียลได้โพสต์แสดงความรู้สึกและความเสียใจติดต่อกันหลายวัน แม้บางคนจะไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว ก็ยังใจหาย

และเสียดายไม่น้อย

 

หากเราพูดถึงคนที่เป็น “สุภาพบุรุษ” เราอาจจะนึกว่าเป็นภาพที่จับต้องไม่ได้ จะหาใครที่เป็นสุภาพบุรุษตามนิยามที่เรารับรู้มาก็ยากเต็มที แต่คงไม่เกินจริงนักหากจะบอกว่า ตั้ว ศรัณยู นี่แหละ ที่ความคิด การกระทำ ผลงาน และการวางตัวของเขา สามารถใช้คำว่า “สุภาพบุรุษ” ได้จริงๆ โดยไม่ขัดเขิน

แม้เขาป่วยหนักในช่วงท้ายของชีวิต ยังใจแข็งที่จะไม่บอกใคร หรือร้องขอความเห็นใจ ขอความช่วยเหลือเลย เขามีความเคารพตัวเอง และให้เกียรติผู้อื่นเกินกว่าจะนำเรื่องทุกข์ร้อนไปบอกกล่าว

ในวันที่ 10 มิถุนายนที่ผ่านมา ตั้วจบชีวิตลงอย่างสงบ ง่าย ธรรมดา ท่ามกลางครอบครัวและผู้เป็นที่รัก

เพื่อนผมจากไปอีกหนึ่งคนแล้ว

 

พิเศษ! สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์, ศิลปวัฒนธรรม และเทคโนโลยีชาวบ้าน ลดราคาทันที 40% ตั้งแต่วันนี้ – 30 มิ.ย. 63 เท่านั้น! คลิกดูรายละเอียดที่นี่