กำหนดนัด “อยู่ใกล้ อยู่ไกล รวมพลังใจเป็นหนึ่งเดียวกัน สวดธรรมจักรให้สุดกำลัง เป้าวัดใจคนอัศจรรย์ 30,000,000 จบ”

มีความสำคัญ

ที่สำคัญ มิใช่เพราะว่ามีถ้อยคำ “ต้องชิตัง เม!” ปรากฏด้วยภายในคำประกาศ

หากแต่เป็นเพราะกำหนดนัดวันอาทิตย์ที่ 12 มีนาคม

พอนำเอา “กำหนดนัด” นี้มาประสานเข้ากับ “ถ้อยคำ” ของ พ.ต.อ.ทรงศักดิ์ รักษ์ศักดิ์สกุล เมื่อวันที่ 8 มีนาคมที่ว่า

“ภายในสัปดาห์นี้

“หรือ 5 วันนับจากวันนี้ กรณีวัดพระธรรมกายจะต้องจบ”

ยิ่งทำให้กำหนดนัด “สวดธรรมจักรให้สุดกำลัง เป้าวัดใจคนอัศจรรย์ 30,000,000 จบ”

ยิ่งทรง “ความหมาย”

เพราะคำว่า “จบภายในสัปดาห์นี้” อาจหมายถึงภายในวันอาทิตย์ที่ 12 มีนาคม ก็ย่อมได้

วันอาทิตย์ที่ 12 มีนาคม จึง “สำคัญ”

 

ต้องยอมรับว่ากำหนดนัด”วันอาทิตย์ที่ 12 มีนาคม” คือความต่อเนื่องจาก “วันอาทิตย์ที่ 5 มีนาคม”

แน่นอน มี 2 กิจกรรมที่สัมพันธ์กัน

1 คือ กิจกรรมอย่างที่เรียกกันในหมู่กัลยาณมิตรชาวธรรมกาย ว่า ทำบุญ”บูชาข้าว”

เป็นกิจกรรมต้นเดือนมีนาคมที่ทำมากว่า 40 ปีแล้ว

1 คือ กิจกรรมการสวด “ธัมมจักรกัปปวัตนสูตร”อันกระหึ่มทั้งในและนอกวัดพระธรรมกาย

เป้าหมาย คือ 30,000,000 จบ

ที่เห็นตลอดวันอาทิตย์ที่ 5 มีนาคม ตั้งแต่เช้ามืดกระทั่งตะวันตกดิน คือ จำนวนคนที่เข้าร่วม

จำนวน “คน” ต่างหากที่น่าสนใจ

 

การกำหนดนัดใน“วันอาทิตย์ที่ 12 มีนาคม” อาจดำเนินไปตามวงรอบของ “วันอาทิตย์”

เมื่อก่อนหน้านี้คือ 5 อาทิตย์นี้ก็ย่อม 12

หากทาง “ดีเอสไอ” ไม่กำหนดให้กรณีวัดพระธรรมกายต้องจบภายในสัปดาห์นี้ หรือ 5 วันนับจากวันที่ 8 มีนาคม

วันอาทิตย์ที่ 12 มีนาคม คงไม่กลายเป็น”ประเด็น”

ประเด็นนั้นก็คือ ทำไมต้องนัดกันใน”วันอาทิตย์” หรือว่าทางคณะศิษยานุศิษย์ได้ “กลิ่น” อะไร

อาจเป็นกลิ่นจากคำพูด พล.ต.อ.จักรทิพย์ ชัยจินดา

เพราะเมื่อยืนยันว่า “ไม่มีงานเลี้ยงใดที่จะไม่เลิกรา” คำว่า”งานเลี้ยง” ในบริบทนี้ย่อมหมายถึง กรณีของวัดพระธรรมกายซึ่งเริ่มมาตั้งแต่วันที่ 15 กุมภาพันธ์

“ดีเอสไอ” คงไม่ปล่อยให้ดำรงอยู่กระทั่งผ่านไปยังวันที่ 15 มีนาคม อย่างแน่นอน

เพราะหมายถึงสัปดาห์ที่ 4 เพราะหมายถึง 1 เดือน

หาก 1 เดือนกำลังพลกว่า 3,000 ทำอะไรไม่ได้ ก็น่ากังวล