มองบ้านมองเมือง/ปริญญา ตรีน้อยใส

สวนเล็กในเมืองใหญ่

มองบ้านหมอเมืองฉบับนี้ จะพาไปมองสวนเล็กๆ อยู่ริมซอยเซนต์หลุยส์ ที่มีชื่อทางการว่า ซอยจันทน์ 17 อยู่ตรงหน้าอาคารที่ทำการเขตสาทร

สวนแห่งนี้ มีขนาดเล็กมาก พื้นที่โดยรวมไม่น่าจะเกิน 200 ตารางเมตร หรือโดยประมาณไม่ถึงไร่เท่านั้น

สวนแห่งนี้ จึงไม่มีต้นไม้ใหญ่ ไม่มีสนามหญ้ากว้าง และไม่มีสระน้ำบ่อน้ำ รวมทั้งดอกไม้สวยงามอลังการแต่อย่างใด

เพราะสวนแห่งนี้เป็นเพียงสวนหย่อม ตกแต่งด้วยไม้ดอกไม้กระถาง บนลานคอนกรีตเท่านั้น

สวนแห่งนี้จึงห่างไกลจากตำราภูมิสถาปัตยกรรม ที่สอนกันในมหาวิทยาลัย

เพียงแค่เจ้าหน้าที่เขตใส่ใจ แค่ปรับเปลี่ยนพื้นที่ว่างข้างอาคารริมถนน ปูแผ่นคอนกรีตให้สะอาดเรียบร้อย นำไม้กระถางขนาดเล็ก ที่มีทั้งไม้ใบไม้ดอก มาจัดเรียงให้สวยงามและตั้งโต๊ะเก้าอี้และชิงช้าไม้ไผ่ รวมทั้งดูแลรดน้ำ ปรับเปลี่ยนกระถางให้ดูเขียวสดอยู่เสมอ

ไม่น่าเชื่อว่าพื้นที่เล็กๆ แค่นี้ จะมีประโยชน์มหาศาล สำหรับผู้ขับรถยนต์ผ่านไปมา ก็ได้พักสายตากับทัศนียภาพที่สวยงาม แม้เพียงแค่แว้บเดียว

สำหรับผู้ที่เดินผ่านไปมา ก็ได้หยุดแวะพักกายและสายตากับความงดงามอันน้อยนิด

สำหรับชาวบ้านที่อยู่ข้างเคียง ทั้งเด็กเล็ก ผู้ใหญ่ และผู้ชรา ก็ได้แวะเวียนมานั่งเล่น พบปะพูดคุย พักผ่อนยามเช้าเย็น เป็นประจำ

 

คงเป็นเพราะเขตสาทร เป็นเขตชั้นในของกรุงเทพมหานคร มีผู้คนอาศัยอยู่กันหนาแน่น มีอาคารสูงรุ่นใหม่ ที่เป็นสำนักงาน โรงแรม และอาคารพักอาศัยรวมมากมาย มีอาคารแถวรุ่นเก่า ที่เป็นร้านค้า ร้านอาหาร และบ้านพักอาศัย จำนวนไม่น้อย มีโรงงานทั้งแบบเต็มรูปแบบ และแบบอุตสาหกรรมในครัวเรือน กระจายอยู่ทั่วไป

รวมทั้งมีบ้านไม้เพิงไม้รุ่นโบราณ ที่นักวิชาการเรียกขานว่า สลัม และผู้มีรายได้น้อยใช้พักพิงทั้งชั่วคราวและถาวร

ผู้คนจำนวนไม่มากที่อยู่ในอาคารขนาดใหญ่เท่านั้น ที่โชคดีมีพื้นที่สีเขียวในโครงการ ให้พักผ่อนหย่อนใจ

แต่ผู้คนจำนวนมากมายที่อยู่ในห้องแคบๆ ในตึกแถวที่แออัด ในซอยเล็กๆ ล้วนอาภัพไม่มีพื้นที่สีเขียวให้พักผ่อนหย่อนใจ

