ขอแสดงความนับถือ

 

มุกดา สุวรรณชาติ แห่ง “หลักศิลากลางน้ำเชี่ยว”

จบ “88 ปี ยังไม่มี…ประชาธิปไตย แต่มีลอบสังหาร…อุ้มหาย” ในมติชนสุดสัปดาห์ฉบับนี้

พร้อมข้อสังเกต

“…ถ้าย้อนไปดูประวัติศาสตร์ประเทศที่ยังไม่พัฒนา แม้มีความพยายามเปลี่ยนแปลงการปกครองเป็นระบอบประชาธิปไตย แต่จะพบว่า ฝ่ายที่ยังนิยมปกครองแบบเผด็จการ ยังใช้วิธีกำจัดศัตรูทางการเมือง และผู้เห็นต่างจากความคิดตนเอง โดยวิธีการจับกุมคุมขัง เนรเทศ ลอบสังหาร อุ้มหาย”

และเตือนว่า

“การฆ่าบุคคลสำคัญหรือศัตรูทางการเมือง จะก่อให้เกิดความรุนแรง จะเกิดการฆ่ากันโต้ตอบไปมา ผู้นำไม่ว่าจะเป็นใครก็จะอยู่ลำบากอาจถูกลอบสังหารได้ทุกเวลา ชนชั้นปกครองซึ่งพอมีความคิด จึงไม่อยากสร้างวัฒนธรรมการต่อสู้แบบนี้ เพราะเป็นอันตรายต่อตนเอง กลุ่มของตนเองและครอบครัวคนใกล้ชิด”

 

มติชนสุดสัปดาห์ฉบับนี้

นิธิ เอียวศรีวงศ์ นำเสนอบทความว่าด้วย “ความเปลี่ยนแปลง”

โดยกล่าวถึงเหตุการณ์การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของประวัติศาสตร์ไทยร่วมสมัย

“…ประวัติศาสตร์ไทยร่วมสมัยมีความเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่มาแล้ว

คือการอภิวัฒน์ใน 2475

การรัฐประหาร 2490

การรัฐประหาร 2500

14 ตุลา, พฤษภามหาโหด 2535…”

ซึ่งความเปลี่ยนแปลงดังกล่าว

นิธิ เอียวศรีวงศ์ ตั้งข้อสังเกตว่า

ความเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นเกิดขึ้นในยามที่สถาบันหลักๆ ของสังคมยังแข็งแกร่ง

เกียรติยศเดิมยังอยู่

ความศักดิ์สิทธิ์เดิมยังอยู่

ความชอบด้วยกฎหมายและธรรมยังอยู่

(ดังนั้น) แม้ความเปลี่ยนแปลงนั้นทำให้เสียเลือดเนื้ออย่างน่าสลดใจสักเพียงไร

แต่สังคมก็ฟื้นขึ้นมาและเดินต่อไปได้

 

ซึ่งตรงนี้อาจแตกต่างจากความเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นในอนาคต

ในความเห็นของ “นิธิ เอียวศรีวงศ์” ที่สะท้อนใน “มติชนสุดสัปดาห์” ฉบับนี้

น่าสนใจยิ่ง

“…ไม่ต้องอ้าง ‘ศาสตร์’ อะไรเลย

ใครๆ ก็มองเห็นอยู่แล้วว่า เมืองไทยกำลังเปลี่ยนในอนาคตอันใกล้อย่างแน่นอน

ทั้งเป็นความเปลี่ยนแปลงอย่างไพศาลกว่าที่เคยเกิดขึ้นมาแล้ว

ไม่ใช่ในทางการเมืองเพียงอย่างเดียว

แต่รวมมิติอื่นๆ ทุกด้าน

แต่จะเปลี่ยนไปเป็นอย่างไรนี่สิ ที่ทำนายไม่ได้

เพราะมีความเป็นไปได้หลายทางมาก

เราทุกคนต่างร่วมอยู่ในบรรยากาศ

ตื่นเต้นเร้าใจ

สงสัยกังวลใจ

กระสับกระส่าย

เพราะรู้ว่าอะไรสักอย่างที่ใหญ่มากๆ กำลังจะเกิดขึ้นข้างหน้า

แต่ไม่รู้ว่าอะไรนั้นคืออะไร

สัญญาณที่ทำให้เกิดบรรยากาศดังกล่าว

มีให้เห็นได้ รู้สึกได้ คาดการณ์ได้ ในทุกด้านมานานพอสมควรแล้ว…”

 

ความเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่ที่กำลังจะมาถึงข้างหน้า ในสายตาของนิธิ เอียวศรีวงศ์

ยังอยู่ในความคาดหมายด้วยว่า

“ผมเกรงว่าจะเป็นความเปลี่ยนแปลงที่สูญเสียอย่างมาก อย่างที่เราไม่เคยประสบมาก่อน

และที่น่าเศร้าสลดยิ่งกว่านั้นก็คือ

แม้สูญเสียมากถึงเพียงนั้นแล้ว กว่าจะฟื้นตัวขึ้นมาเดินต่อไป ไม่ว่าบนหนทางอะไร ก็ต้องใช้เวลานานมาก

อาจเกินหนึ่งชั่วอายุคนด้วยซ้ำ

ส่วนใหญ่ของเราที่หายใจอยู่ในทุกวันนี้ จะไม่ได้เห็น”

 

เป็นความเปลี่ยนแปลงอะไร

ย่อมต้องติดตามอ่าน โดยพินิจ พิเคราะห์อย่างละเอียด

จะเชื่อ ไม่เชื่อ

เห็นด้วย เห็นต่าง

หรือไม่เห็นด้วยเลย

เป็นสิทธิที่ “ผู้อ่าน” สามารถร่วมแสดงความเห็นได้เปิดกว้าง

พลิกอ่านที่หน้า 30-31 โดยพลัน!!

 

พิเศษ! สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์, ศิลปวัฒนธรรม และเทคโนโลยีชาวบ้าน ลดราคาทันที 40% ตั้งแต่วันนี้ – 30 มิ.ย. 63 เท่านั้น! คลิกดูรายละเอียดที่นี่