ไม่ว่าผลการเลือกตั้งในวันอาทิตย์ที่ 24 มีนาคม จะออกมาในรูปแบบใด
นั่นก็คือ
ชัยชนะอย่างท่วมท้นเป็นของพรรคประชาธิปัตย์ พรรคพลังประชารัฐ
หรือเป็นของพรรคเพื่อไทย พรรคอนาคตใหม่
แต่ก็ต้องยอมรับว่า บรรยากาศทางการเมืองนับแต่เมื่อเดือนธันวาคม 2561 กระทั่งมาถึงเดือนมีนาคม 2562 มีความคึกคักเป็นอย่างสูง
ความเป็นจริงต่างๆ ในทางการเมืองได้รับการนำเสนอ วิพากษ์วิจารณ์
ไม่ว่าจะเป็นความจริงจากทางด้านของพรรคประชาธิปัตย์ พรรคพลังประชารัฐ ไม่ว่าจะเป็นความจริงจากทางด้านของพรรคเพื่อไทย พรรคอนาคตใหม่
เป็นความจริงในลักษณะ 2 ด้าน เป็นความจริงอันมีความแตกต่างกัน
รัฐธรรมนูญที่เคยถูกมองว่าเป็นของสูง ไม่มีใครกล้าแตะต้อง เมื่อวางแบอยู่ ณ เบื้องหน้าประชาชน ก็มีความเห็นไปหลายหลาก และความรู้สึกร่วมก็คือ มีเสียงเรียกร้องต้องการให้มีการแก้ไข เพียงแต่จะแก้ไขโดยทันทีหรือว่ากำหนดมาตรการและขั้นตอนอย่างไร
ความเป็นจริงที่ต้องยอมรับร่วมกันว่าก็คือ แนวโน้มและทิศทางในทางการเมืองส่อความเรียกร้องต้องการเห็นการเปลี่ยนแปลง
มีความเชื่อมั่นว่าการเลือกตั้งครั้งนี้คือก้าวแรกไปสู่การเปลี่ยนแปลงอย่างสำคัญ
ด้านหนึ่งเชื่อ ว่า คสช.ขัดแย้งกับความเป็นจริงในทางสากลที่ต้องการประชาธิปไตย
แสดงฝ่ายสัญญะ “ไม่เอาลุงตู่”
ด้านหนึ่งชื่อว่า สังคมไทยยังต้องการความต่อเนื่องและสืบทอดอำนาจของ “ระบอบ คสช.” ให้ดำรงคงอยู่ต่อไป เพื่อบรรลุเป้าหมายยุทธศาสตร์แห่งชาติในอีก 20 ปีข้างหน้า
แสดงผ่านสัญญะ “เอาลุงตู่”
ด้านใด จะมีเสียง เฮลโล ต้อนรับ
ด้านใดจะมีเสียง กู๊ดบาย เพื่อการอำลา
เลือกตั้ง 24 มีนาคม ประชาชนจะเป็นผู้ให้คำตอบ
————————