การ์ตูนที่รัก / นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ /ไอ้เขี้ยวขาว

นพ.ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

การ์ตูนที่รัก / นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

ไอ้เขี้ยวขาว

เสียงวิจารณ์ต่อไอ้เขี้ยวขาว White Fang ฉบับการ์ตูนของเน็ตฟลิกซ์มีทั้งบวกและลบ
ด้านลบ คือหนังได้ตัดทอนเนื้อหาลงไปมากและลบภาพความโหดร้ายที่บรรยายไว้เกือบทั้งหมด
ด้านบวก นี่คือหนังเกี่ยวกับหมาที่น่ารักมากๆ และได้ตัดภาพป่าเถื่อนออกหมดทุกฉาก
คนรักหมาน่าจะชอบได้ไม่ยาก และเด็กๆ น่าจะดูได้นะครับ โลกมนุษย์ก็เป็นแบบนี้แหละ
จากบทประพันธ์ปี 1906 ของแจ๊ก ลอนดอน (Jack London 1876-1916) อายุ 40 ปีเท่านั้น เขาเขียน Call of the Wild เมื่อปี 1903 และ White Fang เมื่อปี 1906 โดยมีฉากหลังเป็นยูคอนและการหาทองที่คลอนไดก์ทางตะวันตกเฉียงเหนือของแคนาดา
นวนิยายสองเรื่องเล่าเรื่องหมาคนละตัว

สําหรับไอ้เขี้ยวขาวฉบับเน็ตฟลิกซ์ หนังเริ่มเรื่องด้วยฉากลูกหมาป่าตัวผู้ แต่ที่แท้มันเป็นลูกครึ่งหมาป่า ตื่นเช้าในอ้อมกอดแม่ในถ้ำแห่งหนึ่ง มันเดินออกจากถ้ำตามแสงอาทิตย์ออกไปตัวเดียว วิ่งซนไล่ตามพังพอนจนกระทั่งตกน้ำ แต่ไม่ทันที่จะจมน้ำตาย ปากยาวๆ ของแม่หมาป่าก็ยื่นลงไปงับคอมันขึ้นมา
หนังใช้เวลาช่วงแรกเล่าความสัมพันธ์แม่ลูก ฉากหนึ่งแม่หมาต้องสู้กับแมวป่าหน้าตาดุร้ายหาเรื่อง หนังการ์ตูนแสดงให้เห็นฉากที่กระโดดเข้าห้ำหั่นกันเพียงวินาทีแรกแล้วจบลงอย่างรวดเร็ว ไม่มีฉากเลือดสาด
หิมะตกแล้ว ลูกครึ่งหมาป่าเล่นหิมะสนุกในตอนแรกก่อนที่จะเริ่มหิวโหยและอ่อนเพลียเพราะไม่มีอาหาร แม่ลูกยืนบนหน้าผามองลงไปเห็นล้อเลื่อนหิมะเทียมหมาฮัสกี้หกตัวกำลังวิ่งหนีฝูงหมาป่าดำ
บนล้อเลื่อนมีชายสามคน คนแรกคือสารถีชรา คนที่สองคือนายอำเภอวีดอน สก๊อต เขากำลังใส่กระสุนเล็งไปที่หมาป่า คนที่สามเป็นฆาตกรร่างยักษ์ที่ถูกใส่กุญแจมือ ขนาดเป็นการ์ตูนแค่เห็นหน้าก็หนาวเหน็บ
วีดอนแกล้งยิงพลาด เขาต้องการแค่ขู่ “ฤดูหนาวโหดร้ายพออยู่แล้ว ผมไม่คิดฆ่าหมาป่าเพียงแค่เพราะมันหิว” เขาพูดกับไอ้ฆาตกรในตอนหลังเมื่อฝูงหมาป่าหนีไปแล้ว

คืนนั้นแม่หมาพาลูกครึ่งหมาป่ามาที่แคมป์ไฟ ฉากที่สารถีและวีดอนคุยกันว่าที่แท้พวกเรามีหมากี่ตัวกันแน่ เลียนแบบบทสนทนาที่ปรากฏในบทที่ 1 ของหนังสือของแจ๊ก ลอนดอน เมื่อตัวละครสองคน บิลและเฮนรี่คุยกัน
“นี่ เฮนรี่ แกว่าเรามีหมากี่ตัวนะ” บิลร้องถามขึ้นโดยกะทันหัน
“หก”
“ผิด!” บิลร้องอย่างผู้มีชัย
“เจ็ดอีกงั้นซี”
“ไม่ใช่ ห้า มันหายไปตัวหนึ่งว่ะ!”
จากหนังสือ “ไอ้เขี้ยวขาว” สำนวนแปล อดิศร เทพปรีชา สร้างสรรค์-วิชาการ พ.ศ.2534
ก่อนนอนพวกเขาเห็นหมามีเจ็ดตัวแทนที่จะเป็นหก พอตื่นมาเหลือห้า หมาป่าเอาไปกินเสียแล้ว
พอมาเป็นหนังการ์ตูน บทสนทนานี้ถูกนำมาใช้เมื่อแม่หมาพาลูกหมาป่ามาขอกิน วีดอนแบ่งอาหารให้ลูกหมาป่า สองชีวิตทำความรู้จักกันเป็นครั้งแรก แล้วแม่หมาพาลูกหมาป่าหลบเข้าป่าหิมะไปก่อนที่จะถูกล้อมกรอบด้วยฝูงหมาป่าดำในเวลาไม่นาน ครั้งนี้สองแม่ลูกน่าจะตายแน่
ก่อนที่เด็กๆ จะได้เห็นฉากฆ่าโหดสองแม่ลูก แม่หมาโยนอาหารทั้งหมดล่อฝูงหมาป่าออกไปอีกทางหนึ่งแล้วพาลูกหนีไปอย่างรวดเร็ว

