ปรากฏการณ์“13 หมูป่า”กำลังทยอยให้ “บทเรียน”อันหลากหลายต่อสังคม

​ทั้งๆที่เป็นเรื่องอันเกิดขึ้นภายใน “ถ้ำ”

​เป็นบทเรียนทั้งจาก 1 สภาพอันเกิดขึ้นและดำรงอยู่จริงในทาง “กายภาพ”

​และบทเรียนอันตกกระทบในทาง “ความคิด”

​ใครก็ตามที่เกาะติดปรากฎการณ์“13 หมูป่า”ไม่ว่าจะผ่านกระบวนการในทาง “รูปธรรม” หรือส่องสะท้อนเจาะลึกลงไปภาย ในกระบวนการในทาง “นามธรรม”

​จะประจักษ์ในลักษณะแห่งการปะทะและสังสรรค์

​ที่เด่นชัดอย่างที่สุดก็คือ การปะทะระหว่าง “โลกใหม่” กับการ ดำรงอยู่ของ “โลกเก่า”

 

ตัวอย่างง่ายๆที่เริ่มกลายเป็นประเด็นเห็นด้วยและขัดแย้งมากยิ่งขึ้นเป็นลำดับ

​คือ อาการไหลบ่าเข้ามาของ “ข้อมูล”

​มีความพยายามจะจำกัดและตีกรอบให้ได้รับรู้ “ข้อมูล”ในลัก ษณะของการเลือกสรร กลั่นกรอง ออกมาอย่างเป็นระบบโดยคณะทำงานที่รับผิดชอบ

​แต่ถามว่าสามารถจำกัดและตีกรอบได้ตามความปรารถนาหรือไม่

​ตอบได้เลยว่า ยากจนถึงขั้น”ยากส์“

​นอกจากในเรื่องของ “ข่าวสาร”และ”ความเห็น”แล้วก็บอกได้เลยว่า แม้กระทั่งความพยายามที่จะจัดตั้ง”บอร์ด”ขึ้นมาเพื่อกำกับและควบคุมกระบวนการสร้างเป็น”ภาพยนต์” ในที่สุดก็จะล้มเหลวไม่เป็นกระบวน

​เพราะเรื่องนี้ได้กลายเป็นเรื่องของ”โลก” และเข้าไปอยู่ในสถานะ “สมบัติโลก”ไปแล้ว

 

ไม่มีอะไรอธิบายปรากฎการณ์“13 หมูป่า”ได้ว่า นี่คือมิติอันก้าวพ้นจากความเป็นชาติ เป็นประเทศไปแล้วโดยสิ้นเชิง

​หากเป็นเรื่องในเชิง”ข้ามชาติ” เป็น”โลกานุวัตร”อย่างแท้จริง

​ความพยายามใดๆที่จะจำกัดและตีกรอบให้กับปรากฏการณ์

“13 หมูป่า” จะต้องพบกับความล้มเหลว ไม่ว่าในเรื่องข่าว ไม่ว่าในเรื่องของข้อมูล

​แม้เรื่องจะเกิดอยู่ภายใน”ถ้ำ”อันลึกลับอย่างยิ่งก็ตาม