จดหมาย

0 ชิม ช้อป ใช้ (1)

 

ผมขอส่งคำกลอน ชิม ช้อป ใช้ มาเพื่อพิจารณาลงในหนังสือมติชนสุดสัปดาห์

ตามแต่จะพิจารณาเห็นควร

เหตุที่ผมเขียนขึ้นมาเพราะเกิดมาขณะนี้ผมอายุ 86 ปีแล้ว

เพิ่งจะเห็นผู้บริหารประเทศส่งเสริมให้คนกินเที่ยว เพื่อใช้เงิน ไม่เหมือนคนสมัยก่อน

ที่สอนให้คนขยันทำมาหากิน

เมื่อได้เงินมาให้รู้จักแบ่งใช้ แบ่งเก็บ

เพื่อใช้ในยามจำเป็น และเพื่ออนาคตที่มั่นคง

หวังว่าคงได้รับการพิจารณาด้วยดี ขอบคุณ

 

     ชิม ช้อป ใช้

ชิม ช้อป ใช้ จ่ายเงินให้ไปกินเที่ยว

มีแห่งเดียว ในโลกนี้ เศรษฐีใหญ่

ได้เงินฟรี มีหรือ ไม่ถูกใจ

ต่างรีบไป แสดงตน จนคอมพ์พัง

เงินเข้าแอพพ์ เป๋าตัง นั่งยิ้มได้

สามารถไป ชิม ช้อป ใช้ ตามใจหวัง

แถมหลวงใจดี มีแคชแบ็ก คืนสตังค์

ล่อใจหวัง จีดีพี เพียงอย่างเดียว

โครงการนี้ มีแต่จ่าย ทั้งราษฎร-รัฐ

วิธีการขัด หลักออม น่าหวาดเสียว

มองด้านดี ดันจีดีพี เข้ามาเอี่ยว

กลับจากเที่ยว กระเป๋าแฟบ หมดแรงใจ

สงสาร ดวงวิญญาณ ท่านสุนทรภู่

ถ้าล่วงรู้ คงชอกช้ำ น้ำตาไหล

สอนไว้ มีน้อย ใช้น้อย ค่อยเป็นไป

อย่าเหลวไหล จ่ายลงมาก จะยากนาน

บุญทิศ บุรีรัมย์

 

จดหมายนี้ส่งมาตั้งแต่ 21 ตุลาคม 2562 นู้น

ตกค้างอยู่นาน

แต่ไม่ล้าสมัย

ด้วยโครงการชิม ช้อป ใช้ ยังอยู่

รัฐบาลเขากำลังคิดเฟส 4

เล็งเอาใจ สว.อย่างบุญทิศ บุรีรัมย์

คือจะสนับสนุนแจกเงินให้ผู้สูงวัยที่อายุ 60 ปีขึ้นไป

ท่องเที่ยวในประเทศ

แล้วสามารถนำใบเสร็จมาให้ลูกใช้ลดหย่อนภาษีได้ด้วย

เดิมมีคนไอเดียกระฉูด

ว่าน่าจะเพิ่มวันหยุดช่วงเทศกาลสงกรานต์ ให้เป็น 9 วันเลย

จะได้ท่องเที่ยวและกระตุ้นกำลังซื้อกันให้สุด-สุดไปเลย

แต่ที่สุด ลุงตู่ก็สั่งติดเบรกไปแล้ว

มิเช่นนั้น เจอทั้งแจก ทั้งแถม “หนัก” อย่างนี้

ปู่บุญทิศ บุรีรัมย์ อาจต้อง “อยู่ไม่เป็น”

เขียนกลอน ชิม ช้อป ใช้ มาระบายความรู้สึกกันอีกเวอร์ชั่น

 

0 ชิม ช้อป ใช้ (2)

 

ปัญหา น้ำท่วม ภัยแล้ง

เกิดขึ้นซ้ำซาก แทบจะทุกปี

นับวันจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

ที่ตามมา และจะเป็นปัญหาของประเทศอีกคือ ฝุ่นพีเอ็ม 2.5

สาเหตุที่เกิดขึ้นก็ซ้ำซาก เพราะเราแก้ปัญหาแบบขอไปที

ไม่คิดแก้ปัญหาในระยะยาว

เราไม่เก็บกักน้ำเวลาน้ำมีมาก เพื่อไว้ใช้ในหน้าแล้ง

โดยการขุดคูคลอง หนองบึง ทำฝาย

เราปล่อยให้น้ำไหลลงทะเล

ทำไมเราไม่จ้างเกษตรกร ประชาชนผู้มีรายได้น้อยมาทำงานนี้

เพื่อให้เขามีรายได้

ทำไมนำเงินไปแจกฟรีๆ คนละห้าร้อย คนละพัน

ทำไมเอาเงินไปหว่านโครงการชิม ช้อป ใช้ เพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ

ซึ่งก็ไม่เห็นว่าเศรษฐกิจจะดีขึ้น

เศรษฐกิจจะดีขึ้นไม่ได้หรอก ถ้าประชาชนไม่มีเงินซื้อเครื่องอุปโภคบริโภค

เกษตรกรไม่มีรายได้จากพืชผล

มันน่าเศร้าที่คนจนไม่มีเงินแม้จะซื้อไข่สักฟอง

แต่ ส.ส. นักการเมือง

นัดพบกันที กินอาหารโต๊ะละเป็นหมื่น

ส่วนฝุ่นพีเอ็ม 2.5 ที่กลับมาอีกเพราะเราไม่เอาจริงเอาจังกับรถควันดำ จอดรถโดยไม่ดับเครื่อง

ปล่อยให้มีการเผาขยะ วัชพืช เพราะเราไม่ใช้กฎหมายอย่างเข้มงวด ปล่อยปละละเลย ทำให้คนไม่มีระเบียบวินัย

ส่วน กทม.นั้น ฝนตกทีไร น้ำท่วมทุกปี

ท่านบอกว่า น้ำรอระบาย น้ำมันต้องรอ เพราะระบายไม่ได้ไง

ก็ท่านไม่เตรียมการขุดคลอง ท่อระบายน้ำ ไม่กำจัดวัชพืชในหน้าแล้ง

สุดท้ายฝากถึงรัฐบาล

ฉันไม่เห็นด้วยที่เอาเงินภาษีของฉันไปแจกคนฟรีๆ

เพราะยึดพระราชดำรัสของในหลวงรัชกาลที่ 9 ที่พระองค์ตรัสว่า

“เราไม่ควรให้ปลากับเขา ควรจะให้เบ็ดตกปลา”

คนอีสาน

 

เห็นด้วยกับการอัดฉีดเงินลงไปทั้งในเมืองและชนบท

ด้วยการจ้างคนไปขุดลอกหนองบึง

แก้แล้ง แก้น้ำท่วม

จ้างคนไปปลูกต้นไม้ หรือปลูกป่า

แก้ปัญหาฝุ่น

หรือจะช่วยกันปรับปรุง บูรณะแหล่งท่องเที่ยว ในห้วงคนมาเที่ยวน้อย

ออกแรงคนละไม้คนละมือ

ด้วยเงินตอบแทนอันสมน้ำสมเนื้อ

นอกจากกระตุ้นเศรษฐกิจแล้ว

ยังช่วยกระตุ้นจิตสำนึกว่าเรามีปัญหาสิ่งแวดล้อม ปัญหาธรรมชาติ

ต้องช่วยกันดูแลรักษา

อาจจะไม่วูบวาบ ฮือฮา เหมือนชิม ช้อป ใช้

แต่ก็น่ายังประโยชน์ได้ดีกว่า