คนที่ไม่ชอบหนังเรื่องนี้รู้ดีว่าหนังได้ลดทอนเนื้อเรื่องและเนื้อหาไปมาก ในหนังสือ “แม่หมาป่าชื่อคิเช่” เธอเป็นลูกครึ่งเหมือนกัน พ่อของไอ้เขี้ยวขาวชื่อไอ้ตาเดียว เป็นหมาป่าแท้ๆ พ่อไอ้เขี้ยวขาวถูกแมวป่าตัวหนึ่งฆ่าตายในฤดูหนาวอันอดอยากครั้งหนึ่ง คือแมวป่าพันธุ์ที่เห็นในหนังการ์ตูนที่เรียกว่าลิงซ์ (lynx)
ในหนังสือ คิเช่จะฆ่าเจ้าแมวป่าที่ฆ่าคู่ของเธอ ยังไม่พอ คิเช่ฆ่าลูกแมวด้วย!
กลับมาที่การ์ตูน เมื่อคิเช่หมดทางไป เธอพาลูกกลับไปหาเจ้านายเดิมคืออินเดียนแดงเฒ่าเกรย์บีเวอร์ เกรย์บีเวอร์รับลูกหมาไว้ฝึกเป็นหมาลากเลื่อน แล้วตั้งชื่อให้ว่าไอ้เขี้ยวขาว แต่ได้ขายแม่คิเช่ไป ฉากพรากแม่ลูกนี้เป็นอีกฉากหนึ่งที่ถูกทำให้ซอฟต์ลงในหนังการ์ตูน
ไอ้เขี้ยวขาวอยู่กับเกรย์บีเวอร์จนเติบใหญ่และเป็นจ่าฝูงง่ายๆ ผิดกับในหนังสือที่มันถูกกลั่นแกล้งรังแกจากหมาลากเลื่อนที่อยู่ก่อนชื่อลิปลิป ไอ้เขี้ยวขาวจะฝังเขี้ยวลงบนคอหอยเพื่อฆ่าลิปลิปในที่สุด
เกรย์บีเวอร์ในหนังการ์ตูนเป็นคนใจดีมาก เขาเย็บถุงมือสำหรับฤดูหนาวอย่างดีจะเอาไปขายและเอาไอ้เขี้ยวขาวไปด้วย
แต่ในหนังสือเกรย์บีเวอร์มิได้มีเมตตาเพียงนั้น เขาปราบไอ้เขี้ยวขาวอยู่หมัดด้วยความเด็ดขาด ว่าที่จริงไอ้เขี้ยวขาวโตขึ้นเป็นหมาดุร้ายเพราะเกรย์บีเวอร์และฝูงหมาลากเลื่อนด้วยส่วนหนึ่ง
ความละเอียดนี้หนังสือบรรยายได้อย่างกินใจในขณะที่หนังการ์ตูนดูจะข้ามไปมากแล้วไอ้เขี้ยวขาวเก่งขึ้นชั่วข้ามคืน

เกรย์บีเวอร์ขายถุงมือได้หมด เขาต้องการเงินห้าร้อยดอลลาร์ไปไถ่ที่ดินของตัวคืนเพื่อให้ลูกหลานได้อยู่ แต่คืนนั้นเขาถูกนายบ่อนหมา บิวตี้ สมิธ พานักเลงมาชิงเอาเงินไป เมื่อเกรย์บีเวอร์หมดตัวจำใจต้องขายไอ้เขี้ยวขาวให้แก่บิวตี้ สมิธ ซึ่งหน้าตาตรงข้ามกับบิวตี้ไกลมาก
ในบ่อนพนันหมา บิวตี้ สมิธ ปราบไอ้เขี้ยวขาวด้วยการทุบตี แต่หนังการ์ตูนมิได้ฉายให้ดูชัดๆ ไอ้เขี้ยวขาวกลายเป็นดาวประจำบ่อน มันกัดชนะหมาทุกตัว ฆ่าหมดสิ้น ไม่เห็นฉากฆ่าเช่นเดิม มันทำเงินให้บิวตี้ สมิธ มากมาย จนกระทั่งครั้งหนึ่งบิวตี้ สมิธ จัดพนันไอ้เขี้ยวขาวสู้แบบหนึ่งต่อสอง ด้วยเงินพนันที่สูงลิ่ว
แต่นายอำเภอคนใหม่โผล่เข้ามา เขาคือวีดอน สก๊อต
ไอ้เขี้ยวขาวจะได้ผ่านเจ้านายสามคน เกรย์บีเวอร์ บิวตี้ สมิธ และวีดอน สก๊อต ความโหดร้ายของสิ่งแวดล้อมและการเลี้ยงดูได้ขับเคี่ยวให้ไอ้เขี้ยวขาวเป็นหมาที่ดุร้ายที่สุดในยูคอน
วีดอน สก๊อต จะจำมันได้หรือไม่ โปรดติดตาม