ทำให้พื้นที่เล็กๆ แห่งนี้ มีความหมายยิ่งนัก

ถ้าได้ไปมองสวนเล็กๆ แห่งนี้ จะเข้าใจว่า ผู้คนในเขตสาทร หรือผู้คนในเขตอื่นๆ ในกรุงเทพมหานคร ล้วนต้องการพื้นที่ว่าง พื้นที่สีเขียว หรือสวนเล็กๆ แบบนี้ เท่านี้ ที่อยู่ใกล้บ้าน

ด้วยชีวิตที่เป็นไปนั้น มีภารกิจต้องทำทั้งวันทั้งคืน ต้องออกแรงใช้พลังตามภาระหน้าที่ จนไม่มีเวลาและไม่จำเป็นต้องไปออกกำลังเพาะกายตามกระแส

หากขอให้มีเพียงที่นั่งพัก พบปะพูดคุย ในบรรยากาศสวยงาม และอยู่ใกล้บ้าน เหมือนคนอื่นเขาบ้างเท่านั้น ไม่ได้ต้องการสวนขนาดใหญ่ พื้นที่หลายร้อยไร่ ที่มีหมู่ไม้ใหญ่ ไม้ดอกหลากสี สระน้ำกว้าง ทางเดินทางวิ่งคดโค้ง ที่อยู่ไกลจากบ้าน

เพราะสวนสาธารณะตามตำราแบบนั้น เหมาะกับฮิปสเตอร์ ที่นั่งทำงานสบายในห้องปรับอากาศทั้งวัน

อีกทั้งมีช่วงเวลาก่อนหรือหลังเลิกงาน มากพอให้ขับรถยนต์ไปเบิร์น เพิ่มหกห่อบิวด์ก้ามปู ให้ฟิตแอนด์เฟิร์ม ในสวนสาธารณะไกลบ้าน

 

หากกรุงเทพมหานครจะถือสวนแบบนี้ แห่งนี้เป็นโครงการนำร่อง สามารถนำไปปฏิบัติในพื้นที่อื่นเขตอื่นได้ทันที โดยไม่ต้องเขียนแผนกลยุทธ์ และตั้งโครงการและงบประมาณ ไม่จำเป็นต้องผ่านการพิจารณาของผู้บริหาร และสภา

ที่สำคัญไม่ต้องระบุเป้าประสงค์ ประเมินเคพีไอ และสรุปผลการดำเนินงาน ให้เสียเวลาประชุมปฏิบัติการ และให้เสียกระดาษเขียนรายงาน

ยังเชื่อว่า ในกรุงเทพมหานครจะมีพื้นที่รกร้างว่างไม่ใช้งาน ขนาดเล็กอยู่มากมาย ทั้งที่เป็นของราษฎร ที่รอการทำมาหากิน หรือที่เป็นของรัฐที่รอการใช้ประโยชน์ โดยเฉพาะที่เป็นของหน่วยงานรัฐวิสาหกิจ ที่มีอำนาจเวนคืนที่ดิน เอาไว้เกินความจำเป็น จนเหลือใช้ ต้องนำไปจัดหาผลประโยชน์เล็กๆ น้อยๆ เป็นสวัสดิการสำหรับเจ้าหน้าที่

หากนำพื้นที่เหล่านั้นมาจัดเป็นสวน จะชั่วคราว จะถาวร จะเล็ก จะใหญ่ ล้วนเป็นคุณประโยชน์แก่ประชาชนยิ่งนัก

เช่นเดียวกับบรรดาผู้อาสารับใช้ประชาชนตามเขตเลือกตั้ง ทั้งระดับ ส.ส. ส.ก. และ ส.ข. อยากให้ไปมองสวนเล็กๆ แห่งนี้ เพื่อจะได้รู้ว่า สิ่งที่ประชาชนต้องการคืออะไร เชื่อแน่ว่า ไม่ใช่อย่างที่ปักป้ายประกาศบอกตอนนี้