ใส่บ่าแบกหาม / พรพิมล ลิ่มเจริญ To All the Boys I’ve Loved Before

ใส่บ่าแบกหาม / พรพิมล ลิ่มเจริญ

To All the Boys I’ve Loved Before

เธอจ๊ะ
To All the Boys I’ve Loved Before หนังใหม่ในเน็ตฟลิกซ์ เป็นหนังวัยรุ่น มาใหม่ๆ สดๆ ร้อนๆ เดือนนี้เลย มันมีเนื้อหาน่าสนใจ สร้างจากนิยายสนุกชื่อเรื่องเดียวกัน เจอหนังสนุกและนิยายสนุก ความสุขเห็นๆ!
มี Overbrook Entertainment บริษัทของ Will Smith และเพื่อน เป็นโปรดิวเซอร์ด้วยนะ อย่างนี้ต้องอุดหนุนกันเถอะพวกเรา! พี่วิล สมิธ ที่เราเฝ้าดูผลงานมานานหนักหนา พี่เขามีผลงานนอกเหนือจากแสดง ฉันก็ดีใจกับพี่เขา ที่ได้รู้ว่าพี่เขามีความสามารถในทางอื่นๆ
มีที่น่าสนใจไปกว่านั้นคือ บทนางเอกของเราเรื่องนี้เป็นลูกครึ่งอเมริกันเกาหลี มันหายากน่ะสิ หนังที่จะมีบทให้ลูกครึ่งเป็นผู้แสดงนำ แต่ฉันจะสารภาพว่างุนงงอยู่ไม่น้อยในตอนแรกของหนัง

เรื่องก็มีอยู่ว่า ครอบครัวในเรื่องมีพ่อเป็นสูตินรีแพทย์ มีลูกสาวสามคน คนโตกำลังจะไปเรียนต่อที่สกอตแลนด์ คนกลางอยู่มัธยมปลาย และคนเล็กกำลังจะขึ้นชั้นมัธยมต้น
น้องหนูของเรา Lara Jean เป็นลูกสาวคนกลาง อายุ 15 หยกๆ 16 หย่อนๆ
ฉากต้นๆ ของหนัง ก็เล่าบรรยากาศในบ้าน เราก็จะรู้ว่าแม่เพิ่งตาย พ่อก็พยายามดูแลลูกสาว
พ่อชอบทำอาหารเกาหลี เพื่อลูกรู้สึกว่าแม่มีชีวิต
I hate when Dad makes Korean food,
it always tastes like butt.
ไม่ชอบเลยอ่ะเวลาพ่อทำอาหารเกาหลี
รสชาติมันแย่
ที่ฉันจะสารภาพคือ ฉันไม่สำเหนียกสักน้อยเลยว่า เกาหลีเกี่ยวกับครอบครัวนี้ที่ตรงไหน?
ฉับพลันทันใด พุทธิปัญญาก็พุ่งขึ้นมาในสมองน้อยๆ ของฉัน!
แม่เป็นชาวเกาหลี! ลูกๆ เป็นลูกครึ่งเกาหลี!!
แต่นักแสดงที่คัดเลือกมาแสดงเป็นลูกสาวทั้งสามนี่สิ ไม่มีใครหน้าตาเป็นเกาหลีสักคน!!
จากการดูซีรี่ส์เกาหลีในจำนวนมากพอสมควร ฉันมั่นใจว่า ไม่มีใครเป็นเชื้อสายเกาหลีแน่ๆ นักแสดงที่แสดงเป็นลูกสาวคนโตออกแนวฮาวายเอี้ยน คนกลางดูเป็นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ คนเล็กดูเป็นสิงคโปเรียน
น้องนางเอกดูไม่เกาหลีเอามากๆ เพราะจริงๆ น้องแกมีเชื้อสายเวียดนาม และเป็นเวียดนามผิวสีน้ำผึ้งอีกต่างหาก เกาหลีไม่สีนี้นะ ว่าไหม?
บางทีเราก็ต้องตำหนิฮอลลีวู้ดกันบ้าง เรื่องการคัดเลือกนักแสดงนี้นะ ไม่ประณีตเอาเสียเลย
แต่เอาล่ะ เมื่อมองข้ามไป หนังมันก็สนุกอยู่ดี

ลาร่าจีน น้องนางเอกของเราชอบเขียนจดหมาย
I write a letter when I have a crush
so intense I don’t know what else to do.
ฉันเขียนจดหมายตอนไปแอบชอบใครมากๆ
แล้วไม่รู้จะทำอะไรอีกได้
เลยเขียนจดหมาย
Rereading my letters reminds me
of how powerful my emotions can be.
เวลาเอาจดหมายมาอ่านใหม่
ก็จะได้รู้ว่าอารมณ์ฉันมันมีพลังจังเลย
น้องแกแอบเขียนถึงชายหนุ่มที่หลงรัก จำนวนก็ไม่เยอะหรอก แค่ 4-5 คน จ่าหน้าซองเสร็จสรรพ แล้วก็เก็บใส่กล่องผูกโบสวยงาม ไม่ได้คิดจะส่งไปไหน
ชีวิตประจำวันก็มีกิจกรรมไม่กี่อย่าง ถ้าไม่ไปโรงเรียน ก็อยู่บ้าน อ่านนิยายรัก
น้องสาวมาชวนไปทำอะไรสนุกๆ กันก็มักจะได้รับคำตอบเดิมๆ
I just want to finish this chapter.
ให้พี่อ่านบทนี้จบก่อนนะ
ถึงวันไปส่งพี่สาวที่สนามบิน ก็ยังไม่วายตัดพ้อพี่ แม่ก็ตาย พี่ก็ไม่อยู่ด้วยแล้ว ก็ไปตั้งสกอตแลนด์นะ


