| เผยแพร่ |
|---|
เด่นชัดอย่างยิ่งว่า การต่อสู้ในทางการเมืองที่เห็นและเป็นอยู่ในปัจจุบันเป็นการต่อสู้ในสมรภูมิด้าน “การข่าว”
ตัวอย่างคือ การต่อสู้ระหว่าง”วิ่งไล่ลุง” กับ “เดินเชียร์ลุง”
ไม่เพียงแต่ “ซูเปอร์โพล” จะออกมาระบุว่า ใครนำ ใครตาม หากแม้กระทั่งการยึดครอง “พื้นที่” ก็แตกต่างกัน
“ซูเปอร์โพล” อาจวัดจาก”โซเชียล มีเดีย”
กระนั้น ความสามารถเป็นอย่างยิ่งของ “วิ่งไล่ลุง” ก็คือ การรุกเข้าไปยึดครองพื้นที่ทั้งด้าน”สื่อเก่า”และ”สื่อใหม่”
ไม่เพียงแต่แพร่ “ไวรัล”จากสวนรถไฟ เขตจตุจักร กทม. ออกไปในขอบเขตทั่วประเทศ ล่าสุดเมื่อวันที่ 9 มกราคม ยืนยันมาแล้วว่ามี 36 จังหวัด 39 จุด
อาจเพราะ”เชียร์ลุง”เป็นการเดิน อาจเพราะ”ไล่ลุง”เป็นการวิ่ง
จุดต่างอย่างสำคัญระหว่าง “วิ่งไล่ลุง” กับ “เดินเชียร์ลุง” ก็คือกิจกรรม หนึ่งเปิดตัว อีกกิจกรรมหนึ่งปิดตัว
“วิ่งไล่ลุง” เปิดให้ลงทะเบียน และต้องเสียเงิน
“เดินเชียร์ลุง” เปิดให้ลงทะเบียนเหมือนกัน แต่ไม่ต้องเสียเงิน ทั้งยังมีเสื้อแจกให้ด้วย
การไม่เปิดตัว”แกนนำ”เป็นข้อกังขาอย่างยิ่งอยู่แล้วเมื่อเปรียบเทียบกับการทำอย่างโปร่งใสและเปิดเผยของ”วิ่งไล่ลุง” ที่สำคัญก็คือ เรื่องค่าลงทะเบียนกับไม่มีค่าลงทะเบียน
ตรงนี้ทำให้เกิดคำถามว่า “เดินเชียร์ลุง” เอาเงินมาจากไหนในการบริหารจัดการ เพราะทุกอย่างล้วนมีค่าใช้จ่ายโดยเฉพาะอย่างยิ่ง การแจกเสื้อฟรี
อย่าคิดว่า”จุดต่าง”ตรงนี้จะเป็นเรื่องเล็กๆจิ๊บจ๊อย ไม่ใช่หรอก ตรงนี้แหละที่จะกลายเป็นชนวนอย่างสำคัญ
จุดต่างอันแหลมคมยิ่งกว่านั้นยังอยู่ที่ท่าทีของรัฐบาลอันส่งผลสะเทือนอย่างลึกซึ้งไปยังท่าทีของ”ตำรวจ”
นั่นก็คือการเล่นงานแต่ทางด้าน”วิ่งไล่ลุง”
นั่นก็คือการเปิด”ไฟเขียว”สว่างโร่ผ่านตลอดให้กับ”เดินเชียร์ลุง”อย่างชนิดฉลุย
ภาพอย่างนี้”ชาวบ้าน”เห็น และรู้สึก
สะท้อนให้เห็นลักษณะ ดับเบิล สแตนดาร์ด สองมาตรฐาน สะท้อนให้เห็นการเลือกปฏิบัติ
ตรงนี้คะแนนย่อมเทให้กับ”วิ่งไล่ลุง”