Who am I supposed to eat lunch with?
แล้วจะกินกลางวันกับใครล่ะทีนี้?
น้องลาร่าจีนไม่ปกติแล้วล่ะ กินกลางวันที่โรงเรียน ยังต้องกินกับพี่สาวอีกแน่ะ
I think you should look at this
as an opportunity to branch out.
มองให้เห็นว่าเป็นโอกาส
ที่จะได้ทำอะไรใหม่ๆ ไง
branch out หมายถึง ออกไปทำอะไรที่แตกต่างจากที่เราทำๆ อยู่เดิมๆ ถ้าเป็นงาน เราก็ขยายงาน ออกไปทำหน้าที่อื่นๆ เพิ่มเติม หรือเปลี่ยนไปเลยก็ได้ แต่ในที่นี้ น้องก็แค่ออกไปจากกรอบที่ตัวเองตั้งไว้ แบบไปคบหาใช้เวลากับเพื่อนๆ ที่มี แม้จะมีจำนวนน้อยนิด ก็ลองพยายามทำดู
พออยู่กันสองคนกับน้อง ผู้ซึ่งมีกิจกรรมมากมาย ไม่เก็บเนื้อเก็บตัวเหมือนพี่สาว
วันหนึ่งน้องก็ไม่ไหวแล้ว น้องเลยไม่อ้อมค้อมแล้ว
I’m 11 and I canceled plans
to be here tonight.
And well, you’re 16,
หนูอายุ 11 ต้องไปเลิกนัด
เพื่อมาอยู่กับพี่คืนนี้
แล้วพี่น่ะ 16 แล้วนะ
ป่านนี้พี่น่าจะไปดูหนังดูละครกับเพื่อน ไปปาร์ตี้บ้านเพื่อน ไปกินชากาแฟเม้าธ์มอยแบบที่วัยรุ่นเขาทำกันได้แล้วไหม? แต่เมื่อกดดันพี่ไม่สำเร็จ น้องก็ลงมือปฏิบัติ บังเอิ๊นบังเอิญไปรื้อข้าวของในห้องของพี่สาว แล้วเจอจดหมายรักที่พี่เขียนไว้แล้วไม่ส่ง น้องเลยส่งให้เสียเลย เรื่องยุ่งๆ เลยเกิดขึ้น
มีคนได้รับจดหมายและปรากฏตัวมีสามคน สองคนเป็นเพื่อน คนหนึ่งเป็นแฟนพี่ ลาร่าจีนต้องจัดการ
แล้วก็มาลงเอยที่ปีเตอร์ เพื่อนที่เพิ่งเลิกกับแฟน แล้วอยากให้แฟนหึง จะได้กลับมาคืนดี ส่วนลาร่าจีนก็หมั่นไส้ยายแฟนขี้หึง เอาแต่ดูถูกเธอไปวันๆ รวมหัวแกล้งเสียเลยจะดีกว่า
So, first things first,
we need to have a contract
so we’re on the same page
about the rules.
เรื่องสำคัญเรื่องแรกก่อน
เราต้องมีสัญญา
ว่าเราเข้าใจกฎกติกาตรงกัน
(be) on the same page หมายถึง มีความคิดเห็นตรงกันในเรื่องหนึ่ง

มันสนุกก็ตรงนี้ แถมมีพ่อ แสดงโดย John Corbett บทพ่อเรื่องนี้ก็น่ารัก มีชีวิตชีวา เป็นพ่อที่พยายามเป็นพ่อที่ดี น่ารักทุกฉากที่พี่จอห์นแกออกมาแสดง ส่วนวัยรุ่นตัวเองสองคน เราก็จะได้ดูเขามาทำความรู้จักกันและกัน ดูเขาคุยเรื่องอะไรกัน น่ารักดี คุยกันตั้งแต่เรื่องหนังไปจนเรื่องความนึกคิดและชีวิต
ถ้าไม่ได้คุยกันก็คงไม่รู้ คนเราเพื่อนน้อยไม่ใช่เพราะเราไม่น่าคบ แต่เราไม่อยากคบหาไว้มากมายเอง
‘Cause the more people
that you let into your life,
the more that can just walk right out.
ยิ่งเรายอมให้คนเข้ามาในชีวิตมากเท่าไหร่
มันจะมีคนเดินออกไปมากขึ้นเท่านั้น
ฉันชอบบทสนทนาของหนังเรื่องนี้ มันเป็นธรรมชาติ
เพื่อนชมรองเท้าเก๋กู๊ดก็ตอบเพื่อนไง They’re vintage, but I got them on Etsy. วิทเทจไง ได้มาจากเอ๊ตซี่ หรือไม่ก็เพื่อนจะโดดเรียน เพื่อนก็ว่า I’ll be in the nurse’s office, with a migraine, Googling Justin Trudeau shirtless. ไปนอนห้องพยาบาลนะ ไมเกรนขึ้น แล้วจะได้กูเกิลหาจัสติน ทรูโด ไม่ใส่เสื้อด้วย
หนังละครไทยไม่ลงรายละเอียดแบบนี้ มนุษย์ในละครไม่มีชีวิตชีวา มาทำหน้าที่มีชีวิตใช้ดำเนินเรื่องอย่างเดียว ฉันเลยปลื้มปริ่มกับหนังแบบนี้ แบบ Clueless แบบ Mean Girls หรือแม้แต่ Sixteen Candles ในยุค 60
เธอไปดูสิ ดูแล้วรู้สึกอายุสิบสี่อีกครั้ง
ฉันเอง